*** Μου λένε ότι έφτασε η ώρα της κρίσης για τις κορβέτες. Κι ότι μέσα στις επόμενες ώρες, θα γίνουν οι ανακοινώσεις για τις τελικές επιλογές, αναφορικά με τον τύπο που επιλέχθηκε. Επειδή δεν έχει νόημα να αναφέρομαι πλέον σε ποιον ακούω εγώ ότι είναι το φαβορί (μπορεί την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να έχει γίνει η επίσημη ανακοίνωση – για τόσο ώριμο project μιλάμε), να αναφέρω εδώ ότι εν προκειμένω ακολουθήθηκαν όλοι οι τύποι. Δηλαδή: Short list τεσσάρων υποψηφίων χωρών, μετά short – short list δυο υποψηφίων και στο τέλος της διαδρομής ο νικητής.
*** Επίσης, το σίγουρο είναι ότι με την προσθήκη και των τεσσάρων νέων σκαφών στο δυναμικό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, η παρουσία του στο Αιγαίο γίνεται ακόμα πιο επιβλητική. Σε βάθος τριετίας – το πολύ τετραετίας – στα νερά θα πλέουν οι τρεις νέες φρεγάτες, οι οποίες υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνουν και τέσσερις, συν τις τέσσερις κορβέτες, καθιστώντας τη δυναμική του Πολεμικού Ναυτικού μας σχεδόν ακαταμάχητη. Μέρες που είναι…
*** Και κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό: Όλες αυτές οι προμήθειες γίνονται και θα γίνουν με διακρατικές συμφωνίες. Γιατί στέκομαι σ’ αυτό; Επειδή έτσι αποκλείονται οι κάθε είδους ενδιάμεσοι νταραβερτζήδες, με τα γνωστά «εξτραδάκια». Εν προκειμένω, τον δρόμο άνοιξαν οι Belh@rra το προπέρσινο καλοκαίρι κι ακολούθησαν, στην ίδια λογική και τα υπόλοιπα εξοπλιστικά προγράμματα.
*** Αν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία του κορονοΐού, ο Μητσοτάκης θα είχε κάνει τον γύρο του κόσμου δυο φορές. Χωρίς υπερβολή. Τι μαθαίνω; Είχε κατά νου να ταξιδέψει σε όλες τις υπερδυνάμεις του πλανήτη, από τη Λατινική Αμερική ως την Ωκεανία, για να σηματοδοτήσει τη μεγάλη επιστροφή της Ελλάδας, μετά την υπερδεκαετή κρίση, που λίγο έλειψε να τη ρίξει στον Καιάδα. Πολλά από αυτά τα ταξίδια, μάλιστα, «δουλεύονταν» ήδη όταν ενέσκηψαν τα lockdowns και τα ματαίωσαν. Αλλά, φαίνεται τελικά ότι δεν επρόκειτο περί ματαίωσης, αλλά περί απλής αναβολής. Τι εννοώ;
*** Αν όλα πάνε καλά, από το χειμώνα θα ξεκινήσει ο κύκλος των «μεγάλων ταξιδιών» του πρωθυπουργού. Πρώτος σταθμός; Η Αυστραλία, με τη μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική ομογένεια. Μπορεί και η Νέα Ζηλανδία, με την ευκαιρία.
*** Επίσης, στον προγραμματισμό υπάρχει και ένα ταξίδι στην Ινδία, για την οποία η Ελλάδα έχει μεγάλα σχέδια. Θέλει να στήσει έναν άξονα Δελχί – Αθήνα, ως αντιστάθμισμα στον άξονα Ισλαμαμπάντ – Άγκυρα και στη βάση της λογικής «ο εχθρός του φίλου μου, είναι και δικός μου (εχθρός)». Βλέπετε, το Πακιστάν είναι σχεδόν αυτοκόλλητο της Τουρκίας, εδώ και χρόνια.
*** Όλα τα παραπάνω, βεβαίως, υπό έναν βασικό όρο: Να κερδίσει ο Μητσοτάκης τις επόμενες (πρόωρες) εκλογές, που θα γίνουν το φθινόπωρο. Γιατί αλλιώς μπορεί να πάει σε όλες τις παραπάνω χώρες, βεβαίως, αλλά ως τουρίστας.
*** Και μιας κι ο λόγος στην Τουρκία, παραπάνω, να σας μεταφέρω και κάτι που μου έλεγε τις προάλλες ακαδημαϊκός, με βαθιά γνώση του τι συμβαίνει στην πολιτική ζωή, απέναντι. Προσέξτε:
*** «Ένα από τα πλεονεκτήματα του Ερντογάν, παραμένει το γεγονός ότι η τουρκική αντιπολίτευση δεν έχει καταλήξει ακόμα στον πολιτικό που θα την εκπροσωπήσει στην επερχόμενη τελική, εκλογική, μάχη. Παραμένει κατακερματισμένη, άγεται και φέρεται από εσωκομματικές έριδες, φήμες για μεταγραφές και μικροφιλοδοξίες, που τελικά μπορεί να …διατηρήσουν τον σουλτάνο στην εξουσία».
*** Αυτά.
