Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα αξιοποιώντας τον πλούσιο ορυκτό πλούτο, μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντικός μοχλός ανάπτυξης, υπό την προϋπόθεση ότι θα αποκατασταθούν οι στοιχειώδεις συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού, είναι το μήνυμα του Κωνσταντίνου Γιαζιτζόγλου, προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), με αφορμή τον καινούριο χρόνο.
Κλείνοντας, θα τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι η Ελληνική εξορυκτική βιομηχανία έχει και την πρόθεση και την δυνατότητα να αξιοποιήσει ακόμα περισσότερο τον πλούσιο Ελληνικό ορυκτό πλούτο,
Ειδικότερα, όπως σημειώνει ο κ. Γιαζιτζόγλου, παρότι ακούγεται κοινότυπο, το 2025 θα μπορούσε να είναι μια χρονιά πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες. Με βάση τις μέχρι τώρα εξαγγελθείσες πολιτικές του νέου Πρόεδρου των ΗΠΑ, οι δυο κύριοι πόλοι αυτού που ονομάζουμε «Δύση», θα εμφανίζονται εφ εξής με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, στα περισσότερα μείζονα διεθνή ζητήματα.
Οι επαπειλούμενοι εμπορικοί πόλεμοι, μέσω δασμών και περιορισμού εξαγωγών, δεν θα αλλάξουν μόνο το διεθνές εμπόριο. Θα έχουν άμεση επίπτωση στη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, με απρόβλεπτες ανακατατάξεις. Για κάποιους θα είναι απειλή ενώ για άλλους ίσως να αποτελέσουν ευκαιρία. Την ίδια στιγμή, είναι πολύ πιθανό να επιβραδυνθούν, σε κάποιες περιοχές του πλανήτη και οι ρυθμοί της τεχνολογικής προόδου.
Από την άλλη πλευρά, η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη συμφωνία του Παρισιού, θα αποδυναμώσει δραματικά το αφήγημα της πράσινης μετάβασης, δίνοντας επιχειρήματα στους πολεμίους της. Ταυτόχρονα, οι υποστηρικτές της θα δουν το επιχείρημα της συνεχώς αυξανόμενης συμμόρφωσης των «λιγότερο πράσινων» κρατών να αποδυναμώνεται. Δύσκολα θα πειστούν οι Ευρωπαίοι πολίτες να αποδεχθούν την – διαφαινόμενη πλέον ξεκάθαρα – οικονομική επιβάρυνση της πράσινης μετάβασης, αν πέρα από τα σύνορα ουδείς άλλος δείχνει να ασχολείται σοβαρά με το θέμα. Εάν μάλιστα εφαρμοστεί και ο «μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα» , οι επιπτώσεις για την τσέπη του Ευρωπαίου θα είναι καταλυτικές.
Τέλος, το 2025 θα έχουμε, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, την πρώτη μαζική επαφή της τεχνητής νοημοσύνης με τον πολίτη, μέσα από προϊόντα καθημερινής χρήσεως. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες, εξίσου μεγάλες όμως είναι και οι αβεβαιότητες. Σε κάθε περίπτωση και η Τεχνητή Νοημοσύνη θα επηρεάσει τόσο την παγκόσμια οικονομία, όσο και τις γεωπολιτικές ισορροπίες.
Η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δεσμευτεί, να φέρει μέσα σε 100 μέρες δέσμες μέτρων για την αντιμετώπιση των όσων επισήμανε σοφά και σωστά ο Mario Draghi, στην πρόσφατη έκθεση του για την ανταγωνιστικότητα. Το πρόβλημα είναι ότι, τόσο η έκταση όσο και το βάθος των ζητημάτων που αναδεικνύει η έκθεση Draghi, απαιτούν ριζικές αλλαγές «στρατηγικής» αλλά και «νοοτροπίας», για τις οποίες δεν διαφαίνεται καμία διάθεση. Για να κερδίσει η Ευρώπη το χαμένο έδαφος πρέπει καταρχήν να αλλάξει τους ρυθμούς με τους οποίους νομοθετεί και υλοποιεί. Οποιαδήποτε καλή πρόθεση για το τι θα κάνουμε δεν έχει καμία αξία αν δεν ξεκαθαριστεί το πότε και το πως θα το κάνουμε.
Η διάσπαση της «Δύσης» συμβαίνει σε μια χρονική συγκυρία που ο «υπόλοιπος κόσμος» συσπειρώνεται γύρω από την πρωτοβουλία των BRICS. Στην τελευταία συνάντησή τους, οι χώρες που έχουν προσχωρήσει στην ομάδα αυτή, μας επισήμαναν ότι εκπροσωπούν πλέον το 45% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 37% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αναμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτής της σημαντικότατης ανατροπής στην παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία.
Κλείνοντας, θα τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι η Ελληνική εξορυκτική βιομηχανία έχει και την πρόθεση και την δυνατότητα να αξιοποιήσει ακόμα περισσότερο τον πλούσιο Ελληνικό ορυκτό πλούτο, προσφέροντας περισσότερο ΑΕΠ, περισσότερες εξαγωγές και περισσότερες θέσεις εργασίας. Μόνη προϋπόθεση, είναι να αποκατασταθούν στοιχειώδεις συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού ως προς τα κόστη παραγωγής, ώστε τα παραγόμενα αγαθά να είναι «διεθνώς εμπορεύσιμα».
Διαβάστε επίσης
Αλαλούμ με τις τραπεζικές προμήθειες: Οι παγίδες που οδηγούν σε τριπλάσια χρέωση
