Σκέψεις για επανέναρξη των διαγωνισμών για την πώληση των περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ υπάρχουν αυτή τη στιγμή σύμφωνα με πληροφορίες στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και εκτιμάται πως θα ξεκινήσουν από μηδενική βάση. Ζητούμενο, σύμφωνα με ανθρώπους με γνώση των διεργασιών, είναι να μην υπάρχει κανένας περιορισμός ως προς την τεχνολογία που θα αξιοποιηθεί. Ακόμα όμως ένα βασικό στοίχημα είναι η επεξεργασία των μεταλλευμάτων να γίνονται στην Ελλάδα και όχι κάπου αλλού, έτσι ώστε η επένδυση να αφήνει προστιθέμενη αξία και στη χώρα μας.
Τα δεδομένα για την εταιρία παραγωγής σιδηρονικελίου έχουν αλλάξει, καθώς αφενός παραμένει κλειστή από το καλοκαίρι του 2022, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να βρίσκονται σε πρόγραμμα απασχόλησης της ΔΥΠΑ, αφετέρου οι αλλαγές στις τιμές νικελίου, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλές εταιρίες στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή, η Ινδονησία προσφέρει τις μεγαλύτερες ποσότητες νικελίου, καταρρίπτοντας στο πρόσφατο παρελθόν τις εκτιμήσεις πως η ηλεκτροκίνηση αποτελεί το εφαλτήριο για να αναζωογονηθεί ο ανταγωνισμός παγκοσμίως. Υπενθυμίζεται πως πριν ένα χρόνο είχαν βάλει «λουκέτο» ορυχεία σε Αυστραλία και Νέα Καληδονία. Αυτή τη στιγμή, η τιμή του σιδηρονικελίου κινείται στα 16.500 δολάρια, ενώ τον προηγούμενο μήνα κινούνταν πτωτικά στα 15.000 δολάρια με την αγορά να εκτιμά όμως πως εάν συνεχιστούν οι περικοπές της παραγωγής από την Ινδονησία, τότε θα αντιμετωπιστεί η υπερπροσφορά.
Οι αναγκαίες επενδύσεις
Στο πλαίσιο αυτό, για να πάρει σάρκα και οστά το σενάριο επαναλειτουργίας της ΛΑΡΚΟ θα χρειαστούν επενδύσεις και στον τεχνικό εξοπλισμό. Ένα άλλο ζήτημα είναι η μέθοδος αξιοποίησης του μεταλλεύματος. Η ΛΑΡΚΟ παρήγαγε σιδηρονικέλιο με τη μέθοδο της πυρομεταλλουργίας.Το σιδηρονικέλιο εμπεριέχει σε πολύ μεγάλο βαθμό το νικέλιο το οποίο χρησιμοποιείται από βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα, όμως μόνο το καθαρό νικέλιο μπορεί να κατευθυνθεί για την παραγωγή μπαταριών. Για να γίνει αυτό πρέπει εφαρμοσθεί η μέθοδος της υδρομεταλλουργίας. Με την ίδια διαδικασία παράγεται και το κοβάλτιο το οποίο είναι βασικό συστατικό των επαναφορτιζόμενων μπαταριών για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Μια βασική διαφορά ανάμεσα στις δύο τεχνολογίες είναι πως η υδρομεταλλουργία δεν είναι τόσο ενεργοβόρος όσο η πυρομεταλλουργία και απαιτεί λιγότερους εργαζόμενους. Ένα άλλο ζήτημα που αφορά την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ σχετίζεται με τις απαραίτητες επενδύσεις που θα πρέπει να γίνουν στο σκέλος της περιβαλλοντικής προστασίας, ώστε αυτή να ακολουθήσει τα σύγχρονα περιβαλλοντικά πρότυπα. Σύμφωνα με πηγές της αγοράς, οι υψηλές τιμές ηλεκτρισμού αλλά και η ανταγωνιστικότητα είναι τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τον εξορυκτικό κλάδο, υπενθυμίζοντας την πρόσφατη έκθεση του Μάριο Ντράγκι. Σε κάθε περίπτωση πάντως σε σχέση με τη ΛΑΡΚΟ οι ίδιες πηγές τονίζουν πως θα πρέπει στο διαγωνισμό να μην υπάρχει κάποιος περιορισμός ως προς την εφαρμογή οποιασδήποτε νόμιμης τεχνολογίας.
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
