THEPOWERGAME
Ο κόσμος παρακολουθεί τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, καθώς οι ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες την Τρίτη, αλλά η ψηφοφορία έχει μεγαλύτερη σημασία για ορισμένες χώρες. Η Κίνα, η Ρωσία, η Ουκρανία, το Ισραήλ και το Ιράν είναι μεταξύ των χωρών που ενδέχεται να αισθανθούν τον άμεσο ή βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο οποιασδήποτε νέας κυβέρνησης. Ωστόσο, αντίκτυπο και στην Ελλάδα θα έχει το αποτέλεσμα των εκλογών και μια νίκη του Ντόναλντ Τραμπ ή Κάμαλα Χάρις.
Για αυτά τα πέντε έθνη, σύμφωνα με το CNBC, η ψήφος θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά μεταξύ πολέμου και ειρήνης, σταθερότητας και αστάθειας ή ευημερίας ή οικονομικής αδυναμίας. Η κατάσταση αυτή είναι ακόμη πιο έντονη για την Ουκρανία, η εδαφική ακεραιότητα της οποίας θα μπορούσε ακόμη και να διακυβεύεται.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις πέντε χώρες που έχουν να κερδίσουν ή να χάσουν τα περισσότερα από τις εκλογές, όποιος κι αν μπει στον Λευκό Οίκο, είτε πρόκειται για τον Ρεπουμπλικανό πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ είτε για τη Δημοκρατική αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις.
Κίνα
Η Κίνα είναι αναμφίβολα ο μεγαλύτερος οικονομικός αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών, και η εχθρότητα αυτή δεν δείχνει σημάδια εξασθένησης, όποιος και αν γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Τραμπ έχει ήδη απειλήσει να αναβιώσει τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε κατά την πρώτη του θητεία, κατά την οποία επέβαλε δασμούς αξίας 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις κινεζικές εισαγωγές. Ο Τραμπ υπερασπίστηκε το μέτρο ως έναν τρόπο μείωσης του χασμουρητού εμπορικού ελλείμματος με την Κίνα, καθώς και για την ενίσχυση των αμερικανικών θέσεων εργασίας και της ανταγωνιστικότητας.
Φέτος, ο Τραμπ δήλωσε ότι αν επανεκλεγεί, θα αυξήσει τους δασμούς στα κινεζικά προϊόντα κατά 60-100%. Η Κίνα δεν είναι η μόνη που έχει μπει στο στόχαστρο, καθώς ο Τραμπ έχει απειλήσει να επιβάλει έναν γενικό δασμό 10% σε όλες τις αμερικανικές εισαγωγές. Οι οικονομολόγοι λένε ότι ένα τέτοιο μέτρο πιθανότατα θα κόστιζε στο τυπικό αμερικανικό νοικοκυριό περίπου 1.700 δολάρια ετησίως, και ακόμη περισσότερο αν εισαγόταν ένας οριζόντιος δασμός 20%, όπως επίσης πρότεινε ο Τραμπ.
Η ομάδα της προεκλογικής εκστρατείας της Χάρις έχει επικρίνει έντονα την τελευταία πρόταση για μια καθολική δασμολογική βάση, αλλά υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών θα κάνει πίσω στους τρέχοντες δασμούς, όπως αυτούς για τα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα ή τα ηλιακά πάνελ, που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του προέδρου Μπάιντεν.
Η αυγή μιας νέας πολιτικής εποχής στις ΗΠΑ, έρχεται εν μέσω οικονομικής επιβράδυνσης για την Κίνα, η οποία βιώνει αδύναμη καταναλωτική εμπιστοσύνη και ύφεση στην αγορά ακινήτων. Τα μέτρα τόνωσης αναμένεται να ανακοινωθούν αργότερα αυτή την εβδομάδα, με το μέγεθός τους να εξαρτάται πιθανότατα από το αποτέλεσμα των εκλογών, δήλωσαν αναλυτές στο CNBC. Μια νίκη του Τραμπ θα σήμαινε σχεδόν σίγουρα ένα μεγαλύτερο κινεζικό πακέτο τόνωσης της εγχώριας ζήτησης.
