*** Τι καταλαβαίνω εγώ από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, σε ό,τι αφορά το προσφυγικό ζήτημα; Ότι οι Ευρωπαίοι τα θέλουν όλα δικά τους.
*** Αποστρέφονται τους φράκτες στα σύνορα της ΕΕ, αλλά απολαμβάνουν τα «αγαθά» από την ύπαρξή τους. Γι’ αυτό και αρνούνται την απευθείας χρηματοδότησή τους, αλλά βρίσκουν έμμεσους τρόπους για να τους φτιάξουν.
*** Πώς λέγεται αυτό; Υποκρισία. Μάλιστα, μερικές φορές, όταν δεν τους παίρνει να λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, βάζουν κι απευθείας το χέρι στην τσέπη. Όπως έκαναν με την περίπτωση του φράκτη στα σύνορα Βουλγαρίας – Τουρκίας.
*** Και υπάρχουν και οι πιο ευθείς, όπως οι Αυστριακοί, που λένε ότι θα φτιάξουν τους δικούς τους φράκτες. Ενώ βρίσκονται στην καρδιά της Ευρώπης, χωρίς ούτε ένα μέτρο συνόρων με τρίτους.
*** Αυτά…
*** Από χθες, ο πρωθυπουργός έχει ανηφορίσει στη Δυτική Μακεδονία. Και επισκέπτεται Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Καστοριά και Φλώρινα.
*** Να μην τα ξαναλέμε: στην περιοχή η ΝΔ έχει δημοσκοπικό πρόβλημα. Και ο Μητσοτάκης θα είχε πάει από την περασμένη εβδομάδα, αν οι καιρικές συνθήκες του το είχαν επιτρέψει. Πήγε τώρα, όμως.
*** Κι αυτό γιατί επειγόταν, μεταξύ άλλων, να ανακοινώσει τη λειτουργία της λιγνιτικής μονάδας «Πτολεμαΐδα 5», η οποία θα δώσει ξανά δουλειές στους κατοίκους της περιοχής. Οι οποίοι η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν «γονατίσει».
*** Για πολλούς και διάφορους λόγους. Και κάπως έτσι θα ξαναφτιάξει η δημοσκοπική εικόνα της ΝΔ, που ξεθώριασε ακόμα και σε νομούς-κάστρα, που είναι «γαλάζια» παραδοσιακά.
*** Προς τη Δυτική Μακεδονία θα ανηφορίσει προσεχώς και ο Νίκος Ανδρουλάκης (σε ένα διάλειμμα της «μάχης» που θα δώσει στο λεκανοπέδιο, όπου το κόμμα «πονάει»). Στην περιοχή το ΠΑΣΟΚ κρατάει δυνάμεις.
*** Ειδικά στον νομό Κοζάνης, που παραδοσιακά τα πήγαινε (πολύ) καλά. Αλλά και στην Καστοριά. Γενικά στη Δυτική Μακεδονία το ΠΑΣΟΚ είχε και εν πολλοίς εξακολουθεί να έχει (και να βγάζει) καλά στελέχη.
*** Θυμίζω δε ότι από εκεί έκανε πρόσφατα ένα πέρασμα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα πρέπει να έμεινε ακριβώς… ενθουσιασμένος απ’ όσα είδε εκεί.
*** Βλέπετε, εκτίμησε ότι μπορεί κάτι να κερδίσει από τη δυσαρέσκεια που υπάρχει για τους «γαλάζιους» στην περιοχή. Αλλά αντιλήφθηκε ότι «άλλοι» είναι οι κερδισμένοι.
*** Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τα μετράει και τα ξαναμετράει, αλλά -προς το παρόν- δεν αποφασίζει αν θα αναβάλει τις εκλογές ή αν θα τις κάνει, κανονικά, στις 14 Μαΐου. Ειδικά τώρα, μετά τους φονικούς σεισμούς.
*** Αυτό που διαβάζω στον ξένο Τύπο (και καταλαβαίνω) είναι ότι δεν μπορεί να καταλάβει αν η πρόσφατη συμφορά που βρήκε τη χώρα του θα συσπειρώσει την κοινή γνώμη γύρω του ή θα αποτελέσει την πολιτική του ταφόπλακα.
*** Πρόσφατα «έπεσα» σε συζήτηση με Έλληνα δημοσκόπο, ο οποίος μου εξηγούσε ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα στάδια είναι δύο:
α) στην πρώτη φάση, όλοι στρέφονται στην κεντρική εξουσία για βοήθεια και προστασία,
β) στη δεύτερη φάση, όμως, όλοι αναζητούν ευθύνες για το κακό που τους βρήκε.
*** Κι όσοι δεν αναζητούν, παύουν να είναι στρατευμένοι, με απόλυτο τρόπο, γύρω από τους εκφραστές της κεντρικής εξουσίας.
*** Το θέμα με τον Ερντογάν είναι ότι σ’ αυτή τη συγκυρία είναι δυσδιάκριτο το πότε τελειώνει η μια φάση και το πότε αρχίζει η άλλη. Κάποιοι λένε ότι ξεκίνησε ήδη.
