Με το ενδιαφέρον να το μονοπωλούν οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, συνεχίζεται η υποβολή αιτήσεων στο πλαίσιο του προγράμματος Γέφυρα ΙΙ, αλλά με υποτονικούς ρυθμούς.
Στον αρχικό σχεδιασμό της κυβέρνησης και με βάση κάποιες μελέτες, είχε διαφανεί ότι δυνητικά θα μπορούσαν να ενταχθούν περί τις 100.000 επιχειρήσεις. Το πρόγραμμα λήγει μετά από παράταση, τη Δευτέρα, 31 Μαΐου, με περίπου το 40% αυτής της πρόβλεψης να καλύπτεται καθώς μέχρι την Τετάρτη είχαν συνολικά υποβληθεί 37.900 αιτήσεις.
Από το σύνολο αυτό, πρώτες σε αριθμό αιτήσεων είναι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις , που ανήλθαν σε 21.050 προσεγγίζοντας τα 2/3 του συνόλου. Αντίστοιχα, οι αιτήσεις των ατομικών επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών έφτασαν τις 12.470.
Από μία άλλη οπτική, σε αξία δανείων είναι πρώτες οι μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις.
Γέφυρα ΙΙ: Γιατί είναι περιορισμένη η συμμετοχή
Προσπαθώντας να ερμηνεύσουν την υποτονικότητα της συμμετοχής στο τρέχον πρόγραμμα Γέφυρα ΙΙ, που κλείνει τη Δευτέρα, τραπεζικά στελέχη εστίασαν σε δύο βασικούς λόγους.
Ένας βασικός λόγος είναι τα ίδια τα κριτήρια. Για να ενταχθείς στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, πρέπει η πτώση τζίρου της επιχείρησης να είναι πάνω από 20% (αν είναι μικρότερη θεωρητικά υπάρχει η αίσθηση ότι μπορεί να «κρατηθεί» κάπως η επιχείρηση). Αρκετές λοιπόν επιχειρήσεις δεν καλύπτουν αυτή την προϋπόθεση.
Βέβαια, εδώ ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για το αν τα στοιχεία αυτά είναι πραγματικά ή αν καλύπτουν λανθασμένα στοιχεία τζίρου για το 2019 . Δηλαδή πρόκειται περιπτώσεις φοροαποφυγής προ πανδημίας. Η μέση πτώση τζίρου σε ένα κατάστημα ένδυσης ή τουριστικό κατάλυμα μπορεί να είναι και πάνω από 60%.
Δεύτερος πολύ σημαντικός λόγος που λαμβάνεται υπ’ όψιν και για κάποιους λειτουργεί ως αντικίνητρο, είναι ότι ο επιχειρηματίας δεσμεύεται να είναι «υπό παρακολούθηση» για μεγάλο σχετικά διάστημα. Ως γνωστόν, για τη συμμετοχή στο Γέφυρα ΙΙ οι εταιρίες θα πρέπει να είναι πλήρως συνεπείς στη δική τους συνεισφορά ( στο κομμάτι που πληρώνουν εκείνες – το άλλο είναι επιδότηση) για όλο το διάστημα του προγράμματος, δηλαδή για 8 μήνες, συν ένα επιπλέον διάστημα από 6-24 μήνες (κατά περίπτωση) για το οποίο θα πρέπει να είναι συνεπείς στην εξυπηρέτηση των οφειλών τους.
Ο φόβος της δέσμευσης
Η συνεπής εξυπηρέτηση επιβεβαιώνεται από τις ΔΟΥ και αν υπάρξει ένδειξη καθυστέρησης, όχι μόνο επιστρέφουν όσα τους δόθηκαν (κατά το 50%) αλλά χάνουν και κάθε δυνατότητα εκ νέου ρύθμισης. Και μάλιστα, σε μία τέτοια περίπτωση, τα χρήματα είναι άμεσα απαιτητά.
Οι όροι αυτοί κάνουν σκεπτικούς κάποιους από τους επιχειρηματίες που διστάζουν να αναλάβουν μία δέσμευση για ένα μεγάλο διάστημα.
Το πώς ορίζεται το διάστημα αυτό έχει σχέση με την πορεία εξυπηρέτησης του δανείου. Ειδικότερα, με βάση τα οικονομικά στοιχεία στις 31.12.2020, αν, ο δανειολήπτης είναι συνεπής θα παρακολουθείται για άλλους 6 μήνες μετά το οκτάμηνο του προγράμματος. Αν στις 31.12.20 το δάνειο ήταν σε καθυστέρηση, τότε το πρόσθετο διάστημα παρακολούθησης πάει στους 18 μήνες και αν στις 31.12.20 είχε καταγγελθεί, οι μήνες γίνονται 24. Προσθετικά λοιπόν, το διάστημα παρακολούθησης μπορεί να κυμαίνεται από 14 μήνες στην καλύτερη περίπτωση έως…32 μήνες, στις οποίες δεσμεύεται η επιχείρηση για συνεπείς καταβολές.
Πάντως, αναφορικά με την απροθυμία συμμετοχής, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος. Όπως εκτιμούν παράγοντες της αγοράς, υπάρχει και ένας αριθμός «κόκκινων» οφειλετών που ούτως ή άλλως δεν έχει την πρόθεση να ρυθμίσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, οπότε σε αυτή την κατηγορία δανειοληπτών το Γέφυρα ΙΙ τους είναι απλά αδιάφορο.
