Καθώς η Κίνα μάχεται για να διατηρήσει τη θέση της ως ένας από τους ισχυρότερους παίκτες στην παγκόσμια οικονομία, οι προοπτικές για την περαιτέρω εξέλιξη της μεσαίας τάξης δεν διαφαίνονται ενθαρρυντικές. Η δημιουργία θέσεων εργασίας με υψηλότερες προσόδους για τους νεότερους παραμένει πρόκληση καθώς η 2η ισχυρότερη οικονομία του κόσμου δεν έχει ακόμη ανακάμψει δυναμικά από την τριετή πολιτική της μηδενικής ανοχής κρουσμάτων του ιού Sars-Cov-2.
Μολονότι η ανεργία στην Κίνα παραμένει σταθερή στο 5,2% και η οικονομία της εξακολουθεί να δημιουργεί αφθονία θέσεων εργασίας, το 20,8% των ατόμων στην ηλικιακή ομάδα από 16 έως 24 ετών παραμένουν εκτός αγοράς εργασίας, σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία της Κίνας και τον ΟΟΣΑ. Είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει καταγραφεί από το 2018 και υπερβαίνει τα αντίστοιχα δεδομένα στη Γαλλία ή την Ιταλία. Οι Financial Times κάνουν αναφορά στις προοπτικές απασχόλησης των νέων στην Τσεντσόου, μια βιομηχανική πόλη με πληθυσμό δέκα εκατομμυρίων που φιλοξενεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο iPhone της Apple. Οι αρχικοί μισθοί που δίνονται σε πτυχιούχους ξεκινούν ακόμη και από τα 400 δολάρια τον μήνα για 70 ώρες εργασίας την εβδομάδα.
Στόχος της Κίνας είναι να έχει διπλασιαστεί το ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μέχρι το 2035 από περίπου τα 12.500 δολάρια που ίσχυαν προ διετίας, βάσει στοιχείων της Παγκόσμιας Τράπεζας. Όμως η επίτευξη αυτού του στόχου θα δυσχεραίνεται όλο και πιο πολύ όσο η επιχειρηματικότητα καλείται να λειτουργήσει εντός στενών ορίων και η αντιπαλότητα με τη Δύση θέτει φραγμούς στην καινοτομία. Τα μέτρα που έχει λάβει το Πεκίνο τα προηγούμενα χρόνια για να θέσει υπό έλεγχο τον κλάδο τεχνολογίας, ψηφιακής τραπεζικής και ηλεκτρονικών παιχνιδιών φαίνεται πως έχουν αποθαρρύνει τη δημιουργία ελκυστικών θέσεων εργασίας για τους νεότερους.
Μια θέση εργασίας που να εγγυάται τα προς το ζην, τη δημιουργία οικογένειας και την αγορά κατοικίας αποτελούν βασικά κριτήρια για τη μεσαία τάξη. Ενώ οι κοινωνίες της Δύσης αντιμετωπίζουν τις δικές τους προκλήσεις ως προς τη συντήρηση του βιοτικού τους επιπέδου, η κινεζική κυβέρνηση καλείται να ανταποκριθεί στις υποσχέσεις για την κοινή ευημερία μιας χώρας με πληθυσμό πάνω του ενός δισεκατομμυρίου.
Αναμφίβολα, η πρόοδος που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα είναι αλματώδης. Η Κίνα έχει καταφέρει να πολλαπλασιάσει το ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ από μερικά εκατοντάδες δολάρια στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 σε πάνω από 12.000 δολάρια. «Καθώς, όμως, επιβραδύνονται οι ρυθμοί ανάπτυξης, οι ηγέτες της στρέφονται σε μια συγκεντρωτική διαχείριση της οικονομίας», αναφέρουν οι Ντάνιελ Ρόσεν και Σόφι Λου του Foreign Affairs. «Όσο το Πεκίνο καθυστερεί περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για την απελευθέρωση της οικονομίας, τόσο πιο πολύ θα δίνει μάχη έναντι μιας αναπόφευκτης επιβράδυνσης», τονίζουν οι ίδιοι.
«Εκτιμούμε πως το πρόβλημα της ανεργίας των νέων ενδεχομένως να συνεχιστεί την επόμενη δεκαετία και ίσως επιδεινωθεί βραχυπρόθεσμα», αναφέρεται σε έκθεση του China Macroeconomic Forum που παραθέτουν οι Financial Times. Μπορεί η ηγεσία του Πεκίνου να ενθαρρύνει τους νέους να εργαστούν πρώτα και ύστερα να σκεφθούν την καριέρα τους, όμως οι πτυχιούχοι και οι οικογένειες τους εισπράττουν μια απογοήτευση, επισημαίνουν παράγοντες στην Κίνα. Ιδιαίτερα εάν αναλογιστεί κανείς πως η φοίτηση σε ένα κρατικό πανεπιστήμιο μπορεί να κοστίσει έως και 30.000 γουάν ή περίπου 4.000 δολάρια ανά έτος, δηλαδή το ένα πέμπτο από τον μέσον όρο του ετήσιου εισοδήματος μιας τριμελούς οικογένειας στη χώρα.
