Για περισσότερα από 10 χρόνια διαρκεί η συζήτηση για τη φορολογική μεταρρύθμιση και την επιβολή παγκόσμιου εταιρικού φόρου. Το 2021 περίπου 140 χώρες συμφώνησαν στην αναθεώρηση των διεθνών φορολογικών κανόνων για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και την προσαρμογή τους στην ψηφιακή εποχή.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, o Φλόριαν Νοϊμάιερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για τη νομισματική και φορολογική πολιτική του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Πανεπιστημίου του Μονάχου μιλά με βεβαιότητα. «Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας το γερμανικό δημόσιο θα μπορούσε να είναι ο νικητής αυτών των μεταρρυθμίσεων, που προτείνει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για διεθνή φορολόγηση επιχειρήσεων, αποσπώντας ένα ποσό ανάμεσα στα 2,4 και 3,4 δις ευρώ». Στο μεταξύ βέβαια αυτή η αύξηση των φορολογικών εσόδων θεωρείται μάλλον μέτρια, ωστόσο τα ποσά αυτά θα μπορούσαν να μειωθούν, σε περίπτωση που ο Καναδάς ακολουθήσει τον δικό του δρόμο στη φορολόγηση. Αξίζει η υπενθύμιση ότι το 2021, μετά από διαπραγματεύσεις πολλών χρόνων, περίπου 140 χώρες συμφώνησαν στην αναθεώρηση των διεθνών φορολογικών κανόνων για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και την προσαρμογή τους στη ψηφιακή εποχή. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Ο πρώτος πυλώνας και η περίπτωση Καναδά
Οι ΗΠΑ είχαν ξεκαθαρίσει από νωρίς ότι θα υποστήριζαν κυρίως τον πρώτο πυλώνα φορολογικής μεταρρύθμισης του ΟΟΣΑ μόνο εάν καμία άλλη χώρα δεν θα εισήγαγε δικό της νέο ψηφιακό φόρο. Ορισμένες χώρες, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία ή η Ισπανία, είχαν ήδη τότε τον δικό τους φόρο, με τον οποίο ζητούσαν από τις αμερικανικές ψηφιακές εταιρείες να τον καταβάλλουν.
Ο Καναδάς βρισκόταν κοντά στη θέσπιση ενός τέτοιου φόρου, αλλά δεν το είχε κάνει ακόμη τότε. Τώρα όμως η χώρα φαίνεται να μην θέλει να περιμένει ρύθμιση σε πολυεθνικό επίπεδο και τραβά τον δικό της δρόμο με έναν εθνικό ψηφιακό φόρο. Εάν το σχέδιό της γίνει πράξη, θα είναι δύσκολο για τον πρόεδρο Μπάιντεν να περάσει τη φορολογική μεταρρύθμιση του ΟΟΣΑ από το Κογκρέσο.
Η αναδιοργάνωση του φορολογικού συστήματος μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνο εφόσον υιοθετήσουν το σύστημα τουλάχιστον 30 χώρες του ΟΟΣΑ που να αντιπροσωπεύουν το 60% των εταιρειών, στις οποίες αφορούν οι νέες ρυθμίσεις. Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες μόνο οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 50% των εταιρειών.
Έτσι ο πρώτος πυλώνας φαίνεται να βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης, ο δεύτερος όμως κινείται ανεξάρτητα από τη συμμετοχή των Αμερικανών. Ο ΟΟΣΑ αναμένει πρόσθετα έσοδα ύψους 220 δις δολαρίων παγκοσμίως από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή και άλλα 13 έως 36 δις δολάρια από τη φορολόγηση των κερδών, ιδιαίτερα για λιγότερο πλούσιες χώρες.
Από αυτές τις λιγότερα πλούσιες χώρες ασκείται κριτική στα φορολογικά σχέδια του ΟΟΣΑ. Το ζήτημα είναι ότι τα κράτη-μέλη του είναι κυρίως πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες.
Οι αναπτυσσόμενες μπορούν να γίνουν μέλη, αλλά πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι πάνω από το 1/3 των χωρών παγκοσμίως δεν παίρνει μέρος σε διαπραγματεύσεις του ΟΟΣΑ για φορολογικά ζητήματα.
Σύμφωνα με την ΜΚΟ TJN κάθε χρόνο λόγω παγκόσμιων φορολογικών καταχρήσεων οι χώρες «χάνουν» 472 δις δολάρια, εκ των οποίων τα 301 δις δολάρια αφορούν σε πολυεθνικές που τα μεταφέρουν σε φορολογικούς παραδείσους.
Πηγή: DW
