Βαθύτατα πληγωμένοι από τους εμπορικούς πολέμους, οι Γάλλοι παραγωγοί κονιάκ βρίσκονται πλέον σε κατάσταση κρίσης, με τις τελευταίες δασμολογικές κινήσεις του Ντόναλντ Τραμπ να δίνουν το τελειωτικό χτύπημα. Η απόφαση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ να επιβάλει 20% δασμούς σε όλα τα ευρωπαϊκά προϊόντα έρχεται σε μια ήδη ευαίσθητη περίοδο για τη βιομηχανία των 3 δισ. δολαρίων, η οποία δέχτηκε ισχυρό πλήγμα και από τα αντίποινα της Κίνας λόγω των ευρωπαϊκών δασμών στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.
Ο Κριστόφ Φιγιού, πέμπτης γενιάς παραγωγός κονιάκ, ξερίζωσε ήδη μισό εκτάριο αμπελιού και σκοπεύει να ξεριζώσει ακόμα ενάμιση για να αντιμετωπίσει την πτώση των πωλήσεων. Οι εξαγωγές προς την Κίνα, δεύτερη μεγαλύτερη αγορά, έχουν ήδη μειωθεί κατά 50%, ενώ οι ΗΠΑ – κύρια αγορά για το κονιάκ – αποτελούν πηγή αβεβαιότητας, ειδικά μετά την απειλή του Τραμπ για επιβολή δασμών 200% στο ευρωπαϊκό κρασί και τα οινοπνευματώδη.
Η κατάσταση επιδεινώνεται από τη γενική πτώση της παγκόσμιας ζήτησης στα είδη πολυτελείας, με την παραγωγή να περιορίζεται δραστικά. Ο οργανισμός BNIC, που εκπροσωπεί κορυφαίους οίκους όπως Hennessy και Rémy Martin, μείωσε το ανώτατο επιτρεπόμενο επίπεδο παραγωγής για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, φέρνοντας την περιοχή του κονιάκ αντιμέτωπη με ανεργία, οικονομική πίεση και απολύσεις.
Η εξάρτηση της περιοχής από τις εξαγωγές καθιστά την κρίση ακόμη πιο οξεία. Οι παραγωγοί βλέπουν τα συμβόλαια να κόβονται, τις τιμές να πιέζονται και τις νέες γενιές να απομακρύνονται από το επάγγελμα. Ο παραγωγός Πασκάλ Ντυπύ, για παράδειγμα, ανέφερε στο Reuters ότι τα έσοδά του θα μειωθούν κατά 40%, ενώ η κόρη του δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση.
Παρά την ισχυρή πολιτισμική σχέση του κονιάκ με την αμερικανική μαύρη κοινότητα και τις διαφημιστικές συνεργασίες με ονόματα όπως ο Jay-Z και το NBA, η κατανάλωση στις ΗΠΑ πέφτει, καθώς οι καταναλωτές στρέφονται σε άλλες εναλλακτικές, όπως η τεκίλα και το ουίσκι. Μεγάλο μέρος της αγοράς αφορά πλέον φθηνά προϊόντα, στα οποία οι αυξήσεις τιμών λόγω δασμών δύσκολα μπορούν να απορροφηθούν.
Σε μια εποχή που τα κόστη αυξάνονται και η παγκόσμια ζήτηση μειώνεται, το μέλλον του κονιάκ μοιάζει πιο αβέβαιο από ποτέ.