Πύραυλος Σαγιούζ 2,1 της υπηρεσίας διαστήματος της Ρωσίας εκτοξεύθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες προκειμένου να μεταφέρει εξερευνητικό σκάφος στη Σελήνη.
Είναι η πρώτη ρωσική αποστολή στον δορυφόρο της Γης μετά από σχεδόν 50 χρόνια.
Ο πύραυλος με το σκάφος Luna-25 απογειώθηκε όπως προέβλεπε το χρονοδιάγραμμα, στις 02:10 (σ.σ. ώρα Μόσχας και ώρα Ελλάδας) από το κοσμοδρόμιο Βαστότσνι, 5.500 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας, στη ρωσική Άπω Ανατολή, κατέγραψαν πλάνα που αναμεταδόθηκαν απευθείας από τη ρωσική υπηρεσία διαστήματος, τη ROSCOSMOS.
Ο πύραυλος αναμένεται να τεθεί σε σεληνιακή τροχιά εντός πέντε ημερών, και κατόπιν θα χρειαστούν από τρεις ως επτά ημέρες για την επιλογή του κατάλληλου σημείου προσεδάφισης, στην περιοχή του νότιου πόλου της Σελήνης.
Σύμφωνα με πηγή του Γαλλικού Πρακτορείου στη ROSCOSMOS, η υπηρεσία προβλέπει πως το εξερευνητικό σκάφος θα προσσεληνωθεί από την 21η ως την 23η Αυγούστου.
Το Luna-25, που αναμένεται να παραμείνει στη Σελήνη για έναν μήνα, έχει αποστολή να συγκεντρώσει δείγματα εδάφους, να τα «αναλύσει» και επίσης να κάνει «μακροπρόθεσμη επιστημονική έρευνα», εξήγησε η ρωσική υπηρεσία διαστήματος.
Η εκτόξευση είναι η πρώτη του νέου ρωσικού προγράμματος εξερεύνησης της Σελήνης, που ξεκινά με την ROSCOSMOS να μην έχει πλέον εταίρους στη Δύση, εν μέσω του πολέμου με την Ουκρανία.
Πρόκειται για την πρώτη αποστολή σκάφους στη Σελήνη από τη Ρωσία μετά τη διάλυση της σοβιετικής ένωσης. Η προηγούμενη είχε γίνει το 1976, την περίοδο που υπήρχε ακόμη η ΕΣΣΔ, πρωτοπόρος χώρα ως προς την κατάκτηση του διαστήματος.
Χαρακτηρίζεται εξαιρετικά σημαντική για τον τομέα της διαστημικής έρευνας στη Ρωσία, που πάσχει από έλλειψη χρηματοδότησης και σκάνδαλα διαφθοράς, ενώ είναι αντιμέτωπος με ολοένα εντονότερο ανταγωνισμό — από τις ΗΠΑ, από την Κίνα, από την Ινδία, καθώς και από ιδιωτικές εταιρίες, όπως κυρίως η SρaceX του δισεκατομμυριούχου Ίλον Μασκ.
Για αιώνες, αστρονόμοι αναρωτιούνταν αν υπάρχει νερό στη Σελήνη, που χαρακτηρίζεται εκατό φορές πιο ξηρή από την έρημο της Σαχάρας. Χάρτες της NASA, της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος, που είχαν δημοσιοποιηθεί το 2018, υπεδείκνυαν την παρουσία πάγου στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και το 2020 η ίδια πηγή επιβεβαίωσε πως υπάρχει νερό στις περιοχές της που φωτίζει ο ήλιος.
