Μεταξύ των μεγάλων κεντρικών τραπεζών, η Τράπεζα της Ιαπωνίας είναι πιο διαβόητη για την εξαιρετικά χαλαρή νομισματική της πολιτική, η οποία πρέπει να τερματιστεί σύντομα για να στηριχθεί το νόμισμα της χώρας, σύμφωνα με την Deutsche Bank.
«Για να κάνει το γιεν κάτι ουσιαστικά καλύτερο, χρειάζεται πραγματικά μια πιο ήπια αλλαγή σε κάθε άλλη κεντρική τράπεζα ή η Τράπεζα της Ιαπωνίας πρέπει πραγματικά να αρχίσει να απομακρύνεται από την ποσοτική χαλάρωση και τα αρνητικά επιτόκια», δήλωσε ο Tim Baker, στρατηγικός αναλυτής της Deutsche Bank μιλώντας στο CNBC.
Ποσοτική χαλάρωση είναι όταν μια κεντρική τράπεζα προσπαθεί να αυξήσει τη ρευστότητα στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα αγοράζοντας μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας.
Το γιεν, το οποίο διαπραγματευόταν για τελευταία φορά στα 148,98 έναντι του δολαρίου, θα σημειώσει χαμηλό 33 ετών έναντι του δολαρίου, αν αποδυναμωθεί κάτω από τα 151,94.
Η BOJ έχει χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία ποσοτικής χαλάρωσης για να αναζωογονήσει την οικονομία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
«Υπάρχει τόσο πολύ QE που κάνουν (η BOJ) τώρα, περισσότερο από ό,τι έκαναν ποτέ η Fed και η ΕΚΤ. Αλλά η BOJ έχει μείνει πίσω από την καμπύλη του πληθωρισμού, χρειάζεται συνεχώς να αναβαθμίζει τα νούμερά της, συνεχώς αιφνιδιάζεται. Απλά φαίνεται να πηγαίνουν λίγο πολύ αργά», πρόσθεσε ο Baker.
Η κεντρική τράπεζα ήταν προσεκτική στην απεμπλοκή της μακροχρόνιας εξαιρετικά χαλαρής νομισματικής πολιτικής της, επιφυλακτική για τυχόν πρόωρες κινήσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εκτροχιάσουν τις πρόσφατες εκκολαπτόμενες βελτιώσεις στην οικονομία.
Στα τέλη του περασμένου μήνα, η BOJ δήλωσε ότι θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία στην πολιτική ελέγχου της καμπύλης αποδόσεων, αλλάζοντας τη γλώσσα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το ανώτατο όριο της απόδοσης των 10ετών ιαπωνικών κρατικών ομολόγων.
Υπενθυμίζεται ότι η οικονομία της Ιαπωνίας συρρικνώθηκε στο τρίτο τρίμηνο του έτους, διακόπτοντας δύο συνεχόμενα τρίμηνα επέκτασης λόγω της χαμηλής κατανάλωσης και των εξαγωγών, γεγονός που περιπλέκει τις προσπάθειες της κεντρικής τράπεζας να μειώσει σταδιακά τα μαζικά νομισματικά κίνητρα εν μέσω αυξανόμενου πληθωρισμού.
Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός επιβαρύνει τις δαπάνες των νοικοκυριών και επιτείνει τον πόνο για τους κατασκευαστές από την επιβράδυνση της παγκόσμιας ζήτησης, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.
