THEPOWERGAME
*** Ακούω ότι – ελεγχόμενες προς το παρόν – διαφωνίες υπάρχουν στην Κουμουνδούρου για τη στάση που κράτησε το κόμμα στο ζήτημα της ελληνογαλλικής συμφωνίας για την προμήθεια των τριών φρεγατών Belh@rra και της γενικότερης συμμαχίας. Οι υποστηρικτές της, «τριγυρνούν» στους διαδρόμους και ψιθυρίζουν το προφανές: «Ήμασταν εμείς που τις επιλέξαμε πρώτοι, που δρομολογήσαμε τη συμφωνία, που κάναμε την κρίσιμη δουλειά και τα χαρίσαμε όλα στον Μητσοτάκη». Πώς;
^^^ Η στάση που κράτησε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη σχετική συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή, ήταν ολόκληρη ένα μεγάλο δώρο στη κυβέρνηση. Δεμένο με…φιόγκο, πακεταρισμένο, εστάλη στο Μαξίμου, που δεν πίστευε κι αυτό τι γίνονταν εκείνες τις κρίσιμες ώρες στη Βουλή. Αντί να αναδειχθεί ο όποιος ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στην όλη συμφωνία, ειπώθηκε ένα μεγάλο «όχι». Το αποτέλεσμα;
### Εννοείται ότι η «τιμωρία» δεν άργησε να έρθει. Το πρώτο γκάλοπ που είδε το φως της δημοσιότητας, μετρώντας τις επιπτώσεις αυτής της κίνησης, ήταν ένα Βατερλό για την εικόνα του κόμματος. Αλλά αναμενόμενο. Ποιος λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει με την άποψη πως η συμφωνία επρόκειτο για αποτυχία;
ΥΓ: Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι αξιόλογο κομμάτι και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ γύρισαν την πλάτη στην επίσημη θέση του, στέλνοντας ένα πολύ – πολύ ηχηρό μήνυμα. Που δεν κρύβεται πίσω από τις φωνές και το θόρυβο για την εγκυρότητα των δημοσκοπήσεων και τα τοιαύτα.
*** Πώς διαβάζεται, όμως, όλη αυτή η κατάσταση που διαμορφώνεται πολιτικά στους επάνω ορόφους της Κουμουνδούρου; Ότι κατ’ αρχήν στη χάραξη της πολιτικής γραμμής, πήραν οριστικά το «πάνω χέρι» οι λεγόμενοι σκληροί. Τι πρεσβεύουν; Ολομέτωπη με την κυβέρνηση, όπου την πετυχαίνουν. Μόνο που ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να μην γίνονται εξαιρέσεις. Ειδικά όταν εντοπίζεται, πολιτικά, ευκαιρία. Το φάουλ ήταν προφανές. Το ίδιο και το αυτογκόλ που ακολούθησε.
^^^ Είναι, επίσης, προφανές ότι εκών – άκων μ’ αυτή τη γραμμή συντάχθηκε και ο πρόεδρος Τσίπρας. Άλλο αν στην περίπτωση των Belh@rra θα πρέπει εκ των υστέρων να κατάλαβε ότι παρασύρθηκε. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι «ψαγμένο» διαβάσετε από εδώ και στο εξής περί επιρροών Λούλη κλπ, να ξέρετε ότι ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.
### Το πολύ – πολύ αυτός ο τελευταίος να γράφει κανένα άρθρο, αραιά και που, για τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, από εδώ και στο εξής. Γιατί κατά τα άλλα…
*** Κι αφού είμαστε σε mood συμμαχικό, στρατιωτικό, «πολεμικό» ή όπως θέλετε περιγράψτε το, να σας ενημερώσουμε για κάτι ακόμα: Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας πολύ θα ήθελαν να συνδυάσουν σημειολογικά την έλευση του πρώτου μαχητικού αεροσκάφους Rafale από τη Γαλλία, με μια ιδιαίτερη μέρα. Και ξέρετε ποια είναι η πρώτη που κύκλωσαν στο ημερολόγιο τους;
^^^ Τη μέρα που γιορτάζει η Πολεμική Αεροπορία τον Προστάτη της, Αρχάγγελο Μιχαήλ ή καλύτερα τις μέρες. Γιατί οι εκδηλώσεις ξεκινούν από τις 7 Νοεμβρίου και διαρκούν έως τις 11, αν δεν κάνουμε λάθος. Ε, λοιπόν, αν όλα πάνε καλά, το πρώτο Rafale θα φτάσει στην Τανάγρα εκείνες τις μέρες. Τουλάχιστον αυτή η προσπάθεια γίνεται. Τώρα, «αν θα τους βγει», είναι άλλη ιστορία
### Αλλιώς, θα πρέπει να ψάξουν μια άλλη κρίσιμη, σημειολογικά, ημερομηνία. Κι ως γνωστόν, στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές. Καλή διάθεση να υπάρχει.