Στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα στη Γλασκώβη, (COP26), οι παγκόσμιοι ηγέτες τόνισαν πολλές φορές την ανάγκη περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 βαθμούς Κελσίου. Εξάλλου και η Συμφωνία του Παρισιού του 2015 δέσμευε τις χώρες να περιορίσουν την παγκόσμια μέση άνοδο της θερμοκρασίας πολύ κάτω από τους 2°C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να στοχεύουν στον 1,5°C.
Οι επιστήμονες επαναλαμβάνουν συνεχώς τις σοβαρότατες επιπτώσεις που θα φέρει στον πλανήτη είπαν ότι η υπέρβαση του ορίου του 1,5°C.
Αν ο στόχος ξεπεραστεί ακόμα και κατά μισή μονάδα , στους 2°C, πλανήτης ξεπερνά τις κόκκινες γραμμές που επιτρέπουν την επιβίωσή του.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters «στους 1,5°C, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να αποτρέψουμε την κατάρρευση του μεγαλύτερου μέρους του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας και της δυτικής Ανταρκτικής», δήλωσε ο κλιματολόγος Μάικλ Μαν στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Αυτό θα βοηθούσε να περιοριστεί η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε λίγα πόδια μέχρι το τέλος του αιώνα – μια μεγάλη αλλαγή που θα διαβρώσει τις ακτές και θα πλημμύριζε ορισμένα μικρά νησιωτικά κράτη και παράκτιες πόλεις.
Αλλά ξεπεράσει τους 2°C και τα στρώματα πάγου θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, είπε ο Mann, με τη στάθμη της θάλασσας να αυξάνεται έως και 10 μέτρα (30 πόδια) – αν και πόσο γρήγορα θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι αβέβαιο.
Η θέρμανση κατά 1,5°C θα κατέστρεφε τουλάχιστον το 70% των κοραλλιογενών υφάλων, αλλά στους 2°C περισσότερο από το 99% θα χαθεί. Αυτό θα κατέστρεφε τους βιότοπους ψαριών και τις κοινότητες που στηρίζονται στους υφάλους για την τροφή και τα προς το ζην.
Η θέρμανση κατά 2°C, έναντι 1,5°C, θα αύξανε επίσης τον αντίκτυπο στην παραγωγή τροφίμων.
Πάνω από 2°C
Ακόμη πιο εφιαλτικό είναι το σενάριο να ανέβει η θερμοκρασία κατά 2,7°C καθώς πλέον πολλές τροπικές και υποτροπικές περιοχές θα γίνονταν μη βιώσιμες. Η βιοποικιλότητα θα μειωνόταν σε τεράστιο βαθμό, η επισιτιστική ανασφάλεια θα αυξανόταν και οι ακραίες καιρικές συνθήκες θα ξεπερνούσαν την ικανότητα των περισσότερων αστικών υποδομών να αντεπεξέλθουν, τονίζουν οι επιστήμονες.
Καθώς ο κόσμος θερμαίνεται, αυξάνεται ο κίνδυνος ο πλανήτης πασχίζει να «επιζήσει». Το πότε ακριβώς θα φτάσουμε σε αυτά τα σημεία είναι αβέβαιο.
