Δέκα κιθαριστικά ροκ τραγούδια χαραγμένα στο υποσυνείδητό μας

Από τον Μuddy Waters και τον Τσακ Μπέρι έως τον Τζίμι Πέιτζ και τον Άνγκους Γιανγκ, οι ιδιοφυείς κιθαρίστες του rock ‘n’roll έχουν γράψει ιστορία στη μουσική. Ακολουθούν δέκα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κομμάτια που είναι σαν να τα έχουμε ακούσει από… πάντα.

Beat It-Μάικλ Τζάκσον (1982)

Η κιθάρα που ακούγεται σε όλο το τραγούδι είναι έμπνευση του Μάικλ Τζάκσον ερμηνευμένη από τον κιθαρίστα των Toto, Στιβ Λουκάθερ. Όμως ο Εντι Βαν Αλλεν ήταν εκείνος που παίρνοντας το κομμάτι στα χέρια του, άλλαξε τη δομή του και πρόσθεσε δύο αυτοσχεδιαστικά σόλο. «Το έδωσα στον Μάικλ να το ακούσει και σκεφτόμουν ότι ή θα με πετάξουν οι άνδρες της ασφάλειάς του έξω από το στούντιο επειδή του πείραξα το τραγούδι ή θα του αρέσει», έλεγε χρόνια αργότερα ο Εντι Βαν Αλλεν. Τελικά όχι μόνο άρεσε στον «βασιλιά της ποπ» αλλά τον ευχαρίστησε κιόλας γιατί «νοιάστηκες πραγματικά και το έκανες καλύτερο», όπως του είπε.

Mannish Boy-Muddy Waters (1955)

Γράφτηκε ως «απάντηση» στο «I’m the man» του Μπο Ντίντλεϊ και είναι ότι πιο αντιπροσωπευτικό μπορεί να ακούσει κανείς όσον αφορά στα ηλεκτρισμένα μπλουζ του Σικάγο. Έκτοτε το διασκεύασαν οι, φανατικοί θαυμαστές του Muddy Waters, Rolling Stones, ο Τζορτζ Θόρογκουντ και αμέτρητοι άλλοι.

You really got me-The Kinks (1964)

Το τραγούδι γράφτηκε από τον Ρέι Ντέιβις στο πιάνο και στη συνέχεια ο κιθαρίστας Ντέιβ Ντέιβις έκανε «παρέμβαση» στον ενισχυτή του για να ακούγεται η κιθάρα με περισσότερη παραμόρφωση. Κάποιοι θεωρούν ότι από εκεί ξεκίνησε το heavy metal, άλλοι πιστεύουν ότι με αυτό το τραγούδι γεννήθηκε το πανκ. Το σίγουρο είναι ότι το «You really got me» επηρέασε αμέτρητους κιθαρίστες στη συνέχεια.

Johnny B Goode-Chuck Berry (1958)

Ο σπουδαίος Τσακ Μπέρι πήρε το ριφ του «Ain’t that just like a woman» του Λούις Τζόρνταν από το 1942 και έγραψε ιστορία στο rock ‘n’ roll. Το κομμάτι το τελειοποίησε κατά τη διάρκεια περιοδείας του στη Νέα Ορλεάνη το 1958 και οι στίχοι του είναι αυτοβιογραφικοί. Το 1977 το «Johnny B Goode» χαράχθηκε σε χρυσό δίσκο και η NASA το έστειλε στο διάστημα με την αποστολή του Voyager.

(I Can’t Get No) Satisfaction-Rolling Stones (1965) 

Ο Κιθ Ρίτσαρντς έγραψε το πιο γνωστό τραγούδι των Rolling Stones στον ύπνο του και το επόμενο πρωινό ούτε καν το θυμόταν. Όπως λέει ο ίδιος, το «Satisfaction» είναι το «Jumpin’ Jack Flash» παιγμένο ανάποδα. Εκείνο το ακούς και «ανεβαίνεις», ενώ στο «Satisfaction» ο εκνευρισμός και η «ενόχληση» είναι έντονα. Όπως και να έχει, είναι το πρώτο τραγούδι των Stones που έφτασε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών.