Ρωσία και Ουκρανία
Με τον συνεχιζόμενο πόλεμό της με τη Ρωσία και το Κίεβο να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ξένη στρατιωτική βοήθεια για να μπορέσει να συνεχίσει να πολεμά, η Ουκρανία θα παρακολουθεί στενά τις εκλογές, όπως και η Μόσχα. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι μια κυβέρνηση Τραμπ και οι σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι θα είναι πολύ πιο εχθρικοί απέναντι στη χορήγηση μεγαλύτερης στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, εμποδίζοντας σημαντικά την ικανότητά της να συνεχίσει να αντιστέκεται στη Ρωσία.
Ο Τραμπ έχει επίσης καυχηθεί ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες, αν εκλεγεί, υποδηλώνοντας ότι θα τραβήξει την πρίζα από τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, προκειμένου να την αναγκάσει σε μια διευθέτηση με διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Αυτό πιθανότατα θα σήμαινε την παραχώρηση σχεδόν του 20% του εδάφους της στα νότια και ανατολικά που σήμερα κατέχεται από τις ρωσικές δυνάμεις. Η επιλογή να συνεχίσει να πολεμά χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ θα μπορούσε ωστόσο να σημαίνει ότι η Ουκρανία χάνει ακόμη περισσότερα εδάφη. Οι εκλογές των ΗΠΑ για την Ουκρανία είναι, επομένως, υπαρξιακές.
Ισραήλ και Ιράν
Η Μέση Ανατολή, ωστόσο, είναι ένας τομέας στον οποίο οι θέσεις εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ και της Χάρις θα μπορούσαν να ευθυγραμμιστούν περισσότερο – και οι δύο υποψήφιοι υποσχέθηκαν συνεχή υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ, καθώς αυτό καταδιώκει τους πληρεξούσιους του Ιράν, τις μαχητικές ομάδες Χαμάς και Χεζμπολάχ στη Γάζα και τον Λίβανο, αντίστοιχα, ενώ παράλληλα πίεζαν για τον σύντομο τερματισμό των συγκρούσεων.
Το Ιράν έχει απειλήσει να προβεί σε αντίποινα κατά των μεγάλης κλίμακας πυραυλικών επιθέσεων του Ισραήλ σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις της χώρας τον περασμένο μήνα, πράγμα που σημαίνει ότι ένας κύκλος ανταλλαγών «τίτλος προς τίτλο» μεταξύ των αντιπάλων θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι το φθινόπωρο.
Ο Τραμπ αυτοχαρακτηρίστηκε πρόσφατα ως «προστάτης» του Ισραήλ, προβάλλοντας την προηγούμενη υποστήριξή του προς τη χώρα στη σύνοδο κορυφής του Ισραηλινοαμερικανικού Συμβουλίου τον Σεπτέμβριο και υπονοώντας ότι το Ισραήλ αντιμετωπίζει «πλήρη αφανισμό» εάν δεν εκλεγεί, χωρίς να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του. Προκάλεσε επίσης αναστάτωση λέγοντας στο ακροατήριο ότι «όποιος είναι Εβραίος και αγαπάει να είναι Εβραίος και αγαπάει το Ισραήλ είναι ανόητος αν ψηφίσει έναν Δημοκρατικό».
Ο Τραμπ κέρδισε δημοτικότητα στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, αφού έσπασε την παράδοση δεκαετιών των ΗΠΑ, αναγνωρίζοντας επίσημα την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Αναγνώρισε επίσης επίσημα την αμφισβητούμενη περιοχή των Υψιπέδων του Γκολάν της χώρας ως υπό την κυριαρχία του Ισραήλ, συγκεντρώνοντας περαιτέρω επαίνους.
Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα από το Ινστιτούτο Δημοκρατίας του Ισραήλ διαπίστωσε ότι σχεδόν το 65% θεωρούσε ότι ο Τραμπ θα ήταν καλύτερος για τα ισραηλινά συμφέροντα, πολύ πάνω από το 13% που θεωρούσε ότι ο Χάρις θα ήταν καλύτερος. Λίγο πάνω από το 15% δήλωσε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων, ενώ το 7% δήλωσε ότι δεν γνωρίζει.
