Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να εγκαταλείψουν την Τουρκία, απελπισμένοι από τις συνθήκες που επικρατούν εκεί, ωστόσο υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η χώρα φαίνεται να διαπρέπει: στα οπλικά συστήματα
Η Süddeutsche Zeitung διηγείται μία ιστορία από τις πολλές που συμβαίνουν στη γείτονα χώρα: αυτήν του δημοσιογράφου Μπάρις Πεχλιβάν.
«Πριν λίγες ημέρες ο δημοσιογράφος Πεχλιβάν έλαβε ένα SMS από την κεντρική δημόσια διοίκηση, όπως συμβαίνει σε πολλούς Τούρκους απ’ όταν η γραφειοκρατία κρύφτηκε σε μια εφαρμογή για κινητό. Η κρατική αυτή εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή μιας κλήσης στάθμευσης, τη δήλωση μιας κατοικίας ή την αίτηση για δωρεάν εισιτήριο για τα ΜΜΜ. Όταν η εφαρμογή, δηλαδή το κράτος, θέλει να πει κάτι στον πολίτη, το κάνει μέσω ενός σύντομου γραπτού μηνύματος. Στην περίπτωση του Πεχλιβάν επρόκειτο για μια κλήση έκτισης της ποινής του. Έπρεπε να παρουσιαστεί σε ένα κέντρο κράτησης δυτικά της Κωνσταντινούπολης μέχρι τις 15 Αυγούστου. Είναι η πέμπτη ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε. Ο Πεχλιβάν κατηγορείται για προδοσία κρατικών μυστικών, κατηγορία για την οποία έχει ήδη αθωωθεί στο μεταξύ.
Τώρα πρόκειται να περάσει άλλους οκτώ μήνες στη φυλακή – η δίκη του είναι μια από εκείνες τις παράλογες ιστορίες που βγαίνουν από την τουρκική δικαιοσύνη εδώ και χρόνια. Είναι σαν τα τουρκικά δικαστήρια να έχουν βάλει στοίχημα ότι μπορούν να ξεπεράσουν τον παραλογισμό ενός μυθιστορήματος του Κάφκα. Οι κλήσεις για κράτηση αποστέλλονται μέσω γραπτού μηνύματος, μια πραγματική δυστοπία», σχολιάζει η SZ.
Η εφημερίδα του Μονάχου καταλήγει τέλος πως «η περίπτωση του Μπάρις Πεχλιβάν είναι ενδεικτική των συνθηκών που επικρατούν στην Τουρκία. Δείχνει επίσης γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα: για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, λόγω του υπερπληθωρισμού, λόγω της έλλειψης ελευθερίας. Επειδή σε αυτή τη χώρα συμβαίνουν πλέον τόσα πολλά πράγματα που θα έπρεπε να έχουν αλλάξει εδώ και πολύ καιρό».
«Η τουρκική βιομηχανία όπλων ανθεί»
Πάντως υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η Τουρκία φαίνεται να διαπρέπει: στα οπλικά συστήματα. «Η τουρκική στρατιωτική βιομηχανία είναι πιο επιτυχημένη από ποτέ», δημοσιεύει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
«Ιδίως όσον αφορά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η Τουρκία έχει γίνει μια τεχνολογική, στρατιωτική και οικονομική δύναμη, μεταξύ των τριών κορυφαίων κρατών στον κόσμο. Τα Bayraktar TB2 της εταιρείας Baykar με έδρα την Κωνσταντινούπολη, τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε διάφορους πολέμους, είναι κορυφαία σε πωλήσεις.
Τριάντα 30 κράτη έχουν παραγγείλει εκατοντάδες τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η τιμή των οποίων εκτιμάται στα 5 εκατομμύρια δολάρια. Ο κατάλογος των αγοραστών περιλαμβάνει χώρες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Αιθιοπία, το Τζιμπουτί, το Κοσσυφοπέδιο, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται και τέσσερα μέλη του ΝΑΤΟ, κάτι που αρέσκεται να τονίζει η τουρκική βιομηχανία όπλων ως ιδιαίτερο σημάδι ποιότητας».
FAZ: Ανθεί η τουρκική στρατιωτική βιομηχανία
«Η τουρκική στρατιωτική βιομηχανία ανθεί», συνοψίζει η FAZ. «Για το περασμένο έτος, ο όγκος των επιχειρήσεων ανήλθε στα 12 δισεκατομμύρια δολάρια», ενώ οι εξαγωγές αυξάνονται κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο: «από 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017, σε 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022 είχαν ήδη φθάσει τα 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας αύξηση 160%».
