Καπνός έγιναν 10 εκατ. ευρώ από τις πωλήσεις της Μισσιριάν την περασμένη χρονιά.
Η εταιρεία από τα Αμυγδαλεώνα Καβάλας που είναι από τις πιο γνωστές στην αγορά της επεξεργασίας και πώλησης καπνών σε φύλλα, στη βιομηχανική επεξεργασία αυτών, στην κατά Νόμο καλλιέργεια ειδικών ποικιλιών καπνού και στην καλλιέργεια και εμπορία και άλλων προϊόντων όπως γεωργικών εφοδίων, ελέγχει το 40% της ελληνικής αγοράς φύλλων καπνού.
Την περασμένη χρονιά οι πωλήσεις του ομίλου Μισσιριάν -στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις ενοποιούνται η μητρική, η βουλγαρική θυγατρική στην οποία η μητρική συμμετέχει με 51% και η θυγατρική στη Βόρεια Μακεδονία την οποία η μητρική ελέγχει πλήρως- υποχώρησαν στα 41,8 εκατ. ευρώ από 51,6 εκατ. ευρώ που ήταν στη χρήση που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου του 2019.
Παρ’ όλα αυτά τα κέρδη από λειτουργικές δραστηριότητες του ομίλου αυξήθηκαν στα 3,33 εκατ. ευρώ έναντι 2,614 εκατ. ευρώ, ενώ τα καθαρά κέρδη υποχώρησαν στις 314.728 ευρώ έναντι 424.755 ευρώ.
Η οικογένεια Μισσιριάν και το Imaret
Εκτός από τα καπνά, η οικογένεια Μισσιριάν ελέγχει και το ξενοδοχείο Imaret ένα από τα πιο εμβληματικά με πολιτιστική αξία κτίσματα της Ελλάδας.
Είναι ένα αριστούργημα της ύστερης οθωμανικής αρχιτεκτονικής και σπάνιο δείγμα της στην Ευρώπη.
Ιδρυτής του ιδρύματος ήταν ο Μεχμέτ Αλι, γεννημένος στην Καβάλα και μετέπειτα Βαλής και Χεδίβης της Αιγύπτου ο οποίος έθεσε τις βάσεις του σύγχρονου αιγυπτιακού κράτους.
Μετά την άδεια που πήρε από τον Σουλτάνο, έδωσε εντολή για την έναρξη της κατασκευής του ιδρύματος ως δώρο του στη γενέθλια πόλη του το 1813.
Το Ιμαρέτ αποτελούσε ένα συγκρότημα δημόσιων κτηρίων με κοινωφελή χαρακτήρα – διδασκαλία και φιλανθρωπία.
Η εκπαιδευτική λειτουργία για μουσουλμάνους άρρενες συνεχίστηκε μέχρι τον Ιούλιο του 1902 ενώ η παροχή συσσιτίων μέχρι το 1923.
Με τη συνθήκη της Λωζάνης, προσφυγικές οικογένειες διέμειναν μέχρι το 1965-69. Το 2001 το μνημείο νοικιάστηκε για 50 χρόνια από την Άννα Μισσιριάν, επιχειρηματία της Καβάλας, αναστηλώθηκε και μετατράπηκε σε ένα πολυτελή και καλαίσθητο χώρο φιλοξενίας, που διατηρεί και την ατμόσφαιρα της εποχής του.
