*** Προς αναζήτηση νέων προσώπων, που θα ανανεώσουν την «βιτρίνα» του νέου ΠΑΣΟΚ που θέλει να φτιάξει, βρίσκεται – απ’ ό,τι μαθαίνω – ο πρόεδρος του, Νίκος Ανδρουλάκης. Σε ποια δεξαμενή τους αναζητά; Κυρίως, στην ακαδημαϊκή, που είναι η προφανής, αλλά και όχι μόνο. Ο Ανδρουλάκης, για παράδειγμα, πολύ θα ήθελε να δει να περνούν την πόρτα της Χαριλάου Τρικούπη κι επιτυχημένοι επιχειρηματίες αλλά κι επαγγελματίες γενικότερα, από διάφορους κλάδους της οικονομίας. Ωστόσο ξέρει ότι αυτό είναι δύσκολο. Ποιος θα αφήσει τη δουλειά του, για να «τρέχει» στο ΠΑΣΟΚ – και στα πολιτικά κόμματα, γενικότερα – τη σήμερον ημέρα;
^^^ Γι’ αυτό θα επιχειρήσει να κάνει την αρχή της ανανέωσης από την πιο κοντινή του δεξαμενή. Ποια είναι αυτή; Των φίλων του, που ανήκουν σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες. Κι έχει πολλούς, που βρίσκονται εντός κι εκτός συνόρων. Γιατί, μην ξεχνάτε ότι ο Ανδρουλάκης έκανε χρόνια στις Βρυξέλλες, γνώρισε πολύ κόσμο και κυρίως πολλούς πετυχημένους Έλληνες του εξωτερικού, που υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να δώσουν το παρόν στη μεγάλη προσπάθεια που ξεκινά. Κυρίως με ιδέες, που λείπουν, αλλά και με εμπειρία, που περισσεύει.
### Λοιπόν, μαθαίνω ότι αυτή η διαδικασία, της προσέγγισης, έχει ξεκινήσει. Με τηλεφωνήματα, πρώτες συναντήσεις κλπ. Όσοι ξέρουν, επιμένουν ότι η διεύρυνση που θα επιχειρηθεί, θα είναι εντυπωσιακή. Υπό τον όρο, βεβαίως, ότι θα πετύχει. Γιατί δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να πείσεις κάποιον να αφιερώσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του στο νέο ΠΑΣΟΚ. Απαιτούνται σοβαρές εγγυήσεις ότι δεν θα πάει χαμένος κι ότι, αντιθέτως, θα πιάσει τόπο.
ΥΓ: Επίσης, αργά αλλά σταθερά, θα εξελιχθεί και η διαδικασία της ανανέωσης των προσώπων που δίνουν καθημερινά «το παρών» «στα κεντρικά». Δεν θα γίνουν εκκαθαρίσεις, αλλά διακριτικά και ξεκάθαρα θα σταλεί το μήνυμα της αποχώρησης τους.
ΥΓ 1: Αυτός ο κανόνας ισχύει από υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη (το μυαλό μας πάει σε τρεις – τέσσερις αμέσως, αμέσως) έως μετακλητούς υπαλλήλους. Για να διευκολυνθούν οι εξελίξεις, σε κάποιους από την πρώτη κατηγορία, μάλλον, θα δοθεί η υπόσχεση ότι θα έχουν τη δυνατότητα να πολιτευθούν. Αν το θέλουν, βεβαίως. Κάποιοι θα πουν ναι. Κάποιοι άλλοι όμως ούτε που το σκέφτονται. Και μπορώ να καταλάβω γιατί…
*** Στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν – και μαθαίνουν – όλα τα παραπάνω (ο κόσμος, άλλωστε, είναι μικρός και «φίλοι» υπάρχουν παντού, για να πει κανείς τον πόνο του) και ανησυχούν. Γιατί; Είναι απλό: Η δική τους ανανέωση της βιτρίνας, σε επίπεδο προσώπων, από την ώρα που ανακοινώθηκε, με εκείνη την περίφημη λίστα των τεχνοκρατών, μαζεύει σκόνη σε κάποια συρτάρια.
^^^ Όσο είδατε εσείς κάποιες συντονισμένες πρωτοβουλίες ανάδειξης των ιδεών τους, που υποτίθεται ότι θα εισήγαγαν με την παρουσία τους στο δημόσιο διάλογο, άλλο τόσο είδαν κι εκείνοι. Αντιθέτως, αυτό που έζησαν – κιόλας – στο πετσί τους είναι τι σημαίνει «βαθύ κόμμα». Πρόκειται για ένα οριζόντιο φαινόμενο, που τέμνει το σύνολο της πολιτικής ζωής της χώρας κι όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ.
### Ρωτήστε και την Πειραιώς τι κόπος χρειάστηκε αλλά και πόσος χρόνος, για να μπολιασθούν νέα, τεχνοκρατικά, πρόσωπα στον κομματικό της μηχανισμό. Παράλληλα με τους «παλιούς», τους «τομεάρχες», τους «αναπληρωτές τομεάρχες» κλπ, κλπ.
ΥΓ: Πάνω σ’ αυτούς έπεσαν και εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ κι απειλούνται με εξαφάνιση, πριν καλά – καλά «φυτευτούν». Όσοι απ’ αυτούς εξακολουθούν να το θέλουν, μετά απ’ όσα μεσολάβησαν…
