THEPOWERGAME
Τη νέα κατάσταση στη Συρία, τον ρόλο της Τουρκίας την επόμενη μέρα και την αβάσταχτη σιωπηλή αγωνία της Ελλάδας, σχολιάζει στη Deutsche Welle ο Δρ Ρόναλντ Μαινάρντους, πολιτικός αναλυτής,και κύριος ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ, που στα μέσα της δεκαετίας του 1990 διετέλεσε διευθυντής της ελληνικής σύνταξης της DW.
Οπως αναφέρει: Ακόμη και χωρίς να έχει αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά του, κάθε δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ αποκτά ιδιαίτερη ειδησεογραφική αξία. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη το γεγονός ότι οι δηλώσεις του επερχόμενου Αμερικανού Προέδρου για την κατάσταση στη Συρία κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα:
«Κανείς δεν ξέρει ποιος θα κυβερνήσει στο τέλος», δήλωσε ο Τραμπ στην πρώτη συνέντευξη Τύπου μετά τη νίκη του στις εκλογές του Νοεμβρίου. Και πρόσθεσε: «Πιστεύω πως θα είναι η Τουρκία». Ακολούθησε μια σειρά από φιλοφρονήσεις προς την Τουρκία και τον φιλοδοξούντα πρόεδρό της. «Είναι πολύ έξυπνος, το ήθελαν εδώ και χιλιάδες χρόνια, και το πέτυχε», σχολίασε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ λέει ό,τι σκέφτονται πολλοί αναλυτές, αλλά με μια ευθύτητα που προκαλεί εντύπωση. Μετά την πτώση του δικτάτορα Άσαντ και την ήττα των κυριότερων εξωτερικών υποστηρικτών του, του Ιράν και της Ρωσίας, η τράπουλα ξαναμοιράζεται στη Συρία. Στην πρώτη γραμμή – με την κυριολεκτική έννοια του όρου – βρίσκονται Τουρκία και Ισραήλ. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο, η απουσία δισταγμού να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική ισχύ, παραβιάζοντας κατάφωρα τις αρχές του διεθνούς δικαίου.
Η κρίση στη Συρία σημάδι παρακμής της διεθνούς τάξης
Η κρίση στη Συρία αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα της παρακμής της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες. Στη σημερινή εποχή, αυτό που μετράει είναι η στρατιωτική δύναμη. Οι επιτιθέμενοι δεν διστάζουν να αμφισβητήσουν ακόμη και διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα. Οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις ισχυρίζονται ότι οι βίαιες ενέργειές τους έχουν αποκλειστικό στόχο την προστασία των δικών τους πληθυσμών.
Ωστόσο, οι φιλοδοξίες της Τουρκίας και του Ισραήλ για περιφερειακή επιρροή αντιμετωπίζουν ένα βασικό εμπόδιο: καμία από τις δύο χώρες δεν ανήκει στον αραβικό κόσμο. Στη συνείδηση πολλών ανθρώπων της περιοχής, οι δύο χώρες συνδέονται με την αποικιοκρατία και την κατοχή.
Στη μάχη για το μέλλον της Συρίας, ρόλο διαδραματίζουν και οι αραβικές μοναρχίες του Κόλπου. Οι συντηρητικοί ηγέτες τους θέλουν πάση θυσία να αποτρέψουν τη δημιουργία ενός ισλαμικού χαλιφάτου στη Μεσόγειο. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι διατεθειμένα να διαθέσουν δισεκατομμύρια για την ανοικοδόμηση της Συρίας. Παράλληλα, τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες βρίσκονται ήδη σε ετοιμότητα για να αποκομίσουν μεγάλα οικονομικά οφέλη.
Προτεραιότητα της Ευρώπης το προσφυγικό
Οι Ευρωπαίοι την ίδια ώρα θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να επιδιορθώσουν τις ζημίες ενός πολέμου, στον οποίο δεν συμμετείχαν. Το ίδιο μοτίβο πιθανότατα θα επαναληφθεί στον γειτονικό Λίβανο και στη συνέχεια στη Γάζα.
Προτεραιότητα της Ευρώπης παραμένουν οι πρόσφυγες. Όταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες μιλούν για μετανάστες, το κύριο θέμα είναι οι στρατηγικές αποτροπής της εισόδου τους στην Ευρώπη. Όπως πριν από δέκα χρόνια, έτσι και τώρα, η Τουρκία παίζει καθοριστικό ρόλο. Οι Βρυξέλλες είναι και πάλι έτοιμες να ανταμείψουν γενναιόδωρα την Άγκυρα ώστε να κρατήσει κλειστά τα σύνορα για τους πρόσφυγες.
Το προσφυγικό βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο και της επίσημης ελληνικής στάσης για τη Συρία. «Η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή του προσφυγικού», δήλωσε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο ρόλος της Ορθοδοξίας στη Συρία
Παράλληλα ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τους Έλληνες ως «φυσικούς θεματοφύλακες των ελληνοφώνων και αραβοφώνων Ορθοδόξων». Η χριστιανική κοινότητα της Συρίας, αν και άλλοτε πολυάριθμη, έχει συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Πολλοί Ορθόδοξοι αγωνιούν για το μέλλον τους και ζητούν την υποστήριξη της Αθήνας.
Η στήριξη της Ορθοδοξίας πέρα από τα εθνικά σύνορα αποτελεί σταθερά της ελληνικής διπλωματίας. Το ζήτημα αυτό εμφανίζεται και στις επίσημες ανακοινώσεις της κυβέρνησης. Ελάχιστα έως καθόλου, όμως, ακούγονται από επίσημα χείλη για τις επιπτώσεις της διαφαινόμενης πολιτικής κυριαρχίας της Τουρκίας στη Συρία. Ως έναν εφιάλτη για τον Ελληνισμό συζητούν Έλληνες αναλυτές την πιθανότητα επανάληψης του λεγόμενου «λιβυκού σεναρίου».
Διαβάστε επίσης
Logistics: Oι νέες επενδύσεις και η πορεία των μεγάλων έργων
Σπίτι μου ΙΙ: Τα 26 μυστικά που ξεκλειδώνουν την αγορά κατοικίας
ΔΑΠΕΕΠ: Final Four για τις θέσεις Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου