*** Το Μαξίμου έχει ξεκαθαρίσει στο υπουργείο Οικονομικών ότι θέλει να πάει στις εκλογές χωρίς τον βραχνά των «κόκκινων» δανείων και των πλειστηριασμών. Κι έχει ζητήσει βιώσιμη λύση, εδώ και τώρα.
*** Και τι έκαναν στην οδό Νίκης; Το απλό: Έβαλαν κάτω όλα τα πιθανά κι απίθανα μοντέλα που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο, για να αντιγράψουν το βολικότερο.
*** Και, ως συνήθως, η λύση κρυβόταν κάπου εδώ κοντά. Για την ακρίβεια, δίπλα: στην Κύπρο. Πώς έλυσαν το πρόβλημα οι πρακτικοί Κύπριοι; Με δυο λόγια, (περίπου) ως εξής:
*** Λίγο πριν το «κόκκινο» δάνειο πουληθεί στο «κακό» fund, καλείται ο δανειολήπτης για έναν τελευταίο συμβιβασμό. Όπερ σημαίνει ότι η εκδότρια τράπεζα του κάνει μια τελευταία (αλλά καλή) προσφορά για να κλείσει την εκκρεμότητα.
*** Επειδή οι περισσότεροι που έχουν πάρε-δώσε με τις τράπεζες δεν θέλουν να διαχειριστούν το άγνωστο, που συνεπάγεται το fund, τελικώς αποδέχονται την πρόταση και κλείνουν το θέμα εκεί.
*** Τουλάχιστον, αυτό αποδείχθηκε στην πράξη στην Κύπρο. Γιατί να μην αποδειχθεί και στην Ελλάδα;
*** Επιμένω, πάντως. Οι (ελληνικές) τράπεζες απορούν γιατί η κυβέρνηση και ειδικότερα το Μαξίμου έχουν πανικοβληθεί με το συγκεκριμένο θέμα (των πλειστηριασμών). Αφού, στην πραγματικότητα, δεν αφορά μεγάλο αριθμό δανειοληπτών.
*** Αντιθέτως, όπως σας έχω ξαναγράψει, όλη η φασαρία, για φέτος τουλάχιστον, γίνεται για 35.000, το πολύ 40.000 πλειστηριασμούς. Που ζήτημα είναι αν στο τέλος της ημέρας ολοκληρωθούν οι 12.000.
*** Κι επειδή η περίοδος είναι εκλογική, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν πάνω από 150-200 έως ότου στηθούν οι κάλπες.
*** Συνεπώς, η απορία παραμένει: προς τι ο πανικός;
*** Το θέμα είναι περισσότερο ψυχολογικό. Το Μαξίμου δεν θέλει -στην τελική ευθεία προς τις εκλογές- να βλέπει φασαρίες στους δρόμους, για μη… μεταρρυθμιστικούς λόγους. Τι εννοώ;
*** Η ιστορία με τις διαμαρτυρίες των εκπαιδευτικών δεν τους ενοχλεί, γιατί θεωρούν ότι έχει γίνει ξεκάθαρο στην κοινή γνώμη πως αντιδρούν «αυτοί που δεν θέλουν να αξιολογούνται».
*** Αντιθέτως, εκτιμούν ότι δεν έχει γίνει ξεκάθαρο, για παράδειγμα, τι ζητούν οι καλλιτέχνες, τι τους δίνει η κυβέρνηση και τι επιπλέον ζητούν κατόπιν οι καλλιτέχνες. Κι αυτή η σύγχυση τους προκαλεί κακό.
*** Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και η περίπτωση των πλειστηριασμών. Εξ ου και ο πανικός και η προσπάθεια να κλείσουν τα μέτωπα το συντομότερο.
*** Πάμε παρακάτω.
*** Οι «μικρές» λεπτομέρειες, που, ωστόσο, για κάποιους συνανθρώπους μας αποτελούν μεγάλα προβλήματα -και η διευθέτησή τους- αποδεικνύουν τον πολιτικό και κοινωνικό πολιτισμό μας. Παράδειγμα:
*** Έχετε αναρωτηθεί τι περιπέτεια αποτελεί για τους ΑμεΑ να πάνε στο εκλογικό τους τμήμα και να ψηφίσουν; Αφού η πρόσβαση τους εκεί, συνήθως, είναι αδύνατη.
*** Μαθαίνω, λοιπόν, ότι από το υπουργείο Εσωτερικών γίνεται πρόβλεψη για ειδικά τμήματα, που θα εξασφαλίζουν άνετα αυτήν τη δυνατότητα, εν όψει των επικείμενων διπλών εκλογών.
*** Να το δω και να μην το πιστέψω.
*** Μαθαίνω ότι η Εύα Καΐλή, μέσα από τις φυλακές του Βελγίου, μετά το πρώτο σοκ, οργανώνεται. Και είναι αποφασισμένη να περάσει στην αντεπίθεση. Αξιοποιώντας όλα τα μέσα που της προσφέρει η Δικαιοσύνη.
*** Εξ ου και η αλλαγή συνηγόρου, αλλά όχι και η αλλαγή της υπερασπιστικής της τακτικής. Θα επιμείνει μέχρι τέλους στην αθωότητά της. Αυτό πλέον θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
