Μία πολύ δύσκολη εβδομάδα -η οποία εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με τον γνωστό όρο που χρησιμοποιούν τα ΛΟΚ και τα ΟΥΚ- ξεκινά για όλη την Ευρώπη, με πάρα πολλούς αστάθμητους παράγοντες και πολλαπλές ανακοινώσεις να αναμένεται να επηρεάσουν όχι μόνο τις οικονομικές εξελίξεις των καλοκαιρινών μηνών, αλλά και ολόκληρης της χειμερινής σεζόν που βρίσκεται μπροστά μας.
Η στρόφιγγα του Nord Stream 1
O βασικότερος άγνωστος Χ -η επαναφορά ή όχι της ροής φυσικού αερίου στον Nord Stream 1- θα αποκαλυφθεί στις 21 Ιουλίου, μία ημερομηνία που όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης και οι οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές, την έχουν κυκλώσει στο ημερολόγιό τους με έναν πολύ μεγάλο κόκκινο κύκλο.
Αν ο αγωγός ανοίξει, τότε η Ευρώπη ίσως καταφέρει να πετύχει τον στόχο της πλήρωσης των υπόγειων αποθηκών Φυσικού Αερίου κατά 80%. Σε περίπτωση που η ροή δεν επανέλθει, τότε η αποθήκευση αναμένεται να αγγίξει ή το πολύ να ξεπεράσει το 70%.
Σύμφωνα με την Deutsche Bank τρία σενάρια εξετάζονται:
- Η επιστροφή στην φυσιολογική ροή, οπότε και επιτυγχάνεται ο στόχος της Ευρώπης για αποθήκευση φυσικού αερίου, που όμως για την Γερμανία είναι στο 90% λόγω της μεγάλης εξάρτησής της από την Ρωσία.
- Η μείωση της ροής κατά 50%. Σε αυτή την περίπτωση η Γερμανία ετοιμάζεται να συγκρατήσει μεγάλο μέρος των ποσοτήτων αερίου που διοχετεύει σε άλλες χώρες, ενώ το τέλος του χειμώνα προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
- Στην περίπτωση πλήρους διακοπής, η Deutsche Bank προβλέπει ορθά-κοφτά την επιβολή δελτίου.
Στην Ελλάδα, όποιο κυβερνητικό στέλεχος και να ρωτήσει κανείς γύρω από την 21η Ιουλίου, αποφεύγει να απαντήσει στην ουσία της ερώτησης και επικεντρώνεται στην καλύτερη μοίρα που έχει η χώρα μας, καθώς είναι πύλη εισόδου Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου. Σύμφωνα πάντως με τα σενάρια που παρουσιάστηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου την περασμένη εβδομάδα, αν η τιμή του Φυσικού Αερίου φτάσει στα 350 €/MWh, τότε το επιπλέον κόστος εισαγωγής θα φτάσει τα 2 δισ. ευρώ. Το χειρότερο σενάριο ανεβάζει την τιμή ακόμη και στα 1000 €/MWh και τότε το επιπλέον κόστος ξεπερνά τα 5 δισ. ευρώ. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, υψηλότατο στέλεχος του ΓΛΚ θυμίζει ότι η Ελλάδα έχει σημαντική εξασφάλιση από τον λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, με το ορυκτό να λειτουργεί ως «αμορτισέρ» που μπορεί να συγκρατήσει το κόστος αύξησης του Φυσικού Αερίου.
Άλλωστε, το μεσημέρι, στοιχεία για την πορεία των εσόδων του κράτους αλλά και για την αναμενόμενη πορεία του ΑΕΠ της Ελλάδας, θα δώσει στην καθιερωμένη συνέντευξη προς τους οικονομικούς συντάκτες, ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Θεόδωρος Σκυλακάκης.
Τα επιτόκια της ΕΚΤ
Την ίδια ημέρα που θα μάθουμε αν θα ανοίξει η στρόφιγγα του NordStream, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ανακοινώσει την αύξηση των επιτοκίων της κατά 25 μονάδες βάσεις έπειτα από 11 χρόνια. Η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών δεν περιμένει μεγαλύτερη αύξηση, θεωρείται όμως δεδομένο ότι θα υπάρξει και νέα ισόποση αύξηση τον Σεπτέμβριο. Ήδη πάντως, πολλοί είναι εκείνοι που επικρίνουν την Κριστίν Λαγκάρντ ότι έχει καθυστερήσει να αντιδράσει αφήνοντας πρωτοβουλίες στη FED, με αποτέλεσμα να έχει χάσει σημαντική αξία το ευρώ, το οποίο έπεσε σε χαμηλό 20ετίας και πλέον κινείται κάτω και από το 1 προς 1 σε σχέση με το δολάριο.
Το σχέδιο της Κομισιόν
Την Τετάρτη 20 Ιουλίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να αποκαλύψει το σχέδιό της για τον περιορισμό της κατανάλωσης του Φυσικού Αερίου με στόχο την συγκράτηση της χρήσης ακόμη και κατά 33%. Αυτό σημαίνει ότι η μείωση σε ετήσια βάση μπορεί να περιοριστεί μεταξύ των 25 και 60 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου. Παράλληλα, αναμένεται να προταθεί η επαναφορά καυσίμων των οποίων η χρήση είτε είχε εγκαταλειφθεί, είτε βρισκόταν σε διαδικασία ελάττωσης. Τέτοια είναι ο λιγνίτης, το ντίζελ, η βιομάζα, καθώς και η αναβολή απόσυρσης μονάδων που χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια.
Η πολιτική αστάθεια
Η αυστριακή εφημερίδα Die Presse δεν θα μπορούσε να το θέσει πιο εύστοχα: «Μια κυβερνητική κρίση στην Ιταλία, λίγες μόλις ημέρες πριν από την πρώτη αύξηση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εδώ και 11 χρόνια, δεν θα μπορούσε να συμβεί σε πιο κρίσιμη στιγμή». Επίσης, την Τετάρτη 20 Ιουλίου η Ευρώπη θα μάθει αν -ίσως ο σοβαρότερος ευρωπαίος ηγέτης- ο Μάριο Ντράγκι θα εγκαταλείψει τη θέση του πρωθυπουργού της Ιταλίας. Όλο το Σαββατοκύριακο, στο εσωτερικό της χώρας ο γνωστός και ως «Σούπερ Μάριο» λόγω της επιτυχημένης θητείας του στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δεχόταν πιέσεις να μην πραγματώσει την παραίτησή του.
Η στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι η χειρότερη, όταν σε γενικές γραμμές η Ευρώπη εμφανίζεται για άλλη μία φορά να έχει πολιτικό προσωπικό που προβληματίζει τους πολίτες της, με τον Σολτς στη Γερμανία να είναι ακόμη «άγουρος» μετά την μακρά περίοδο Μέρκελ, τον Μακρόν να έχει βγει λαβωμένος από της βουλευτικές εκλογές και την παραίτηση Τζόνσον (ασχέτως αν ανακούφισε πολλούς) να έχει βάλει και την δορυφόρο της ΕΕ Αγγλία σε πολιτικές περιπέτειες.
