THEPOWERGAME
Τα στοιχεία των αεροπορικών αφίξεων σε Μύκονο και Σαντορίνη που έδωσε στη δημοσιότητα η Fraport για το πρώτο εξάμηνο του έτους, έρχονται απλώς να επιβεβαιώσουν το πρόβλημα.
Οι απώλειες των διεθνών αφίξεων ανήλθαν σε 7,2% στη Σαντορίνη και 11,4% στη Μύκονο σε σύγκριση με πέρυσι. Στη Σαντορίνη, οι αφίξεις με εσωτερικές πτήσεις γύρισαν σε θετικό πρόσημο τον απολογισμό (+8,3%). Στη Μύκονο οι εσωτερικές πτήσεις απλώς περιόρισαν τη μείωση στο 4,2%.
Οι αεροπορικές αφίξεις σε Μύκονο και Σαντορίνη
Τον Απρίλιο: Στη Σαντορίνη οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις ανήλθαν σε 62.922 έναντι 67.210 τον Απρίλιο του 2022 (-6,4%).
Στη Μύκονο οι αεροπορικές αφίξεις από το εξωτερικό ήταν 21.806 από 30.760 πέρυσι (-29,1%).
Τον Μάιο: Στη Σαντορίνη οι αφίξεις έφτασαν στις 147.424 από 152.295 (-3,2%) τον Μάιο του 2022.
Στη Μύκονο αφίχθησαν 67.121 διεθνείς επιβάτες έναντι 81.323 τον περυσινό Μάιο (-17,5%).
Τον Ιούνιο: Οι απώλειες στη Σαντορίνη ήταν της τάξης του 10,1% (239.508 έναντι 266.388 πέρυσι).
Στη Μύκονο οι διεθνείς αφίξεις ήταν 182.964 έναντι 194.941 τον Ιούνιο του 2022 (-6,1%).
Το «καμπανάκι κινδύνου» γίνεται πλέον συναγερμός
Εδώ και χρόνια οι φορείς «χτυπούν καμπανάκι» κινδύνου για την πορεία του ελληνικού τουρισμού. Και φέτος, συνέβη στα δύο εμβληματικά μας νησιά αυτό ακριβώς που προειδοποιούσαν.
Αρνητικά δημοσιεύματα για αυθαιρεσίες και εικόνες με μπουλντόζες, σε μια χρονική στιγμή που ο τουρίστας έψαχνε να κλείσει τις διακοπές του. Αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα με υπέρογκες χρεώσεις, σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός προσφέρει απλόχερα άπειρες επιλογές και μάλιστα με την αφοπλιστική διαφάνεια του διαδικτύου.
Υπέροχο ηλιοβασίλεμα μπορεί να βρει κάποιος σε πολλά μέρη του κόσμου, όχι μόνο στη Σαντορίνη. Υπερπολυτελείς βίλες και εστιατόρια υψηλής γαστρονομίας υπάρχουν επίσης σε πολλά μέρη του κόσμου, όχι μόνο στη Μύκονο. Πλέον, και ο πιο ευκατάστατος τουρίστας δεν θέλει να πληρώσει ένα υπερβολικό ποσό για ένα προϊόν, που ακόμα κι αν είναι premium, δεν συνοδεύεται από την αντίστοιχη υπηρεσία.
Η έλλειψη συγκροτημένης στρατηγικής, χωροταξικού σχεδίου και ελεγκτικών μηχανισμών, έχουν οδηγήσει σε μια άναρχη τουριστική ανάπτυξη, όπου τα φαινόμενα αισχροκέρδειας βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν, καταπνίγοντας συχνά την υγιή επιχειρηματικότητα.
Η υγιής επιχειρηματικότητα
Και φυσικά υπάρχει υγιής επιχειρηματικότητα στα νησιά αυτά. Είναι αυτή η επιχειρηματικότητα που τα έκανε γνωστά σε όλο τον κόσμο. Που φρόντισε να δημιουργήσει υποδομές και υπηρεσίες τέτοιες που υμνήθηκαν από πολλούς. Και υμνούνται ακόμα και σήμερα!
