*** Ως γνωστόν, σ’ αυτή τη ζωή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και πολύ καλά κάνει. Η ρήση επιβεβαιώνεται πολλάκις στο επιχειρείν και σ’ εμάς έρχονται στο νου πρόχειρα δυο – τρεις περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Η πρώτη έχει να κάνει, ας πούμε, με την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ. Αυτή η υπόθεση, τα τελευταία χρόνια, εξελίσσεται σε κανονικό επιχειρηματικό «γεφύρι της Άρτας».
^^^ Το τελευταίο επεισόδιο του σήριαλ; Αισιόδοξο. Αυτοί που ασχολούνται με την περίπτωση, μας λένε ότι είναι στην ευχάριστη θέση να μας ενημερώσουν ότι οι δυο διαγωνισμοί που αφορούν στην πώληση της βιομηχανίας θα έχουν γίνει πριν από το τέλος του πρώτου τριμήνου.
### Σημαντική διευκρίνιση: Εννοούν το 2022. Προσοχή, γιατί αυτό δεν είναι και τόσο αυτονόητο σε όσους έχουν γνώση της περιπέτειας που έχει προηγηθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση.
ΥΓ: Το ίδιο εν πολλοίς ισχύει και για τους τρεις ενδιαφερόμενους, που έχουν απομείνει να κινούνται για την περίπτωση
ΥΓ 1: Το θετικό στοιχείο της ιστορίας, είναι ότι πρόκειται για σοβαρές περιπτώσεις. Οπότε, αν γίνει το …λάθος κι ολοκληρωθεί η διαδικασία, υπάρχει επόμενη μέρα
*** Η δεύτερη περίπτωση, της ίδιας κατηγορίας (επιχειρηματικό «Γεφύρι της Άρτας»), είναι αυτή που αφορά στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Αττικής. Εν προκειμένω, το τελευταίο επεισόδιο σε αυτό το σήριαλ έχει να κάνει με την έγκριση του ενημερωτικού δελτίου της που φέρεται να έδωσε τελικά η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
^^^ Κι επειδή, σ’ αυτή την περίπτωση, τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο, μην προσπερνάτε την εξέλιξη τόσο εύκολα. Γιατί είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την κατεύθυνση του να γραφτεί ιστορία. Και να τελειώσει κάποια στιγμή όλη αυτή η ιστορία.
### Χαρά στο κουράγιο του Θόδωρου Πανταλάκη. Αν κι εν προκειμένω και μεταξύ μας, πιο κατάλληλος άνθρωπος για να ολοκληρώσει μια τόσο σύνθετη ιστορία, δύσκολα θα βρίσκονταν.
ΥΓ: Υποθέτω ότι από την εποχή που έλυνε τα σχεδόν άλυτα ισολογιστικά προβλήματα του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας, ως υποδιοικητής του Θόδωρου Καρατζά, θα είχε να δει τέτοιο μπέρδεμα. Αλλά αφού στο τέλος έφερε στα ίσα του τον ισολογισμό την ΕΤΕ, εδώ θα κολλούσε;
ΥΓ 1: Για να δούμε όμως…
*** Δύσκολα τα πράγματα με την υπόθεση της ΔΕΠΑ Εμπορίας. Το μέχρι πρότινος «διαμάντι» των αποκρατικοποιήσεων, φαίνεται να θάμπωσε για καλά. Ως προς τη διαδικασία πώλησής του εννοούμε. Κι αυτό γιατί είναι τέτοιο το δικαστικό μπλέξιμο με τον προηγούμενο ιδιοκτήτη, που θα αργήσει να βγει άκρη. Όπερ σημαίνει ότι θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις.
^^^ Η μια από αυτές που εξετάζεται – και υπό τις παρούσες συνθήκες είναι η επικρατέστερη – προβλέπει την αυτόνομη πώληση του ενός από τα assets του ομίλου. Και συγκεκριμένα της εταιρείας Ελληνικό Αέριο Αττικής. Πρόκειται για την παλιά ΕΠΑ Αττικής. Θεωρείται και είναι μια καλή περίπτωση, για να γίνει – έστω από κάπου – η αρχή για τη συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση
### Προσοχή: Οριστικές αποφάσεις, επ’ αυτού, δεν έχουν ληφθεί ακόμα. Τα πάντα είναι ακόμα υπό συζήτηση και διερεύνηση
ΥΓ: Πάντως, τα πήγαινε – έλα των βασικών ενδιαφερόμενων στο Μαξίμου, για να πιέσουν προς την κατεύθυνση της επιτάχυνσης του project, σταμάτησαν. Ο λόγος; Κατάλαβαν ότι το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αντικειμενικό και όχι πολιτικής. Οπότε, τι νόημα είχε;
