Στην Οξφόρδη, όπου ζούσε μόνιμα, πέθανε ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης. Ο διάσημος Έλληνας καθηγητής άφησε την τελευταία του πνοή έπειτα από μακροχρόνια σοβαρή ασθένεια.
Ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών. Την είδηση για τον θάνατό του έκανε γνωστή ο ομότιμος καθηγητής της ιατρικής σχολής στο King’s Kollege London, Νίκανδρος Μπούρας.
Ποιος ήταν ο Βασίλειος Μαρκεζίνης
Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Ιουλίου 1944 και ήταν γιος του Σπύρου Μαρκεζίνη. Έλαβε το πτυχίο του από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό 10 και το πρώτο του διδακτορικό με άριστα.
Ήταν τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν. Διετέλεσε τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 2001 έως το 2007 το Ινστιτούτο Παγκοσμίου Δικαίου, όπως επίσης και του Πανεπιστήμιου του Λάιντεν (Ολλανδίας) και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 1995 ως το 2001 το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου. Επιπλέον, είχε διδάξει σε 25 πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, έχει συγγράψει τριάντα τρία βιβλία και πάνω από εκατόν τριάντα νομικά άρθρα, τα οποία είχαν δημοσιευθεί σε νομικά περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, πορτογαλικά και κινεζικά. Ηταν μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και της Ακαδημίας Αθηνών, ξένος Εταίρος της Βελγικής, της Ολλανδικής και της Ιταλικής Ακαδημίας (Academia dei Lincei), όπως επίσης και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Δικαίου. Από το 1997 έφερε τον τίτλο του Επίτιμου Συμβούλου της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας (Queen’s Counsel), ενώ από το 2000 ήταν Ειδικός Επιστημονικός Σύμβουλος του Πρώτου Προέδρου του Γαλλικού Ακυρωτικού (Cour de Cassation). Από το 2007, ήταν Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».
Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης είχε τιμηθεί με υψηλότατες διακρίσεις, όπως είναι:
- Ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από την ελληνική πολιτεία (2000),
- ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Τιμής από την Ιταλία (2002),
- ο Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας (2004),
- ο Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Αξίας από τη Γαλλία (2006), καθώς και
- ο Ανώτερος Ταξιάρχης μετά Ταινίας και Αστέρος από τη Γερμανία (2005).
Το 2005 έλαβε τον τίτλο του Ιππότη (σερ) από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ για τις εξαίρετες υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις διεθνείς νομικές σχέσεις.
Στα τελευταία έργα του ασχολήθηκε με την κρίση που έπληξε την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Σε αυτά τοποθετούσε την έναρξη της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος στην αποστασία του 1965 και την ανατροπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου με εξωθεσμικό τρόπο, ενώ από τους ηγέτες της Μεταπολίτευσης επαινούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου για σωστή και πατριωτική εξωτερική πολιτική.
