THEPOWERGAME
Μόνον το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού στις ΗΠΑ δηλώνει ικανοποιημένο από την εργασία του, ενώ περίπου το ήμισυ και ειδικότερα το 52% δεν καταβάλει παρά την ελάχιστη προσπάθεια, μια στάση που έχει χαρακτηριστεί ως «σιωπηλή παραίτηση» μετά την πανδημία. Οι εργαζόμενοι με αδύναμα κίνητρα στοίχισαν πέρυσι στις αμερικανικές εταιρείες έως και 1,9 τρισ. δολάρια σε απώλειες παραγωγικότητας, σύμφωνα με την εταιρεία αναλύσεων Gallup.
Το συνολικό κόστος για την παγκόσμια οικονομία ανέχεται στα 8,8 τρισ. δολάρια. Όπως δηλώνει ο Τζιμ Χάρτερ, επικεφαλής αναλύσεων για τις εργασιακές πρακτικές στο Bloomberg, η αφοσίωση των εργαζομένων δεν καλλιεργείται απλά «με το κάνεις ωραία πράγματα για τους ανθρώπους». «Οι υπάλληλοι θέλουν να νιώσουν πως η εργασία τους υπερβαίνει τα όρια της δικής τους ύπαρξης» πρόσθεσε ο ίδιος.
Αν και το ποσοστό αφοσίωσης των εργαζομένων ενισχύονταν έως την πανδημία, παγκοσμίως, έκτοτε το φαινόμενο των δυσαρεστημένων εργαζομένων είναι εντονότερο όχι αποκλειστικά στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου. Στην έκθεση για το 2022 η Gallup κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 59% του προσωπικού στον ιδιωτικό κλάδο, σε διεθνή κλίμακα, βρίσκεται σε σιωπηλή παραίτηση, με το ποσοστό στην Ευρώπη να φθάνει το 72%. Τα ευρήματα αυτά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά διότι δίχως αφοσιωμένους εργαζόμενους, η παραγωγικότητα σε μια εταιρεία φθίνει με επιπτώσεις στις πωλήσεις και τα κέρδη.
Η Gallup, η οποία πραγματοποιεί την έρευνα αυτή από το 2009, διαπιστώνει πως η αφοσίωση του προσωπικού των εταιρειών στις ΗΠΑ σημείωνε σταθερή άνοδο τη δεκαετία έως το 2020, όπου κορυφώθηκε. Έκτοτε καταγράφεται πτώση. Εντούτοις θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον όχι μόνον στην αμερικανική οικονομία. Στην Ευρώπη, παραδείγματος χάριν, το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων δέχεται πιέσεις εξαιτίας της μεγάλης ανόδου του πληθωρισμού μετά την ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Οι απεργίες είναι πια συχνό φαινόμενο για τη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων και την εξασφάλιση προνομίων.
Αν και οι μισθοί αναπροσαρμόζονται σταδιακά και ο πληθωρισμός έχει δαμαστεί σήμερα σε σχέση μ’ έναν χρόνο πριν, οι εργαζόμενοι συνυπολογίζουν επίσης την ποιότητα της προσωπικής τους ζωής με τις απαιτήσεις στον εργασιακό χώρο. Μετά την πανδημία έγινε πασιφανές σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στον ανεπτυγμένο κόσμο πως η σωματική και ψυχική υγεία έχουν προτεραιότητα, με την ευελιξία στην εργασία να είναι απαραίτητη ακόμη και αν επιλέγουν την καθημερινή παρουσία στο γραφείο.
Όπως διαπιστώνει η Gallup, οι εργαζόμενοι με αδύναμα κίνητρα έχουν επίγνωση των αλλαγών που θα τους κινητοποιούσε περισσότερο. Στην περυσινή έκθεση της εταιρείας, το 41% των ερωτηθέντων είπαν πως η εργασιακή κουλτούρα παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο, θέτοντας ως προϋποθέσεις την αναγνώριση της συνδρομής τους, την εξωστρέφεια και την ανοικτή επικοινωνία με τους προϊσταμένους, τις προκλήσεις στο αντικείμενο της δουλειάς, την ισότητα στις ευκαιρίες και τον σεβασμό και την καθοδήγηση ως προς την επίτευξη στόχων.
Απευθυνόμενος στο Bloomberg, ο Χάρπερ τόνισε πως η διοίκηση οφείλει να δίνει ξεκάθαρες κατευθυντήριες γραμμές για τον ρόλο των εργαζομένων και να ενθαρρύνει τη συνεργασία. «Οι προϊστάμενοι θα πρέπει να αναλάβουν ρόλο προπονητού, έχοντας κατά νου την εξέλιξη των εργαζομένων εντός της εταιρείας» ανέφερε χαρακτηριστικά.