Ο Guardian, χαρακτηρίζει την Τζόρτζια Μελόνι ως την πιο επικίνδυνη γυναίκα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Αν πάρει κανείς κατά γράμμα τη διάσημη φράση του Σαίξπηρ «ολόκληρη η κόλαση δεν έχει οργή χειρότερη από της περιφρονημένης γυναίκας», η Τζόρτζια Μελόνι από τη γειτονική Ιταλία είναι έτοιμη για όλα, αναφέρει η εφημερίδα.
Μετά από έναν δύσκολο χωρισμό από τον άπιστο δημοσιογράφο σύντροφο της μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας, που την έφερε σε δύσκολη θέση ως γυναίκα και ως πολιτικό, η Ιταλίδα πρωθυπουργός είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα αφήσει άλλη πρόκληση αναπάντητη.
Ο στόχος της Μελόνι
Είτε πρόκειται για την κλασσική λύση της εργασιοθεραπείας ή απλά για έναν επαγγελματικό στόχο ζωής –που είναι και το πιθανότερο- η Μελόνι σκοπεύει να φέρει την τελματωμένη οικονομία της Ιταλίας, την ανησυχητική υπογεννητικότητα στα εδάφη της και τα πυκνά συχνά αδιέξοδα της σε επίπεδο πολιτικής στα μέτρα αυτά που δεν θα απειλήσουν την εξουσία της για καιρό.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά και στα σταθμά που θα αποθεώσουν τον νέο τύπο λαϊκιστή ηγέτη στην Ευρώπη που αντιπροσωπεύει, ο οποίος χαρακτηρίζεται από θρασύτητα, πραγματισμό και εξυπνάδα, όπως γράφει ο Guardian.
Πακέτο μεταρρυθμίσεων
Την ώρα που το Δημοκρατικό κόμμα της Ιταλίας προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή και να έρθει σε επαφή και πάλι με τους ψηφοφόρους διοργανώνοντας μια μαζική κινητοποίηση στην Ρώμη και με την ετυμηγορία της Moody’s να αναμένεται την Παρασκευή, η οποία λέγεται ότι θα υποβαθμίσει την οικονομία της χώρας σε junk, η Μελόνι απαντά με την παρουσίαση «της μητέρας όλων των μεταρρυθμιστικών πακέτων».
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα πρόκειται για μια ξεκάθαρη αρπαγή της εξουσίας, αφού θα επιτρέψει στους πρωθυπουργούς να εκλέγονται απευθείας από το μερίδιο των μειοψηφικών ψήφων.
Σαφώς για να το περάσει αυτό θα πρέπει να πνίξει την κατακραυγή της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο και να κερδίσει ένα πιθανό δημοψήφισμα.
Δεδομένης όμως της επιτυχίας της να ελιχθεί η ίδια και το ακροδεξιό κόμμα της με τις φασιστικές καταβολές από τις παρυφές της ευμετάβολης πολιτικής σκηνής της Ιταλίας στο κέντρο της, προσπερνώντας με σύνεση και μετριοπάθεια άλλους ανάλογων πεποιθήσεων διεκδικητές, όπως ο Ματέο Σαλβίνι και οι κληρονόμοι του Μπερλουσκόνι, δεν θα ήταν συνετό για κανέναν να υποτιμήσει τις πιθανότητές της.
Όπως ανέφερε πηγή των Βρυξελλών στη βρετανική εφημερίδα «περιμέναμε αυτό το τέρας στα λημέρια μας».
«Και βρεθήκαμε απέναντι σε αυτή την συμπαθητική γυναίκα με το μεγάλο χαμόγελο και το κέικ στο χέρι», συμπλήρωσε. Και ίσως ακριβώς αυτό αποδεικνύει το πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχτεί στο μέλλον, όταν πια θα της ανήκει όλη η Ιταλία.
