Η Γαλλία αποζημιώνει οινοπαραγωγούς για να ξεριζώσουν τα αμπέλια τους, καθώς η διάσημη περιοχή του Μπορντό αντιμετωπίζει αβέβαιο μέλλον.
«Έχει γίνει πολύ δύσκολο», δήλωσε ένας οινοπαραγωγός στο Μπορντό υπογραμμίζοντας την τεράστια πρόκληση που αντιμετωπίζει η διάσημη γαλλική περιοχή καθώς υφίσταται μια τεράστια μεταμόρφωση.
Οι ακραίες καιρικές συνθήκες και οι μεταβαλλόμενες καταναλωτικές συνήθειες πλήττουν τους οινοπαραγωγούς με τρόπο που δεν καθιστά πλέον βιώσιμο για ορισμένους να διατηρήσουν τα οινοποιεία τους ανοιχτά. Αντ’ αυτού, ορισμένοι ξεριζώνουν τα αμπέλια και ζητούν κυβερνητική αποζημίωση.
«Στα επόμενα πέντε χρόνια, θα δούμε λιγότερα αμπέλια στο Μπορντό», δήλωσε στο CNBC η Sylvie Courselle, γεωπόνος μηχανικός και οινολόγος στο Château Thieuley.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των τοπικών αρχών, μεταξύ των αρχών Ιουνίου και του Ιουλίου του τρέχοντος έτους υπήρξαν 584 αιτήσεις αποζημίωσης από οινοπαραγωγούς που θέλουν είτε να τερματίσουν εντελώς την παραγωγή τους είτε να διαφοροποιήσουν τη χρήση της γης τους. Συνολικά, αυτό αντιστοιχεί σε σχεδόν 5.000 εκτάρια (12.350 στρέμματα) αμπελώνων που θα μπορούσαν να αλλάξουν σύντομα. Οι παραγωγοί είχαν προθεσμία μόνο μέχρι τα μέσα Ιουλίου για να ζητήσουν στήριξη.
Η μεγαλύτερη πρόκληση η πρόσβαση στο νερό
«Η κλιματική αλλαγή μπορεί να το επιταχύνει αυτό», δήλωσε ο Courselle στο CNBC, προσθέτοντας ότι τα τελευταία χρόνια οι οινοπαραγωγοί είχαν να αντιμετωπίσουν χαλαζοπτώσεις, παγετούς και ξηρασίες που επηρεάζουν σημαντικά την καλλιέργεια.
Πιστεύει ότι, στο μέλλον, η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι η πρόσβαση στο νερό – ένα από τα πιο βασικά συστατικά για την παραγωγή κρασιού.
Αλλά οι προκλήσεις υπερβαίνουν την κλιματική αλλαγή. Ιστορικά, στο Μπορντό έχει δοθεί έμφαση στην παραγωγή κόκκινου κρασιού, αλλά οι καταναλωτές επιλέγουν όλο και περισσότερο την μπύρα και τα ελαφρύτερα κρασιά. Απόδειξη αυτού είναι η έκρηξη του αριθμού των ενεργών ζυθοποιών στη Γαλλία. Αυτοί έχουν αυξηθεί από 322 το 2009 σε 2.500 το 2021, σύμφωνα με στοιχεία της Statista.
Μείωση των πωλήσεων
Επιπλέον, τα στοιχεία του γαλλικού ινστιτούτου OFDT δείχνουν ότι οι πωλήσεις κρασιού μειώθηκαν κατά περισσότερο από το ένα τρίτο μεταξύ 2000 και 2020. Κατά την ίδια περίοδο, υπήρξε αύξηση 7% για τις πωλήσεις μπύρας.
Η Γαλλία πωλεί επίσης λίγο λιγότερο κρασί στο εξωτερικό. Το ευρωπαϊκό έθνος κυριαρχεί στο εμπόριο κρασιού παγκοσμίως, μαζί με την Ισπανία και την Ιταλία. Αλλά το 2022, η Γαλλία είδε τις εξαγωγές να μειώνονται κατά 5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου.
Τα γερμανικά κρασιά αυξάνονται
Τα άσχημα νέα σε ένα μέρος μπορεί να γίνουν καλά νέα αλλού. Ο Ernst Büscher, υπεύθυνος Τύπου στο Γερμανικό Ινστιτούτο Οίνου (DWI), δήλωσε στο CNBC ότι τα γερμανικά κρασιά βιώνουν μια πολύ διαφορετική τάση.
«Είμαστε αρκετά χαρούμενοι», δήλωσε ο Büscher. «Μέχρι τώρα, για τα γερμανικά κρασιά, το πλεονέκτημα των υψηλότερων θερμοκρασιών είναι μεγαλύτερο από τις αρνητικές πλευρές των ακραίων καιρικών συνθηκών», πρόσθεσε.
Οι αμπελώνες στη βόρεια Γερμανία είχαν επίσης να αντιμετωπίσουν επεισόδια παγετού – που δυσκολεύουν την ωρίμανση των οφθαλμών και των νεαρών βλαστών – αλλά η περιοχή είχε επίσης θερμότερες θερμοκρασίες. Ο Büscher δήλωσε ότι οι σημερινές θερμοκρασίες των περίπου 35-36 βαθμών Κελσίου (95-97 βαθμών Φαρενάιτ) είναι ασυνήθιστες για τα ιστορικά δεδομένα.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου, η Γερμανία ήταν η μόνη χώρα της ΕΕ που ανέφερε αύξηση της παραγωγής κρασιού πέρυσι. Συνολικά, η παραγωγή σημείωσε άλμα 6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος «λόγω της ξηρής και θερμής καλλιεργητικής περιόδου που ήταν ευεργετική για τους αμπελώνες».
Υπερτετραπλασιάστηκαν τα αμπέλια σε Βρετανία
Η Βρετανία βρίσκεται επίσης σε παρόμοια θέση με τη Γερμανία. Οι εκτάσεις με αμπέλια έχουν υπερτετραπλασιαστεί από το 2000, σύμφωνα με την WineGB. Το 2021, οι πωλήσεις κρασιού αυξήθηκαν κατά 31% ετησίως σε 9,3 εκατομμύρια φιάλες. Η πλειονότητα αυτών είναι αφρώδης και όχι αποσταγμένος οίνος.
Ο όγκος παραγωγής κρασιού στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτοξεύτηκε στα ύψη το 2018, σύμφωνα με στοιχεία της Statista. Αν και τα επίπεδα έχουν μειωθεί έκτοτε, εξακολουθούν να είναι πολύ πάνω από τα στοιχεία παραγωγής που καταγράφηκαν πριν από εκείνο το έτος.
