THEPOWERGAME
Αντίθετα από τον γενικό κανόνα, που θέλει τις αποτιμήσεις των μετοχών στην Ευρώπη να είναι πεισματικά χαμηλότερες συγκριτικά με τις ΗΠΑ, ο αμυντικός κλάδος αποτελεί τρανταχτή εξαίρεση. Από τις αρχές του έτους οι μετοχές των γερμανικών Rheisoldt και Hensoldt και της σουηδικής Saab Group έχουν καταγράψει άνοδο από 20% έως σχεδόν 40%, καθώς η Ευρώπη καλείται να ενισχύσει την άμυνά της μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Από την παγκόσμια αύξηση των αμυντικών δαπανών στο ρεκόρ των 2,2 τρισ. δολαρίων πέρυσι, τα 388 δισ. δολάρια αφορούν την Ευρώπη. Πρόκειται για το υψηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί από τον Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών και τους Financial Times. Η ανάγκη ανανέωσης του αμυντικού εξοπλισμού στα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι μεγάλη. Μόνον η Γερμανία έχει παραχωρήσει έως σήμερα στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία της τάξεως των 17 δισ. ευρώ, ενώ δρομολογεί, παράλληλα, την αναδιάρθρωση του αμυντικού της κλάδου. Αμυντικό εξοπλισμό έχουν, επίσης, δώσει οι χώρες της Βαλτικής.
Σκοπός των Βρυξελλών στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την αμυντική βιομηχανία (European Defense Industrial Strategy) είναι να καλύπτεται το ήμισυ των παραγγελιών αμυντικού εξοπλισμού εντός ΕΕ έως το 2035, με κοινές επενδύσεις και χορηγήσεις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, σύμφωνα με προσχέδιο που απέκτησε το Bloomberg. Βραχυπρόθεσμα, η ΕΕ έχει, επίσης, δεσμευτεί με την παράδοση ενός εκατομμυρίου οβίδων έως τα τέλη Μαρτίου, ένας στόχος που δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί, με τις εταιρείες να καλούνται να αυξήσουν ραγδαία την παραγωγή τους.
Οι αμυντικοί όμιλοι στις ΗΠΑ διατηρούν χαμηλές προσδοκίες
Στις ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, οι μετοχές των Lockheed Martin και Northrop Grumman έχουν υποχωρήσει από 2% έως 5%, με τους επενδυτές να χαμηλώνουν τις προσδοκίες τους μετά την άρνηση των Ρεπουμπλικανών να δώσουν το πράσινο φως σε νέα στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και τη δυστροπία του Ντόναλντ Τραμπ απέναντι τους εταίρους του ΝΑΤΟ. Εάν ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ υπερισχύσει στις επόμενες προεδρικές εκλογές ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, οι οποίες είναι δρομολογημένες τον Νοέμβριο, τότε δεν είναι βέβαιο εάν η Ουάσιγκτον θα συμπορεύεται αρμονικά με την ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Αν και παράγοντες του αμυντικού κλάδου των ΗΠΑ αναμένουν πως το Κογκρέσο θα εγκρίνει συμβάσεις για την άμυνα έως τον Μάρτιο, η παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία παραμένει αβέβαιη, επειδή έχει εξελιχθεί σε μια προεκλογική κόντρα μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών. Καθώς το όριο του δημόσιου χρέους και οι δημοσιονομικές δαπάνες των ΗΠΑ υποβάλλονται σε τακτικές διαπραγματεύσεις στο Κογκρέσο, οι εταιρείες του αμυντικού κλάδου των ΗΠΑ τηρούν μια επιφυλακτικότητα.
Στην Ευρώπη ο σχεδιασμός των δημοσιονομικών δαπανών έχει έναν μονιμότερο χαρακτήρα και έτσι οι εταιρείες μπορούν να προγραμματίσουν την παραγωγή τους σε πιο στερεή βάση. Ακόμη και στη Γερμανία, που αρχικά αμφιταλαντευόταν ως προς την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, ο υπουργός Αμύνης, Μπόρις Πιστόριους, τονίζει πως το Βερολίνο θα πρέπει να συμβάλει καθοριστικά στη συλλογική άμυνα της Ευρώπης, δεσμεύοντας 100 δισ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του στρατού.
Η Ρωσία και η αντίληψη της απειλής
Όπως επισημαίνεται από το Αviation Week Network, επικρατεί μια διαφορετική άποψη ως προς την απειλή της Ρωσίας στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Οι απόψεις διίστανται στις ΗΠΑ μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, ενώ σε χώρες που ανήκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση είναι σαφές πως το Κρεμλίνο μπορεί να καταληφθεί από επεκτατικές διαθέσεις, όπως συνέβη με την Ουκρανία. Σε αυτήν τη συνομοταξία ανήκουν η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής, σε μια περίοδο, μάλιστα, που η Σουηδία και η Φινλανδία παραιτήθηκαν του καθεστώτος ουδετερότητας για να προσχωρήσουν στο ΝΑΤΟ.
Οι προκλήσεις για την Ευρώπη είναι μεγάλες, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία καταναλώνει μεγάλους όγκους αμυντικού εξοπλισμού. Παράλληλα, η τεχνολογία παίζει σημαντικό ρόλο, με μια σειρά μικρότερων εταιρειών να παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Μία από τις αμυντικές startups είναι η φινλανδική Milrem Robotics, η οποία κατασκευάζει αυτόνομα οχήματα για τη μεταφορά θυμάτων από το πεδίο μάχης, ενώ η MARSS Group του Μονακό παρέχει πλατφόρμες παρακολούθησης για την προστασία κρίσιμων υποδομών στην Ουκρανία από εναέριες επιθέσεις των Ρώσων.