THEPOWERGAME
Ριζικές αλλαγές στη χάραξη των ενεργειακών πολιτικών και επαναξιολόγηση στόχων και προτεραιοτήτων στην ΕΕ προδιαγράφει διατλαντική «μέγγενη», στην οποία βρίσκεται η πράσινη μετάβαση, για την οποία το 2025 δεν μπήκε με καλούς οιωνούς. Από τη μία ο νέος πρόεδρος Τραμπ, με τον χαρακτηριστικό του θορυβώδη τρόπο, έδειξε από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του τη βούλησή του να ξηλώσει το «πράσινο πουλόβερ» του προκατόχου του, με πρωτοβουλίες όπως το «μπλόκο» σε νέα υπεράκτια αιολικά πάρκα και την προώθηση εκτελεστικών μέτρων που προωθούν το «drill, baby, drill».
Από την άλλη, μια νέα τάξη πραγμάτων, λιγότερο πράσινη και περισσότερο ρεαλιστική, με μεγαλύτερη έμφαση στα κόστη και στην ανάγκη για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας προοιωνίζονται τα μηνύματα που στέλνει ο επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), Φρίντριχ Μερτς, που είναι το «φαβορί» για να διαδεχθεί τον Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς στην προεδρία της Γερμανίας και εξέχουσα προσωπικότητα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπως και ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Πώς αρχίζει να ξηλώνεται διακριτικά η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία
Αποκαλυπτικό της νέας κατεύθυνσης που ετοιμάζεται να πάρει και η Ευρώπη -καθώς είναι λογικό να προεξοφλήσει κανείς ότι η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που επίσης προέρχεται από το CDU, μάλλον δεν θα αγνοήσει τα νέα κελεύσματα από την επόμενη κυβέρνηση στο Βερολίνο- είναι το ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά την άτυπη συνάντηση κεντροδεξιών ηγετών της οικογένειας του ΕΛΚ στη Γερμανία στο τέλος της περασμένης εβδομάδας. Με λιγότερο, ομολογουμένως, θόρυβο από τον Τραμπ, οι κεντροδεξιοί ηγέτες -προεξάρχοντος του Μερτς- ξηλώνουν το πολυσυζητημένο Green Deal που κυριάρχησε κατά την πρώτη θητεία της VDL, αλλά τώρα βρίσκεται υπό εντεινόμενη αμφισβήτηση, με την ενεργοβόρο βιομηχανία της Ευρώπης, που εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια φωνάζει για τη σκοτεινή πλευρά της πράσινης μετάβασης, να αρχίζει να αισθάνεται ότι… ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.
Και τούτο διότι «πίσω από τις γραμμές» του κειμένου κρύβεται η επιδιωκόμενη επιστροφή στο status quο πριν από το πράσινο κύμα του 2019, όπως σχολιάζει το Euractiv. Που εξειδικεύεται με μέτρα όπως το «πάγωμα» των νέων κοινοτικών οδηγιών για την Εταιρική Βιωσιμότητα, τη μη υιοθέτηση ξεχωριστού στόχου για τη διείσδυση των ΑΠΕ, ώστε κάθε χώρα να αποφασίζει με ποιες τεχνολογίες θα επιτυγχάνει τους κλιματικούς στόχους, την επανεξέταση των σχεδίων για επέκταση του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ETS) στον κτιριακό τομέα (που θα επιβάρυνε τους ιδιοκτήτες ενεργοβόρων κατοικιών) και τις μεταφορές και το «πάγωμα» του πολυσυζητημένου συνοριακού φόρου άνθρακα (Carbon Border Adjustment Mechanism- CBAM), ο οποίος πλήττει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, ενώ θέτει ακόμα και «υπαρξιακές προκλήσεις στον τομέα του αλουμινίου», όπως είχε τονίσει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Platts ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, με την ιδιότητά του ως προέδρου του ΔΣ της Eurometaux. Εν περιλήψει, η νέα γραμμή που υιοθετείται είναι ότι προέχει πλέον να διασφαλιστεί ότι η προσπάθεια υλοποίησης των φιλόδοξων κλιματικών στόχων και πολιτικών της ΕΕ δεν οδηγεί σε αποβιομηχάνιση.
