THEPOWERGAME
*** Δεν είναι και κανένα μυστικό: Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ελάχιστη παρέμβαση στην αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στο φοιτητικό και γενικά στο λεγόμενο μαζικό κίνημα. Τώρα, πώς έγιναν κυβέρνηση και σήμερα εξακολουθούν να μετριούνται στο 25%, αυτό είναι μία άλλη ιστορία, που δεν είναι της παρούσης. Πάμε παρακάτω.
*** Επειδή οι αυτοδιοικητικές εκλογές έρχονται κι επειδή οι αλλεπάλληλες συσκέψεις στην Κουμουνδούρου για την επιλογή των προσώπων που θα αναλάβουν να εκπροσωπήσουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν… αποδίδουν, τελευταία άρχισαν να πριμοδοτούν μια άλλη τακτική. Ποια;
*** Αυτήν της κατά τόπους προσέγγισης με το ΠΑΣΟΚ. Μου λένε ότι σε κάποιες περιοχές οι σχετικές επαφές έχουν ξεκινήσει και μπορεί να εξελιχθούν σε «αρραβώνα» και γιατί όχι, αργότερα σε «γάμο».
*** Στην Κουμουνδούρου πανηγυρίζουν με την προοπτική, που θα αποτελέσει διπλή επιτυχία, αν μπει και σε φάση υλοποίησης.
*** Γιατί: α) Και εκπροσώπηση, με νικηφόρα προοπτική, αποκτούν, ενώ β) επιβεβαιώνεται, εμμέσως πλην σαφώς ότι υπάρχει μια κάποια σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ. Έστω σε τοπικό επίπεδο.
*** Στη Χαριλάου Τρικούπη πάλι, που ακούνε «για κάτι κινήσεις», δεν ενθουσιάζονται. Για τους ίδιους – παραπάνω – λόγους. Αλλά, αν πραγματικά δεν θέλουν καμία σύμπλευση, σε κανένα επίπεδο, ας έχουν τον νου τους…
*** Θα ήταν, πάντως, άδικο να κατηγορήσει κανείς τον Νίκο Ανδρουλάκη ότι «αλληθωρίζει», έστω, προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Σας έγραψα πρόσφατα τι έγινε στις Βρυξέλλες, Μαθαίνω τώρα ότι ο Ανδρουλάκης την περασμένη εβδομάδα έκανε ολόκληρο στρατήγημα για να αποφύγει να πει έστω ένα απλό «γεια» στον Αλέξη Τσίπρα, όταν βρέθηκαν στον ίδιο χώρο.
*** Πού; Στη σχετική εκδήλωση (για την ονοματοδοσία της αίθουσας «Μανώλης Γλέζος» στις Βρυξέλλες). Ο Ανδρουλάκης, λοιπόν, πήγε λίγο καθυστερημένος στην εκδήλωση (συνεπώς, δεν χαιρέτισε προσωπικά κανέναν παρευρισκόμενο) και έφυγε λίγο νωρίτερα (οπότε δεν χαιρέτησε και πάλι κανέναν).
*** Και στις δυο περιπτώσεις επικαλέστηκε το πρόβλημα με το πόδι του, όμως στην Κουμουνδούρου ξέρουν. Και το παραδέχονται.
*** Για να καταλάβετε, από το περιβάλλον του προέδρου τους εκφράζεται η απορία: Είναι δυνατόν; Να μην λέει ούτε «γεια»; Και θυμούνται την εποχή της Φώφης, όταν και δημόσιοι χαιρετισμοί γίνονταν και απόψεις ανταλλάσσονταν, όποτε τους δίνονταν η ευκαιρία.
*** Τώρα, με τον Ανδρουλάκη δεν καταφέρνουν να πουν ούτε «γεια».
*** Θα μείνω στη Χαριλάου Τρικούπη για να σας πω και κάτι άλλο που έμαθα κι έχει το δικό του, ξεχωριστό, ενδιαφέρον. Ο Κώστας Λαλιώτης, μου λένε, επανέρχεται σιγά – σιγά στην ενεργό δράση. Πώς;
*** Τελευταία, εμφανίζεται ολοένα και πιο τακτικά σε συσκέψεις επικοινωνιακού, κυρίως, χαρακτήρα, που γίνονται στους πάνω ορόφους του πράσινου στρατηγείου. Παρεμβαίνει, δίνει συμβουλές – κατευθύνσεις και γενικά αφήνει στίγμα.
*** Όσοι ξέρουν βέβαια τα μυστικά του κτιρίου, θα σας πουν ότι στην ουσία δεν έφυγε ποτέ. Μου λένε, για παράδειγμα, ότι πάντα διατηρούσε ένα γραφείο στα «κεντρικά» και πάντα είχε το προνόμιο να μπαίνει στο γραφείο του εκάστοτε προέδρου για να πει την σκέψη του.
*** Απλά, τα τελευταία χρόνια, περνά πολύ από τον καιρό του στα Δολιανά, όπου, μου λένε ότι έχει και καλλιεργεί μέχρι κι αμπέλι.
*** Οπότε μην το δένετε κι εσείς κόμπο ότι το άλλοτε θείο βρέφος έπιασε μόνιμο στασίδι στην Χαριλάου Τρικούπη.
*** Πάντως, ό,τι σκληρές αντιμητσοτακικές δηλώσεις ακούτε από τον Νίκο Ανδρουλάκη, έχουν και τη δική του υπογραφή. Μερικά πράγματα, μένουν…