*** Το 2024 δεν θα είναι μια εύκολη, δημοσιονομικά, χρονιά. Όσοι ξέρουν βεβαιώνουν, μάλιστα, για το αντίθετο. Και προειδοποιούν ότι «θα πάρουμε κλίμα» ήδη από φέτος. Αλλά τι ακριβώς εννοούν;
*** Ότι -με δυο λόγια- ολόκληρη η Ευρώπη (και όχι μόνο η Ελλάδα) θα μπει υπό ένα καθεστώς μιας (όχι και τόσο χαλαρής) επιτροπείας, ως προς την εφαρμογή συγκεκριμένων, σκληρών, δημοσιονομικών κανόνων.
*** Για να το πω με πιο απλά λόγια: οι Βρυξέλλες ετοιμάζουν την επιστροφή της ΕΕ στην προ πανδημίας εποχή, όταν δεν υπήρχε χώρος για επιδοματικές πολιτικές. Όπερ σημαίνει «πακέτα, τέλος».
*** Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία για το τι μας ξημερώνει, σας συστήνω, εκεί γύρω στα τέλη Απριλίου, να έχετε στραμμένη την προσοχή σας στη βελγική πρωτεύουσα.
*** Δηλαδή, εκεί όπου θα γίνουν τότε οι ανακοινώσεις για όλα τα παραπάνω που ετοιμάζονται τώρα. Και τα οποία μόνο ευχάριστα δεν θα είναι για την ελληνική κυβέρνηση, που θα κληθεί να τα διαχειριστεί μετά τις επόμενες (διπλές) εκλογές.
*** Το μόνο που αφήνεται να διαρρέει προς το παρόν ως προς το περιεχόμενό τους είναι ότι θα ‘χουμε να κάνουμε με παντελώς νέους δημοσιονομικούς κανόνες. Που θα απαγορεύουν διά ροπάλου τις κάθε είδους ενισχύσεις. Οι λεπτομέρειες, προσεχώς.
*** Α, και κάτι ακόμα: εννοείται ότι ενορχηστρωτής (κι αυτής) της αυστηρής πολιτικής είναι στο παρασκήνιο το Βερολίνο. Ποιος άλλος;
*** Μια παρεπόμενη απώλεια από την τελευταία χρηματοπιστωτική κρίση είναι κι αυτή που αφορά τη διανομή μερισμάτων από τις ελληνικές τράπεζες. Για τη χρήση του 2022 και ενδεχομένως και γι’ αυτήν του 2023.
*** Τι εννοώ; Με αυτήν την καταιγίδα διεθνώς να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και με απροσδιόριστη ακόμα την πραγματική της διάσταση, ποια διοίκηση ελληνικής τράπεζας «θα ανοίξει το στόμα της» για να ανακοινώσει διανομή μερίσματος για οποιαδήποτε χρήση;
*** Σ’ αυτήν τη συγκυρία; Πιστέψτε με, καμία. Και κάποια σχέδια που υπήρχαν, ακόμα και για… υβριδική επιστροφή των μερισμάτων, προς το παρόν εγκαταλείπονται. Για την ακρίβεια, ξαναμπαίνουν στο συρτάρι. Λογικό.
*** Κατά το μάλλον ή ήττον, το ίδιο ισχύει και για την υλοποίηση μιας σειράς πολύ φιλόδοξων σχεδίων στο εξωτερικό που είχαν συγκεκριμένοι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι για το προσεχές διάστημα.
*** Σε σχέση με μεγάλα ξένα χρηματιστήρια, πάντα. Με τις αγορές σε αυτήν την κατάσταση αβεβαιότητας (στην καλύτερη των περιπτώσεων) κάθεσαι στ’ αυγά σου, περιμένεις και δεν ανοίγεσαι.
*** Παλιά, πετυχημένη συνταγή.
*** Μαθαίνω ότι η Αθήνα πιέζει για να πάρει τις φρεγάτες Belh@rra από τα γαλλικά ναυπηγεία της Λοριάν γρηγορότερα από τους χρόνους που είχαν αρχικά συμφωνηθεί. Προφανώς, έχει τους λόγους της.
*** Το θέμα, όμως, είναι αν αυτό μπορεί να γίνει στην πράξη. Γιατί ναι μεν οι Γάλλοι έχουν όλη την καλή διάθεση να μας εξυπηρετήσουν (ως γνωστόν, «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο»), ωστόσο, εν προκειμένω, το πρόβλημα είναι άλλο:
*** Ακόμα κι αν η κατασκευάστρια Naval τρέξει τους ναυπηγούς της, υπάρχει η κρίσιμη εκκρεμότητα των οπλικών συστημάτων που πρέπει να φέρουν πάνω τους οι φρεγάτες. Κι αυτά δεν περνούν από κανένα απλό… καρνάγιο, για να τα τρέξουν (κι αυτά).
*** Οπότε (μας) συστήνεται υπομονή. Προς το παρόν.
