Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, στην Πιονγιάνγκ και η συμφωνία με τον Κιμ Γιόνγκ Ουν για την αμοιβαία στήριξη στην ασφάλεια επισφραγίζει τη στροφή της Μόσχας στα απολυταρχικά καθεστώτα της ευρύτερης Ανατολής. Καθώς, όμως, η Ρωσία συσχετίζεται διπλωματικά, στρατιωτικά και οικονομικά με χώρες που βρίσκονται εκτός διεθνούς κοινότητας, το Πεκίνο είναι μια διαφορετική περίπτωση. Το Πεκίνο, ο πιο ισχυρός σύμμαχος του Κρεμλίνου, διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με τη Δύση και εξακολουθεί να επιδιώκει τη διεύρυνση της σφαίρας επιρροής του στην παγκόσμια πολιτικό-οικονομική σκηνή.
Οπότε η δέσμευση για στρατηγική συμπαράσταση μεταξύ Βόρειας Κορέας και Ρωσίας ενέχει κινδύνους για το Πεκίνο που, επίσης, έχει υπογράψει «Συνθήκη Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Στήριξης» με την Πιονγιάνγκ από το 1961. Ουσιαστικά, η Βόρεια Κορέα έχει θέσει σε δύσκολη θέση την Κίνα που δεν επιθυμεί μια αποσταθεροποίηση της περιοχής, ιδίως όταν οι σχέσεις με την Ταϊβάν βαδίζουν σε τεντωμένο σκοινί, παρατηρούν αναλυτές.
Κοινό χαρακτηριστικό της Βόρειας Κορέας με τη Ρωσία είναι πια πως η δημόσια εικόνα της πολιτικής ηγεσίας συσχετίζεται με τον στρατό. Εκτός του συμβατικού πολέμου που διεξάγει η Ρωσία στην καρδιά της ανατολικής Ευρώπης, η πυρηνική απειλή έχει επανέλθει τακτικά στη ρητορική του Κρεμλίνου. Μόλις τον περασμένο μήνα, ο Πούτιν ζήτησε να συμπεριληφθούν τακτικά πυρηνικά όπλα στις στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.
Η Βόρεια Κορέα συστηματικά επιδεικνύει τη στρατιωτική ισχύ της, με τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων να έχουν αυξηθεί από το 2023 και το καθεστώς της Πιονγιάνγκ να ενσωματώνει τη χρήση πυρηνικών όπλων στο σύνταγμα της χώρας πέρσι το φθινόπωρο με το επιχείρημα της θωράκισης απέναντι στην Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος που η ιαπωνική κυβέρνηση ανέφερε στην πρόσφατη «λευκή βίβλο» για την άμυνα πως η απειλή από τη Βόρεια Κορέα είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Στο ίδιο έγγραφο γίνεται μακρά ανάλυση της αυξανόμενης στρατιωτικής ισχύς της Κίνας και της εισβολής που επιχειρεί πάνω από διετία η Ρωσία στην Ουκρανία.
Όμως προτεραιότητα της Κίνας είναι η οικονομία της καθώς εξακολουθεί να είναι μια υπερδύναμη στην παγκόσμια μεταποίηση παρά τις εμπορικές και γεωπολιτικές τριβές με τις ΗΠΑ που έχουν θέσει φραγμό στην ελεύθερη διακίνηση των τεχνολογικών καινοτομιών. Στον παγκόσμιο χάρτη της μεταποίησης, το μερίδιο της Κίνας εξακολουθεί να κινείται στο 35% παρά τη γενικότερη τάση προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο. Το ποσοστό της Κίνας είναι τριπλάσιο των ΗΠΑ, εξαπλάσιο της Ιαπωνίας και εννέα φορές εκείνου της Γερμανίας, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ και του CEPR, δηλαδή του ευρωπαϊκού κέντρου ερευνών για την οικονομική πολιτική.
Ειδήμονες τονίζουν πως η βιομηχανοποίηση της Κίνας είναι ανεπανάληπτη. Οι ΗΠΑ κατάφεραν να εκτοπίσουν τη Βρετανία από την κορυφή της παγκόσμιας μεταποίησης λίγο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μετά από την πάροδο σχεδόν ενός αιώνα. Η κατάκτηση της κορυφής από την Κίνα, οδηγώντας τις ΗΠΑ στη 2η θέση, επιτεύχθηκε μέσα σε μια 20ετία. Συν τοις άλλοις, η Ρωσία εξαρτάται πια οικονομικά από την Κίνα και έτσι η σύσφιξη των σχέσεων με τη Βόρεια Κορέα δεν μπορεί παρά να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αυτήν την εκτίμηση διατύπωσε και το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας, τονίζοντας πως η Βόρεια Κορέα δεν έχει τη δυνατότητα να παράσχει «σημαντική ώθηση στη Ρωσία για να ξεπεράσει βραχυπρόθεσμα τις οικονομικές δυσκολίες της».
Διαβάστε επίσης
