Νέους όρους στη λειτουργία των μετρητών κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και κόστους θέρμανσης / ψύξης βάζει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για την ενεργειακή αποδοτικότητα που κατατέθηκε την Πέμπτη. Με το σχέδιο νόμου ορίζονται οι υποχρεώσεις των προμηθευτών ενέργειας προς τους τελικούς καταναλωτές, όπως η παροχή ατελώς όλων των λογαριαμών και των πληροφοριών τιμολόγησης της κατανάλωσης ενέργειας, η δωρεάν πρόσβαση στα στοιχεία για την κατανάλωσή τους κ.λπ.
Προβλέπεται, για παράδειγμα, πως οι διανομείς ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας, όταν έχουν την ευθύνη εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, διασφαλίζουν ότι, εάν οι τελικοί καταναλωτές υποβάλλουν σχετικό αίτημα, τα δεδομένα μέτρησης της παραγωγής ή της κατανάλωσής τους ηλεκτρικής ενέργειας, διατίθενται στους ίδιους ή σε τρίτους που ενεργούν για λογαριασμό του τελικού καταναλωτή, σε κατανοητή μορφή που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να συγκρίνουν παρόμοιες προσφορές.
Στις περιπτώσεις που οι τελικοί καταναλωτές «δεν διαθέτουν τα ευφυή συστήματα μέτρησης (…) οι διανομείς ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας οφείλουν να παρέχουν πληροφορίες τιμολόγησης, ακριβείς και βασιζόμενες στην πραγματική κατανάλωση (…) εφόσον αυτό είναι τεχνικά δυνατόν και οικονομικά σκόπιμο».
Οι διανομείς ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πώλησης ενέργειας παρέχουν στους τελικούς καταναλωτές τη δυνατότητα πρόσβασης σε πληροφορίες που τους επιτρέπουν να ελέγχουν οι ίδιοι το ιστορικό της κατανάλωσής τους και οι οποίες περιλαμβάνουν:
α) σωρευτικά στοιχεία τουλάχιστον για τα τρία (3) προηγούμενα έτη ή για την περίοδο από την έναρξη της σύμβασης προμήθειας εάν αυτή είναι μικρότερη, τα οποία αντιστοιχούν στις χρονικές περιόδους για τις οποίες υπάρχουν συχνά τιμολογιακές πληροφορίες,
β) στοιχεία για τον χρόνο χρήσης για οποιαδήποτε ημέρα, εβδομάδα, μήνα και έτος, τα οποία κοινοποιούνται στον τελικό καταναλωτή μέσω του διαδικτύου ή της διεπαφής του μετρητή τουλάχιστον για το διάστημα των τελευταίων εικοσιτεσσάρων (24) μηνών ή για την περίοδο από την έναρξη της σύμβασης προμήθειας, εάν αυτή είναι μικρότερη.