Το ενεργειακό μανιφέστο του καγκελάριου εν αναμονή, Φρίντριχ Μερτς
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Μερτς, καθώς ο προεκλογικός αγώνας στη Γερμανία κλιμακώνεται εν όψει της αναμέτρησης της 23ης Φεβρουαρίου, είναι ενδεικτικές της στροφής που συντελείται: «Οι οικονομικές πολιτικές της Γερμανίας υπηρετούσαν αποκλειστικά την προστασίας του κλίματος (επί καγκελαρίας Σολτς), είπε ο Μερτς σε πρόσφατη προεκλογική ομιλία του στη βιομηχανική πόλη Μπόχουμ. «Αυτό πρέπει να αλλάξει και θα το κάνουμε». Στο πλαίσιο αυτό, το CDU φαίνεται να επανεξετάζει το χρονοδιάγραμμα κλεισίματος των ανθρακικών μονάδων, δεν αποκλείει να ξανανοίξουν οι πυρηνικές μονάδες (αν και κάτι τέτοιο ενέχει τεράστιο κόστος), αντιμετωπίζει με μεγάλο σκεπτικισμό τα σχέδια για χρήση πράσινου υδρογόνου σε κλάδους όπως η χαλυβουργία -προκρίνοντας τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα ως εναλλακτική για τη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος. Αίσθηση προκάλεσε και η δέσμευση που ανέλαβε -σε συνέντευξή του στο T-Online- ότι θα εάν εκλεγεί, θα δρομολογήσει το ταχύτερο δυνατόν την κατασκευή 50 μονάδων φυσικού αερίου, μια εξαγγελία που εφόσον υλοποιηθεί, δεσμεύει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης στο φυσικό αέριο (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενεργειακή της αυτονομία) για το ορατό μέλλον και δείχνει να συνεπάγεται σιωπηρή εγκατάλειψη του ενδιάμεσου στόχου για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 90% από τα επίπεδα του 1990 το 2040, που εισηγήθηκε η προηγούμενη Κομισιόν (και στον οποίο αντιτάχθηκε η ελληνική κυβέρνηση…), με τον ορίζοντα του net zero το 2040 να θολώνει επικίνδυνα.
Το μήνυμα Μητσοτάκη για νέο μοντέλο πράσινης μετάβασης
Σαφές μήνυμα για ένα νέο μοντέλο της πράσινης μετάβασης έστειλε άλλωστε χθες και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της χθεσινής του συζήτησης με τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ενρίκο Λέτα, σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. «Πρέπει να εφαρμόσουμε την πράσινη μετάβαση με ρυθμό που θα καταστρέψει τη βιομηχανία μας, θα την καταστήσει λιγότερο ανταγωνιστική και θα την επιβαρύνει με περιττές ρυθμίσεις; Η απάντηση είναι σαφώς όχι, μολονότι κάποια στιγμή υπήρξε ο κίνδυνος να στείλουμε μηνύματα στην αγορά ότι αυτή ήταν η πρώτη προτεραιότητά μας και ίσως ήμασταν υπερβολικά βολονταριστές στη σκέψη μας, με την έννοια ότι “αν το κάνουμε εμείς, όλοι θα μας ακολουθήσουν” και “θα είμαστε πρωτοπόροι” προς ένα πολύ λαμπρότερο μέλλον. Αποδείχθηκε ότι ο κόσμος είναι πιο περίπλοκος από αυτό», σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, παραδεχόμενος εμμέσως πλην σαφώς ότι η κατεύθυνση των προηγούμενων ετών είχε σοβαρές παρενέργειες. Και συνέχισε: «Η πράσινη μετάβαση πρέπει να γίνει, αλλά με ρυθμό και τρόπο που να μην καταστρέφει την ανταγωνιστικότητά μας και να μην πλήττει τους λιγότερο προνομιούχους». Δήλωσε δε πολύ απογοητευμένος από το γεγονός ότι «μερικές φορές, ακόμα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετωπίζουμε το φυσικό αέριο ως κάτι φρικτό, ενώ γνωρίζουμε ότι θα χρειαζόμαστε το φυσικό αέριο για τα επόμενα 30 έως 40, ίσως 50 χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι απαιτούνται επενδύσεις στο φυσικό αέριο», οι οποίες όμως ως γνωστόν έχουν βγει εκτός κάδρου του ΕΣΠΑ 2021-2027 και εκτός των χρηματοδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων…
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
Διαβάστε επίσης
Ελληνικές τράπεζες: Ακίνητα και ΑΕΠ θα δοκιμάσουν τις κεφαλαιακές αντοχές
Κίμπαλ Μασκ: Ποιος είναι ο λιγότερο διάσημος αδελφός του Έλον Μασκ
Οι 4 δοκιμασίες της ΕΕ στην ατζέντα για το κλίμ
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
