THEPOWERGAME
Σοβαρές διαφορές στην ενεργειακή τους πολιτική παρουσιάζουν Γερμανία – Γαλλία, την ώρα που καλούνται να απαντήσουν στο πώς η Ευρώπη μπορεί να επιτύχει τους φιλόδοξους κλιματικούς στόχους της. «Αγκάθι» στις πολιτικές των δύο χωρών παραμένει η πυρηνική ενέργεια, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στον αέρα η μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Η επίτευξη των βασικών έργων της ΕΕ, όπως η Πράσινη Συμφωνία, η διαμάχη για τα θεμελιώδη στοιχεία του μελλοντικού ενεργειακού εφοδιασμού στο αποκορύφωμα της ενεργειακής κρίσης, πρέπει να αποτελέσει σημείο καμπής στην ενεργειακή συνεργασία του «γαλλογερμανικού κινητήρα». Μάλιστα, προτού το κύμα ταραχών σε όλη τη Γαλλία στις αρχές Ιουλίου 2023 αναστατώσει την ατζέντα του Εμανουέλ Μακρόν, όλα έδειχναν πως η πρώτη επίσημη κρατική επίσκεψη Γάλλου προέδρου στη Γερμανία εδώ και σχεδόν 25 χρόνια επρόκειτο να συνοδευόταν από έναν μακρύ κατάλογο ενεργειακών και κλιματικών προκλήσεων. Το προεδρικό γραφείο της Γερμανίας διαβεβαίωσε ότι η αναβληθείσα κρατική επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί «το συντομότερο δυνατόν», με τον κατάλογο των ενεργειακών προκλήσεων να μεγαλώνει, σημειώνει το Clean Energy Wire.
Πάντως, η έλλειψη κοινού οράματος μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου τους προηγούμενους μήνες έχει σοβαρές επιπτώσεις στις φιλοδοξίες της ΕΕ για το κλίμα. Στο αποκορύφωμα της ενεργειακής κρίσης της Ευρώπης, οι δύο βασικοί πυρήνες έδειξαν σαφή σημάδια «δυσλειτουργίας», καθώς το Παρίσι και το Βερολίνο επέτρεψαν στους εαυτούς τους να εμπλακούν σε διαμάχες για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, τον ρόλο του φυσικού αερίου στην ενεργειακή μετάβαση και το μέλλον των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Όλες αυτές οι διαφορές υποδεικνύουν κρίσιμες αποφάσεις που πρέπει να λάβει η ΕΕ σε σχέση με τη χρηματοδότηση των ενεργειακών της σχεδίων, πτυχές ασφάλειας εφοδιασμού, καθώς και ευρύτερα εμπορικά και βιομηχανικά πλαίσια πολιτικής. Η διαμάχη εξέθεσε βαθύτερους κινδύνους στη συνοχή του μπλοκ όσον αφορά την κλιματική ουδετερότητα, δήλωσε ο Sven Rösner, επικεφαλής του γαλλογερμανικού Γραφείου για την Ενεργειακή Μετάβαση.
Η πυρηνική ενέργεια και οι ΑΠΕ, που συμπληρώνουν το ενεργειακό μείγμα
Η κυβέρνηση Μακρόν αναζητεί απόφαση η οποία θα συμπεριλάβει την πυρηνική στην ίδια κατηγορία με την αιολική, την ηλιακή και τις υπόλοιπες καθαρές μορφές ενέργειας, καθυστερώντας την επίτευξη συμφωνίας για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημειωτέον πως η Γαλλία παράγει το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής της ενέργειας μέσω της χρήσης πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, ενώ η Γερμανία «έβαλε λουκέτο» στα πυρηνικά της εργοστάσια τον περασμένο μήνα.
Η θέση της Γερμανίας για την ενέργεια συχνά φαινόταν ιδιαίτερα εγωιστική, με το Βερολίνο «να διεκδικεί πιο ”περιβαλλοντικές” πολιτικές, την ώρα που καίει άνθρακα και αρνείται να αφήσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης», δήλωσε ο Kenny Kremer, ο οποίος επιβλέπει τις γαλλογερμανικές σχέσεις στο Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (DGAP) στο CLEW.
«Η Γαλλία θέλει μια ενεργειακή πολιτική που θα της παρέχει ανεξαρτησία», είπε ο ιστορικός ενέργειας Alain Beltran από το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, συνέχισε να πιέζει για πλήρη έξοδο από την πυρηνική ενέργεια και άρχισε σταδιακά να στρέφεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το κύριο σημείο διαμάχης είναι αφενός το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα έσοδα από τις επιδοτήσεις που προέρχονται από συμβόλαια επί της διαφοράς και αφετέρου αν θα πρέπει να παραταθεί η ζωή των υφιστάμενων πυρηνικών σταθμών. Τα συμβόλαια έναντι διαφοράς λειτουργούν με τον καθορισμό τιμής εκκίνησης για την παραγόμενη ενέργεια. Εάν η τιμή της αγοράς είναι υψηλότερη, ο φορέας εκμετάλλευσης επιστρέφει το υπερβάλλον κέρδος σε έναν κεντρικό φορέα ή στην κυβέρνηση. Εάν η τιμή διαπραγμάτευσης είναι χαμηλότερη, ο παραγωγός λαμβάνει μια συμπληρωματική πληρωμή.
Παρά τη σύναψη συμμαχίας με άλλα κράτη που ενδιαφέρονται για την αναθεώρηση των επιλογών πυρηνικής ενέργειας, η Γαλλία διατηρεί τις «ακραίες θέσεις» της, δεδομένου ότι διαχειρίζεται τον μεγαλύτερο στόλο πυρηνικών και κυριαρχεί στην ικανότητα της Ευρώπης για την κατασκευή αντιδραστήρων. Αυτά τα κατοχυρωμένα συμφέροντα σε μια τεχνολογία μπορεί κάλλιστα να παρεμποδίσουν μια κοινή γραμμή για την επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
Και ενώ η Γαλλία έχει τη μεγαλύτερη χερσαία έκταση και άφθονο δυναμικό παραγωγής για ηλιακή και αιολική ενέργεια, ήταν η μόνη χώρα στην ΕΕ που έχασε τον στόχο της για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας για το 2020, μειώνοντας την απόσταση με άλλα κράτη με δύο χρόνια καθυστέρηση. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, που είναι ευρέως αποδεκτές ως οι κινητήριος μοχλός για την απελευθέρωση του παγκόσμιου τροφοδοτικού ρεύματος, έχουν αναπτυχθεί πολύ πιο γρήγορα στη Γερμανία απ’ ό,τι στη Γαλλία, της οποίας τα διαπιστευτήρια ΑΠΕ βασίζονται σε μια σημαντική δυναμικότητα βιοενέργειας και υδροηλεκτρικής ενέργειας. Το CLEW σημειώνει πως δεν έχει νόημα η πολιτική της ΕΕ να βασιστεί ολοκληρωτικά πάνω στα μονοπάτια που σχεδιάζουν οι 2 χώρες. Οι κοινοί στόχοι που περιγράφονται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία υποχρεώνουν όλα τα κράτη-μέλη να βελτιώσουν τον συντονισμό -και η Γαλλία και η Γερμανία βρίσκονται σε θέση να πρωτοστατήσουν σε αυτήν την προσπάθεια με φαινομενικά ασυμβίβαστες προσεγγίσεις, που πρέπει να ευθυγραμμιστούν.