Η Χάρις έχει κατηγορηθεί για αμφιλεγόμενη στάση απέναντι στο Ισραήλ μετά την κριτική που άσκησε στη στρατιωτική στρατηγική της χώρας, λέγοντας ότι οι απώλειες ζωών στη Γάζα τον τελευταίο χρόνο ήταν «καταστροφικές» και «σπαρακτικές». Η Χάρις προσπάθησε να διαψεύσει τον χαρακτηρισμό των Ρεπουμπλικανών ότι είναι αντι-ισραηλινή, δηλώνοντας τον Αύγουστο ότι «θα υπερασπίζεται πάντα το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζεται τον εαυτό του και θα διασφαλίζω πάντα ότι το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα να υπερασπίζεται τον εαυτό του», καθώς και ότι αποδοκίμασε τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου πέρυσι.
Όσον αφορά το Ιράν, περιφερειακοί και δυτικοί αξιωματούχοι δήλωσαν στο Reuters ότι πιστεύουν ότι μια προεδρία Τραμπ θα είναι άσχημα νέα για την Τεχεράνη, με το ενδεχόμενο ο Τραμπ να δώσει το πράσινο φως στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Mπέντζαμιν Νετανιάχου να χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν – μια κίνηση κατά της οποίας άσκησε βέτο ο Μπάιντεν – να προβεί σε στοχευμένες δολοφονίες και να επιβάλει εκ νέου την «πολιτική μέγιστης πίεσης» μέσω περισσότερων κυρώσεων στην πετρελαϊκή βιομηχανία του.
Η Χάρις, εν τω μεταξύ, θεωρείται πολύ πιθανότερο να συνεχίσει τη στάση του Μπάιντεν στην εξωτερική πολιτική, αν κερδίσει το αξίωμα, για την αποκλιμάκωση των εντάσεων. Η ίδια δήλωσε στα τέλη Οκτωβρίου ότι το μήνυμά της προς το Ιράν μετά τα τελευταία χτυπήματα του Ισραήλ θα ήταν: «μην απαντήσετε» και ότι «πρέπει να υπάρξει αποκλιμάκωση στην περιοχή».
Τι σημαίνει για την Ελλάδα η νίκη Τραμπ ή Χάρις
Αναφορικά με την Ελλάδα , η Χάρις, αν κερδίσει τις εκλογές στις ΗΠΑ, αναμένεται να ακολουθήσει τα χνάρια του Τζο Μπάιντεν, με τη στήριξη των συμμάχων του ΝΑΤΟ και τη θωράκιση των σχέσεων με την Ευρώπη. Για να εκτιμηθεί, όμως, πλήρως η επίδραση μιας συνέχισης της εξωτερικής πολιτικής των Δημοκρατικών στην Ελλάδα δεν έχει παρά να αξιολογήσει τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας. Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και η Τουρκία είναι συμμαχικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν ήρε τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών F-35, ο οποίος επιβλήθηκε το 2019 λόγω της αμφιλεγόμενης επιλογής της Άγκυρας να αποκτήσει από τη Ρωσία το σύστημα αντιπυραυλικής και αντιαεροπορικής άμυνας S-400. Αν και ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε το πράσινο φως για την πώληση 40 πολεμικών αεροσκαφών F-16 και την αναβάθμιση 79 ακόμη τουρκικών F-16, είχε μόλις προηγηθεί η έγκριση της Άγκυρας στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ μετά από μεγάλες τριβές στη βορειοατλαντική συμμαχία.
Εάν ο Τραμπ κερδίσει τις εκλογές των ΗΠΑ δεν αναμένεται μια ριζική αλλαγή απέναντι στην Άγκυρα αλλά, ενδεχομένως, να υπάρξει μεγαλύτερη εγγύτητα με τον Λευκό Οίκο, δεδομένου του θαυμασμού που έχει εκφράσει στο παρελθόν ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η συμπάθεια αυτή είναι αμοιβαία
Διαβάστε επίσης
Black Friday 2024: Πώς βρίσκεις τις ψεύτικες προσφορές
Εισηγμένες: Τρίτο ιστορικό υψηλό διανομών στα 4,13 δισ. ευρώ
Πυρηνική ενέργεια made in Greece: Συστάθηκε η CRETAN SMR