Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο περιόρισε τις προβλέψεις οικονομικής ανάπτυξης της Ιταλίας για το τρέχον έτος. Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με το ΔΝΤ, το ΑΕΠ της Ιταλίας φέτος αναμένεται να αυξηθεί κατά 0,6%, δηλαδή 0,1% λιγότερο σε σχέση με τις εκτιμήσεις του περασμένου Οκτωβρίου.
Για το 2026 προβλέπεται αύξηση του 0,9%, ελαφρά υψηλότερη από την προηγούμενη έκθεση του διεθνούς οργανισμού που εδρεύει στην Ουάσινγκτον.
Σύμφωνα με τους αναλυτές του ΔΝΤ, η μικρή φετινή επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης οφείλεται στη μείωση του ρυθμού απορρόφησης των πόρων του Ιταλικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, σε μεσοπρόθεσμες οικονομικές προκλήσεις, όπως και στη γενικότερη αβεβαιότητα που παρατηρείται διεθνώς στο πεδίο της οικονομίας.
Υπενθυμίζεται ότι στις προβλέψεις της ιταλικής κυβέρνησης, οι οποίες είχαν παρουσιαστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο, η οικονομική ανάπτυξη της χώρας για το 2025 είχε τοποθετηθεί στο 1,2%.
ΔΝΤ: Αδύναμη ανάπτυξη και στην παγκόσμια οικονομία
H παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη προβλέπεται να κινηθεί με ρυθμό 3,3%, τόσο το 2025, όσο και το 2026, σύμφωνα με το τελευταίο World Economic Outlook, που δημοσιεύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ποσοστό που βρίσκεται κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 3,7% (2000-2019). Επίσης, ανησυχία προκαλούν τα σχέδια του Τραμπ για την αύξηση των δασμών στις εισαγωγές αγαθών από χώρες που δεν συμφωνούν με τον στόχο του να «κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά». Σύμφωνα με το ΔΝΤ, υπάρχει φόβος οτι θα οδηγήσουν σε «μειωμένη παραγωγή σε σχέση με την πρόβλεψη στο βασικό σενάριο».
Η πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2025 παραμένει σε γενικές γραμμές αμετάβλητη σε σχέση με το World Economic Outlook του Οκτωβρίου 2024, κυρίως λόγω μιας αναθεώρησης προς τα πάνω για την ανάπτυξη στις ΗΠΑ, η οποία αντισταθμίζει τις καθοδικές αναθεωρήσεις σε άλλες μεγάλες οικονομίες.
Ο παγκόσμιος πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί στο 4,2% το 2025 και στο 3,5% το 2026, πλησιάζοντας τους στόχους νωρίτερα στις ανεπτυγμένες οικονομίες παρά στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες.
Οι μεσοπρόθεσμοι κίνδυνοι για το βασικό σενάριο κλίνουν προς την υποχώρηση για την ανάπτυξη, ενώ η βραχυπρόθεσμη προοπτική χαρακτηρίζεται από αποκλίνουσα συμπεριφορά ρίσκου, καθώς σε αρκετές χώρες υπάρχει αυξημένη πολιτική αβεβαιότητα.
Οι πολιτικές που δημιουργούν αναταράξεις στη διαδικασία μείωσης του πληθωρισμού θα μπορούσαν να διακόψουν την αλλαγή προς χαλαρότερη νομισματική πολιτική, με συνέπειες για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Η διαχείριση αυτών των κινδύνων απαιτεί ιδιαίτερη πολιτική προσοχή στην εξισορρόπηση μεταξύ πληθωρισμού και πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας, εξασφαλίζοντας «μαξιλάρια» ασφαλείας, παράλληλα με την αύξηση των μεσοπρόθεσμων προοπτικών ανάπτυξης μέσω ενισχυμένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, καθώς και ισχυρότερων πολυμερών κανόνων και συνεργασίας, αναφέρει το ΔΝΤ.
Διαβάστε επίσης
Νέα εποχή χρεώσεων στις τραπεζικές συναλλαγές: Τι ισχύει και από πότε
Βαθύ σκοτάδι στα οικονομικά κρατικών φορέων και ασφαλιστικών ταμείων
Ενεργοβόρος βιομηχανία: Ενισχύσεις στην Ευρώπη, “θολό τοπίο” στην Ελλάδα
