THEPOWERGAME
*** Ποιος από τους άμεσους συνεργάτες του πρωθυπουργού έχει κυρίως αναλάβει τον άχαρο ρόλο να επικοινωνεί με τους υπουργούς και να τους χτυπά καμπανάκια για στόχους που καθυστερούν, projects που περιμένουν και προτεραιότητες που εκκρεμούν; Ο Άκης Σκέρτσος. Ενδεχομένως, εξαιτίας αυτού του λόγου:
Α) βγάζει ένα προφίλ μπιζιμποντισμού, αφού (πρέπει να) ασχολείται με πολλά και εντελώς διαφορετικά θέματα, με αποτέλεσμα να τον «σταυρώνει» κανείς σχεδόν παντού στο φάσμα του κυβερνητικού έργου.
Β) προκαλεί τόσα πολλά αρνητικά σχόλια – κατά κύριο λόγο διαρροές – σε ΜΜΕ, αφού αυτός ο ρόλος δεν είναι ακριβώς και ο πιο δημοφιλής στις τάξεις ενός (οποιουδήποτε) υπουργικού συμβουλίου.
^^^ Εξαιτίας πάντως αυτής της πολυπραγμοσύνης, ο Σκέρτσος εξασφαλίζει ένα προνόμιο: συνομιλεί τακτικά με τον πρωθυπουργό. Λογικό. Κάποιον πρέπει να ενημερώνει για όλα τα παραπάνω κι από κάποιον πρέπει να παίρνει εντολές.
### Η διευκρίνιση αυτή είναι μάλλον απαραίτητη για εκείνους με τους οποίους συνομιλεί. Γιατί διαφορετικά ποιος ο λόγος να τους τηλεφωνεί; Και ποιος ο λόγος να του απαντούν κιόλας. Δεν είναι και τόσο περίπλοκο.
ΥΓ: Γεγονός αποτελεί πως όταν στήθηκε αυτό το σύστημα εσωτερικής επικοινωνίας, το μοντέλο ήταν κάπως διαφορετικό. Στηρίζονταν κυρίως στο σύστημα των «μπλε φακέλων», οι οποίοι αρχικά, όπως ενδεχομένως θυμάστε, ήταν ηλεκτρονικοί. Είχε δημιουργηθεί ένα λογισμικό, στο οποίο έμπαιναν (αν κι όποτε) οι υπουργοί κι ενημέρωναν για την πρόοδο διαφόρων θεμάτων της αρμοδιότητας τους. Αυτό το σύστημα (θα) παρακολουθούσε το Μαξίμου. Στην πορεία όμως ξέφτισε
ΥΓ 1: Ακολούθως υιοθετήθηκαν οι κανονικοί, «χειρόγραφοι», μπλε φάκελοι, που κάνουν την εμφάνιση τους μια φορά το τρίμηνο στις συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων. Για να τεθούν προτεραιότητες και στόχοι, να τσεκαριστεί η πορεία, η πρόοδος και η αποτελεσματικότητα τους κλπ, κλπ
ΥΓ 2: Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που λειτουργεί καλύτερα, όπως αποδείχθηκε στην πράξη, είναι η αμεσότητα των τηλεφωνημάτων. Οπότε, γυρνάμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε…
*** Κανονικά σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας (και κάποιοι συνεργάτες του) θα ετοίμαζαν τις βαλίτσες τους για τη Νέα Υόρκη. Την ερχόμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα την Τρίτη θα συμμετείχαν στις εργασίες του ετήσιου συνεδρίου της Capital Link. Δυστυχώς, όμως, δεν θα γίνει. Γιατί; Ας όψεται η μετάλλαξη Όμικρον και η πανδημία. Το συνέδριο αναβλήθηκε, αφού άλλαξε το πρωτόκολλο υγιεινής στη Νέα Υόρκη και η πρόσβαση στο «Μεγάλο Μήλο» έγινε σχεδόν αδύνατη.
^^^ Ακούγεται τετριμμένο, αλλά, όντως, η αποστολή αυτή θα ήταν κρίσιμη. Η Ελλάδα αναζητά παντού επενδύσεις, ρευστότητα, κεφάλαια. Το περιβάλλον είναι (ακόμα) ευνοϊκό, η εικόνα της χώρας έχει βελτιωθεί (πολύ), οπότε και η ευκαιρία ήταν και παραμένει μεγάλη. Οπότε πρέπει να αξιοποιηθεί, σε κάθε ευκαιρία που δίνεται.
### Ας όψεται όμως η πανδημία, για μια ακόμα φορά. Βέβαια, ευκαιρίες για επαφές θα υπάρξουν κι άλλες πολλές στο μέλλον, διαδικτυακές. Όμως, όπως μας λένε κι από το ΥΠΟΙΚ, άλλο τα face to face ενδιαφέροντα ραντεβού με εκπροσώπους αμερικανικών funds, στο περιθώριο ενός συνεδρίου κι άλλο η προσέγγιση μέσω του PC. Γιατί, για να ξέρετε, αυτό είναι το καλό με αυτές τις διοργανώσεις. Το «περιθώριο» κι ό,τι γίνεται κατά τη διάρκεια του. Θα τους δεις, θα τους μιλήσεις, θα απαντήσεις σε ερωτήσεις («πόσο ασφαλές είναι», «τι ευκολίες παρέχονται», «τι έχετε κάνει με εκείνο ή το άλλο θέμα, που μας απασχολούσε παλιά», «θα πάρετε επενδυτική βαθμίδα», «πότε» κλπ. κλπ) και μετά θα κάνεις τον απολογισμό σου
### Συν τοις άλλοις, γεγονός αποτελεί ότι τα τελευταία δυο – τρία χρόνια αυτές οι συναντήσεις είναι πιο εύκολες και σίγουρα πιο ευχάριστες. Γιατί, δεν τίθενται ερωτήσεις του στιλ «θα χρεοκοπήσετε;», όπως παλιότερα. Το πολύ – πολύ να βρεθεί κάποιος να ρωτήσει: «Και με το χρέος σας, τι θα κάνετε;»
ΥΓ: Αλλά είπαμε. Ας όψεται ο κορονοϊός…