Τα γεωπολιτικά και κλιματικά ορόσημα του 2025

Η γεωπολιτική βρίσκεται πανταχού παρούσα στον κόσμο που ζούμε, όπου υπάρχει ανταγωνισμός για εξασφάλιση αγαθών και ισχύος. Οι τομείς της ενέργειας, της κλιματικής δράσης, της μετάβασης σε έναν πιο «πράσινο» κόσμο, επηρεάζονται έντονα από τη δύναμη της γεωπολιτικής. Μέσα στο 2025 τα κράτη θα συνεχίσουν να προσπαθούν να ενισχύσουν τις οικονομίες τους έναντι των ανταγωνιστών τους, θα συνεχίσουν να παλεύουν για απόκτηση επιρροής και για πρόσβαση σε πηγές ενέργειας. Σε πρόσφατη έκθεσή της η EY αναδεικνύει τα παραπάνω ζητήματα, εξετάζοντας την επίδραση που θα έχει ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός των κρατών στους τομείς της ενέργειας και της κλιματικής δράσης.

Αρχικά, η EY ξεκαθαρίζει πως και το 2025 οι πολιτικές μετάβασης σε πιο πράσινες τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας θα βρίσκονται στο επίκεντρο, καθώς τα κράτη θα προσπαθήσουν να πετύχουν τους κλιματικούς τους στόχους. Η αυξημένη σημασία των πράσινων τεχνολογιών απορρέει από τις πρόσφατες πολιτικές και κλιματικές εξελίξεις, που επηρέασαν την παγκόσμια ενεργειακή αγορά. Ωστόσο, η έκθεση θέτει ένα μεγάλο «αλλά». Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως η επιδίωξη της οικονομικής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, σε συνδυασμό με την αντίληψη ότι η κλιματική δράση έχει υψηλό κόστος, ενδέχεται να οδηγήσει ορισμένες κυβερνήσεις στο να υποβαθμίσουν τις πράσινες πολιτικές.

Το 2025 η κλιματική πολιτική θα επηρεαστεί από τον οικονομικό ανταγωνισμό των κρατών και τις επενδύσεις σε καθαρές τεχνολογίες, τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό και την προσπάθεια αύξησης επιρροής, καθώς και τις τιμές των καθαρών τεχνολογιών και το κατά πόσο είναι προσιτές ανά τον κόσμο. Στις ΗΠΑ οι επενδύσεις που έχουν ήδη προγραμματιστεί μέσω του Inflation Reduction Act (IRA) πιθανότατα θα συνεχιστούν, ωστόσο είναι πιθανό η νέα κυβέρνηση Τραμπ να ανακατευθύνει τα μη δεσμευμένα κεφάλαια προς την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων. Στην Ευρώπη η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προτείνει το λεγόμενο Clean Industrial Deal, που θα αποσκοπεί στην επένδυση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ τα επόμενα χρόνια, ώστε να αναζωογονήσει τη βιομηχανική της βάση και να «υψώσει ανάστημα» απέναντι στους ανταγωνιστές της.

Από την άλλη πλευρά, η Κίνα σχεδιάζει επενδύσεις που «ζαλίζουν» σε ΑΠΕ και δίκτυα. Η EY αναφέρει πως οι κινεζικές επενδύσεις σε ηλιακή και αιολική ενέργεια το 2025 θα είναι ύψους 500 δισ. δολαρίων, ενώ οι αναβαθμίσεις στο δίκτυό της θα κοστίσουν 800 δισ. δολάρια έως το 2030. Άλλες χώρες, όπως η Αυστραλία, η Βραζιλία, η Ινδία και η Ιαπωνία, αναμένεται επίσης να αυξήσουν τις επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες. Αν όμως οι φιλοδοξίες για πράσινη ανάπτυξη συγκρουστούν με την οικονομική ανάπτυξη, οι κυβερνήσεις ενδέχεται να δώσουν προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ ενδέχεται να μειώσει τα περιβαλλοντικά ρυθμιστικά «βάρη», αν θεωρήσει πως στέκονται εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητά της, ενώ, όπως αναφέρθηκε, οι ΗΠΑ αναμένεται να αυξήσουν την παραγωγή και τις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων. Παράλληλα, η Βραζιλία, που θα φιλοξενήσει την COP30 στο τέλος του 2025, στοχεύει να γίνει ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου παγκοσμίως, ώστε να ενισχύσει τα έσοδά της από τις εξαγωγές. Ο ανταγωνισμός των μεγάλων παικτών για επιρροή σε αναδυόμενες περιοχές θα επηρεάσει, επίσης, τις κλιματικές πολιτικές. Για παράδειγμα, η Κίνα θα ενισχύσει τη χρηματοδότηση πράσινης ανάπτυξης, με περισσότερα από 30 νέα ενεργειακά έργα σε Αφρική, Λατινική Αμερική και Ασία. Η ΕΕ σκοπεύει να «απαντήσει» με τη δημιουργία πράσινων υποδομών στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ασία.

Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr

Διαβάστε επίσης

Kim Jung soo: Η γυναίκα πίσω από την επιτυχία των Buldak

Love Actually: Η κλασική ταινία των Χριστουγέννων με τα μάτια των πρωταγωνιστών

Οι ενεργειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας και ο αγωγός με το Κατάρ