Whole Lotta Love-Led Zeppelin (1969)

Οι ακροατές του BBC Radio 2 το ψήφισαν ως το καλύτερο κιθαριστικό ριφ το 2014 και μάλλον δεν είχαν άδικο. Ο Τζίμι Πέιτζ το έγραψε όταν ζούσε δίπλα στον Τάμεση το 1968 και χρόνια αργότερα εξηγούσε ότι ήθελε να γράψει ένα τραγούδι που ο κόσμος να κατανοεί αμέσως, να ταρακουνιέται από αυτό και να τους φέρνει το χαμόγελο στα πρόσωπα.

Back In Black-AC/DC (1980)

Το τραγούδι γράφτηκε στη μνήμη του πρώην τραγουδιστή των AC/DC, Μπον Σκοτ που έφυγε πρόωρα και αντικαταστάθηκε από τον Μπράιαν Τζόνσον. Ο κιθαρίστας Μάλκολμ Γιανγκ είχε συλλάβει το ριφ κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας του συγκροτήματος και είχε άμεσες αναφορές στις καλές στιγμές που περνούσαν με τον Σκοτ. Περισσότερο από 40 χρόνια μετά ακούγεται σα να γράφτηκε χθες.

Money for Nothing-Dire Straits (1985)

Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κιθαριστικά μοτίβα επινοήθηκε όταν ο Μαρκ Νόφλερ ζήτησε τη συμβολή του κιθαρίστα των ZZ Top Μπίλι Γκίμπονς. Για αυτό το λόγο το «Money for nothing» ακούγεται σαν τραγούδι του αμερικανικού συγκροτήματος και για αυτό το λόγο ο Νόφλερ αφιέρωσε λίγους στίχους στο τρίο που τον ενέπνευσε για τον ήχο της κιθάρας του κι ας μην αναφέρει πουθενά το όνομά τους. Η αρχική εκδοχή του «Money for nothing» ακουγόταν περισσότερο σαν τραγούδι των Rolling Stones και δεν είχε το γνωστό κιθαριστικό ριφ που όλοι γνωρίζουμε. Η τελική εκδοχή οφείλεται στην επινοητικότητα του Μαρκ Νόφλερ.

Sweet Child O’ Mine-Guns N’ Roses (1988)

Το τραγούδι ξεκίνησε από κάποια στιγμή που ο Slash έπαιζε αφηρημένα στην κιθάρα του στο στούντιο μέχρι που το παρατήρησε ο Axl Rose και κάλεσε τους πάντες να δώσουν προσοχή. Επί τόπου, ο έτερος, τότε, κιθαρίστας του γκρουπ, Izzy Stradlin έβαλε τη βάση που ακούγεται πίσω από τα σόλο και ο μπασίστας Νταφ ΜακΚέιγκαν το ρυθμό. Ξεκίνησε σαν αστείο και τελικά έγινε ένα από τα πιο κλασικά κομμάτια της σύγχρονης ροκ ιστορίας.

This Charming Man-The Smiths (1983)

Ο κιθαρίστας Τζόνι Μαρ έγραψε το τραγούδι την ίδια μέρα που επίσης είχε γράψει άλλα κλασικά κομμάτια των Smiths όπως το «Still Ill» και το «Pretty Girls Make Graves». Ακόμα και ο Μόρισεϊ κατάφερε να ακούγεται συντονισμένος με τα «χαρούμενα» ακόρντα του Μαρ ο οποίος ήθελε να γράψει ένα τραγούδι με ανεβασμένο ρυθμό για να καταφέρει να φτάσει ψηλά στους πίνακες επιτυχιών και να δικαιώσει τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί για το γκρουπ. Έφτασε έως το Νο 25 στην Αγγλία και η επανακυκλοφορία του το 1992 έφτασε στο Νο 8.

Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!