Σε πολιτική κρίση βρίσκεται και πάλι η Γαλλία και το κόμμα του προέδρου Μακρόν μετά την υπερψήφιση του νέου νομοσχεδίου που αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας. Είκοσι βουλευτές της παράταξης καταψήφισαν το νομοσχέδιο και 17 απείχαν, ενώ η Μαρίν Λεπέν επικρότησε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
«Η κυβέρνηση Μακρόν πουλάει την ψυχή της» τιτλοφορείται δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung, με την εφημερίδα του Μονάχου να τονίζει πως μετά την ψηφοφορία στη γαλλική Εθνοσυνέλευση «ο μακρονισμός είναι νεκρός».
«Ο μακρονισμός σήμαινε για πολλούς Γάλλους αυτήν την άκρως συγκεκριμένη και ταυτοχρόνως ακαθόριστη πορεία στο κέντρο, την οποία χάρασσε ο πρόεδρος Μακρόν. Ο νέος νόμος περί μετανάστευσης όμως τον οποίο ο Μακρόν ήθελε να περάσει οπωσδήποτε φέτος και πραγματικά με κάθε κόστος, αποτελεί σημείο καμπής – μία τόσο κραυγαλέα παραχώρηση στη δεξιά, ώστε να είναι απίθανο για τον Μακρόν να καταφέρει να πάρει ξανά τη μετριοπαθή αριστερά με το μέρος του.
Τώρα θριαμβεύει η Μαρίν Λεπέν
Τώρα θριαμβεύει η Μαρίν Λεπέν η πολιτικός που ο Μακρόν είχε υποσχεθεί με στόμφο ότι θα σταματήσει, η οποία ήταν και ο λόγος για τον οποίο εξελέγη δύο φορές ο Γάλλος πρόεδρος. Η επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Rassemblement National (RN) χαρακτήρισε το νομοσχέδιο ως “ιδεολογική νίκη”. Και έχει δίκιο».
Σε αυτό συμφωνεί και η tageszeitung, προσθέτοντας ακόμη πως μετά την ψηφοφορία επί του νομοσχεδίου «προκύπτει ντε φάκτο μία πολιτική συμφωνία που απλώνεται από το κέντρο του Μακρόν, στην αστική δεξιά, μέχρι και τους λεπενιστές. Και τίποτα δεν εμποδίζει την επανάληψη αυτής της συμμαχίας, τίποτα δεν εγγυάται ότι καμία τέτοια συμμαχία δεν θα ασκεί την εξουσία στο μέλλον. Τι αξία έχουν οι συνηθισμένες υποσχέσεις πως δεν θα γίνει ποτέ κυβέρνηση με το RN;
Το γεγονός ότι ο Μακρόν επέτρεψε να συμβεί κάτι τέτοιο ή το ενδεχόμενο ακόμη και να το μηχανεύτηκε ο ίδιος στο παρασκήνιο, αποτελεί εκδήλωση ενός οπορτουνισμού δίχως όρια και αρχές. Το 2017 και το 2022 ο Μακρόν (με πολλές ψήφους από την αριστερά) εξελέγη και επανεξελέγη, επειδή διαβεβαίωνε πως θα πολεμήσει την ακροδεξιά και θα αποτρέψει το ενδεχόμενο να καταλάβει αυτή την εξουσία. Τώρα όμως είναι ο ίδιος αυτός που της ανοίγει την πόρτα. Και αυτό με κίνδυνο να πληρώσει την έγκριση της νομοθετικής μεταρρύθμισης, την οποία απαίτησε πάση θυσία, με μία εσωτερική διάσπαση μεταξύ των μακρονιστών».
Πηγή: Deutsche Welle
