Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευτεί να απεξαρτηθεί από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα έως το 2027, ως απάντηση στην εισβολή του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, ώστε να εξασφαλίσει την ενεργειακή της επάρκεια. Ως εκ τούτου, πολλά κράτη-μέλη κάνουν έναν αγώνα δρόμου για την κατασκευή νέων υποδομών υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG, που εισάγουν από τις ΗΠΑ και το Κατάρ.
Αρκετές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ολλανδία και η Γαλλία, έχουν ανακοινώσει νέα έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου ή την επέκταση των υφιστάμενων, ως απάντηση στο κλείσιμο των ρωσικών αγωγών φυσικού αερίου.
Ωστόσο, η αγωνία για την κάλυψη των μελλοντικών ενεργειακών αναγκών θέτει τις ευρωπαϊκές χώρες σε κίνδυνο, αφού σπαταλούν υπέρογκα χρηματικά ποσά, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης που επικαλείται το CNBC.
Η IEEFA, μια δεξαμενή σκέψης με έδρα τις ΗΠΑ, σε έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες αναφέρει ότι «τα επόμενα χρόνια η Ευρώπη μπορεί να έχει υποδομές για εισαγωγή περισσότερου LNG απ’ όσο ουσιαστικά χρειάζεται. Αυτό είναι αυξημένο από τα 270 bcm στο τέλος του περασμένου έτους.
Έως το 2030 η χωρητικότητα των τερματικών σταθμών LNG στην Ευρώπη πρόκειται να ξεπεράσει τα 400 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm), σύμφωνα με στοιχεία της IEEFA. Κατά πολύ υψηλότερο από τα 270 bcm που διέθετε η Ευρώπη στο τέλος του περασμένου έτους, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών σε Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και Τουρκία.
Το IEEFA δήλωσε ότι η αναντιστοιχία μεταξύ της μελλοντικής ζήτησης υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ευρώπης και των εγκαταστάσεων εισαγωγής θα μπορούσε να οδηγήσει σε 200 bcm έως 250 bcm αχρησιμοποίητης δυναμικότητας έως το 2030 -που ισοδυναμεί περίπου με το ήμισυ της συνολικής ζήτησης φυσικού αερίου της ΕΕ το 2021, η οποία ήταν 413 bcm.
«Πρόκειται για το πιο ακριβό και περιττό ασφαλιστήριο συμβόλαιο στον κόσμο», δήλωσε η Ana Maria Jaller-Makarewicz, ενεργειακή αναλύτρια του IEEFA Europe και συγγραφέας της ανάλυσης.
Ο υψηλότερος κίνδυνος λανθάνουσας περιουσίας παρατηρήθηκε στην Ισπανία (50 bcm), την Τουρκία (44 bcm) και το Ηνωμένο Βασίλειο (40 bcm), ενώ η IEEFA δήλωσε ότι θεωρεί ότι έως το τέλος της δεκαετίας η Ευρώπη θα χρησιμοποιεί τελικά μόλις το 36% των τερματικών LNG.
Η προσπάθεια της Ευρώπης να αυξήσει τη χωρητικότητα LNG έχει παράλληλα πυροδοτήσει και περιβαλλοντικές ανησυχίες, με έρευνα που δημοσιεύτηκε στα τέλη του περασμένου έτους από το Global Energy Monitor να προειδοποιεί ότι τα σχέδια διπλασιασμού της χωρητικότητας τερματικών εισαγωγών έρχονται σε αντίθεση με τους στόχους της ΕΕ για την «πράσινη» ενέργεια.