Είναι αυτή η επιχειρηματικότητα που προσπάθησε να αναδείξει και άλλα χαρίσματα των νησιών. Γιατί εκτός από τις ορδές των τουριστών του καλοκαιριού που χειροκροτούν το ηλιοβασίλεμα στην καλντέρα, υπάρχει η αξιοζήλευτη γαστρονομία της Σαντορίνης και η μοναδική της οινοποιητική παραγωγή. Ντόπιοι επιχειρηματίες ήταν αυτοί που επένδυσαν χρόνο και χρήμα για να την αναδείξουν. Όπως, ο αείμνηστος Γιώργος Χατζηγιαννάκης με τη σύζυγό του Evelyn, που «ανακάλυψε» πριν από 35 χρόνια το ντοματάκι Σαντορίνης, έκανε γκουρμέ το απλοϊκό πιάτο με τη φάβα και τα συνδύασε με τα κρασιά του νησιού, αναδεικνύοντας το εστιατόριο Σελήνη σε ένα από τα πιο εμβληματικά του κόσμου. Το Σελήνη, που πρόσφερε τη δυνατότητα μαθημάτων μαγειρικής και γευσιγνωσίας τοπικών οίνων στους πελάτες του, κάνοντας πράξη τη σύνδεση του τουρισμού με την τοπική γαστρονομία.
Αλλά και ο Κώστας Κωνσταντινίδης, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Ηλιότοπος, που δεν αρκέστηκε να πουλάει «δωμάτια με θέα την καλντέρα» αλλά έκανε τη Σαντορίνη σημείο αναφοράς γαστρο-οινικο-τουριστικών συνεδρίων. Και στο κελάρι του ξενοδοχείου του φιλοξενεί εκδηλώσεις οινογευσίας.
Και από δίπλα, οι οινοπαραγωγοί που άνοιξαν τα οινοποιεία τους στο κοινό και μίλησαν στους επισκέπτες για τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας – σε σχήμα καλαθιού. Και κατάφεραν να μάθουν στον κόσμο να πίνει -και να αγαπά- το ασύρτικο, εκείνο το περίεργης γεύσης μεταλλικό και όξινο λευκό, που βγαίνει από το άνυδρο, ηφαιστειακό έδαφος της Σαντορίνης. Ο Αργυρός, ο Τσέλεπος, ο Χατζηδάκης, ο Μπουτάρης, η Γαία, ο Γαβαλάς, ο Σιγάλας, ο Καραμολέγκος και τόσοι άλλοι.
Από την άλλη, η Μύκονος επένδυσε στο διεθνές jet set. Γνωστά διεθνή brands τοποθετήθηκαν σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, clubs, καταστήματα κοσμημάτων και ρούχων, προσελκύοντας στα γραφικά καλντερίμια του νησιού τουρίστες με πολύ υψηλά βαλάντια. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο εστιατόριο του διάσημου σεφ Nobu Matsuhisa στην Ελλάδα άνοιξε στη Μύκονο, 4 χρόνια πριν ανοίξει στην Αθήνα. Στη Μύκονο επίσης έχουν κάνει την εμφάνισή τους το Kiku, το Ling Ling, αδερφάκι του τρανού και ξακουστού Hakkasan στο Λονδίνο, το Salt Bae του Τούρκου Nusret και πολλά ακόμα. Και από κοντά, γνωστοί Έλληνες σεφ που υπογράφουν τα μενού επιχειρούν να προωθήσουν την ελληνική γαστρονομία.
Φέτος λοιπόν, γίνεται κάτι παραπάνω από εμφανές ότι είναι επιτακτική ανάγκη το υπουργείο Τουρισμού και όλα τα συναρμόδια υπουργεία, οι τοπικοί παράγοντες και φορείς αλλά και οι ίδιοι οι τουριστικοί επιχειρηματίες να εξετάσουν με σοβαρότητα και σύνεση τον τρόπο που θέλουν να πορευτεί η τουριστική ανάπτυξη.