THEPOWERGAME
Το Νικολά Σαρκοζί συντροφεύει εδώ και πολλά χρόνια, η φήμη του σνομπ, του υπερόπτη, του γυναικά… Οι πολιτικοί του αντίπαλοι δεν δίστασαν να χρησιμοποιούν εναντίον του ακόμη και το 166 εκατοστών ύψος του… Εσχάτως τον βλέπουν όλο και πιο συχνά να περνά τις δικαστικές αίθουσες αλλά και να καταδικάζεται σε τριετή φυλάκιση για διαφθορά.
Ο ίδιος πάντως ήξερε πάντοτε πως το πεπρωμένο του ήταν να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας … με κάθε τρόπο…
Το τέλος του μεγαλείου και η υπόθεση Μπιγκμαλιόν
Ο Νικολά Σαρκοζί έγινε ο 23ος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας στις 16 Μαΐου του 2007 κατακτώντας το Έβερεστ της πολιτικής του καριέρας. Πέντε χρόνια και «τόνους» μελάνης και δυσαρέσκειας για τις πολιτικές του ο δρόμος του θα διακοπεί από τον Φρανσουά Ολάντ…
Από το 2014 ο πρώην Πρόεδρος βλέπει συχνά την φωτογραφία του στα εξώφυλλα όχι μόνο των αριστερών αλλά και των κεντροδεξιών φύλλων και κυρίως στα δικαστικά πινάκια…
Η υπόθεση στην οποία πρόσφατα ο Σαρκοζί καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση αφορά μόνο ένα σκέλος της εμπλοκής του σε μία πραγματικά σκοτεινή αλλά και ενδιαφέρουσα ιστορία…
Το 32ο τμήμα του πρωτοδικείου Παρισίων τον καταδίκασε για διαφθορά δικαστικού, προκειμένου να αποκτήσει απόρρητες πληροφορίες για έρευνα της υπόθεσης Μπιγκμαλιόν…
Η Μπιγκμαλιόν που καμία σχέση δεν έχει με τον Πυγμαλίωνα φαίνεται πως είναι η υπόθεση με το μεγαλύτερο «ζουμί» και παραδόξως τον μικρότερο ποινικό κίνδυνο για τους εμπλεκόμενους.
Το 2012 ο Νικολά, φιλόδοξος γαρ, αποφάσισε να διεκδικήσει και μία δεύτερη θητεία στο μέγαρο των Ιλισίων… Η δημοτικότητά του μπορεί να μην ήταν στα ύψη αλλά ο Νικολά, όπως έχει ισχυριστεί και σε τηλεοπτική του συνέντευξη, έχει «αυτό το κάτι»…
Κάθε υποψήφιος που έχει προκριθεί από τον πρώτο γύρω των εκλογών, το 2012 ο Φρανσουά Ολάντ και ο Νικολά Σαρκοζί, έχει πρόσβαση σε ένα «πορτοφόλι» που δικαιολογεί μέχρι 22 εκατομμύρια ευρώ για την προεκλογική εκστρατεία. Και ο Γάλλος νομοθέτης δεν αστειεύεται… ούτε λεπτό του ευρώ παραπάνω…
Ο «δαιμόνιος» Σαρκοζί αποφάσισε πως για να κερδίσει τον Ολάντ και τις δημοσκοπήσεις θα έπρεπε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη… του φορολογούμενου…
Μέσω της διαφημιστικής και PR εταιρείας Μπιγκμαλιόν που ανήκει σε φίλους του κόμματος και του κύκλου του δημιούργησε ένα δίκτυο διπλών αλλά και σε 17 περιπτώσεις πλαστών τιμολογίων… Το ένα τμήμα των χρεώσεων (οι χαμηλές) ζητούσαν κεφάλαια από το ταμείο προεκλογικής εκστρατείας, και τα δεύτερα τα υψηλά τιμολογούσαν το UMP το κόμμα του Σαρκοζί… Στη συνέχεια το UMP μέσω ενός άλλου δικτύου αιτούνταν ετήσια χρηματοδότηση πάλι από το Γαλλικό Δημόσιο…
Στο τέλος της καμπάνιας ο Νικολά Σαρκοζί είχε με βάση το κατηγορητήριο ξοδέψει 44 εκατομμύρια ευρώ για τις ανάγκες της εκστρατείας του την ώρα που ο Φρανουά Ολάντ είχε δαπανήσει μόλις το 1/3.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν ένας ανώνυμος φάκελος έφτασε στα γραφεία δίωξης οικονομικού εγκλήματος. Ο συγκεκριμένος φάκελος περιείχε ένα usb στο οποίο περιλαμβάνονταν αναλυτικά όλες οι συναλλαγές της Μπιγκμαλιόν με διευθύνσεις και ονόματα…
Την επόμενη ημέρα η Liberation θα κυκλοφορούσε με τίτλο «18 εκατομμύρια λόγοι για να μισείς τον Σαρκοζί».
Η συγκεκριμένη υπόθεση μπορεί να εκδικάζεται τώρα αλλά ουσιαστικά ήταν το κύκνειο άσμα του «πονηρού» Νικολά στα πολιτικά δρώμενα της Γαλλίας.
Η άνοδος στα κλιμάκια της πολιτικής και της αντιπάθειας…
Ο τρόπος που αντιμετώπισε την τοποθέτηση του στην θέση του Υπουργού Εσωτερικών από τον πολιτικό του μέντορα Ζακ Σιράκ, δεν χαροποίησε καθόλου την κοινή γνώμη της Γαλλίας…
Οι δύο πρώτες αποφάσεις του ήταν η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών στα Γαλλικά γήπεδα μετά από θλιβερά επεισόδια ανάμεσα σε οπαδούς της Παρί και της Μαρσέιγ αλλά και ο λεγόμενος νόμος περί ηθών που εισήγαγε… Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ο νέος και φέρελπις υπουργός αποφάσισε πως η Γαλλική κοινωνία κινδύνευε από τις παράνομα εκδιδόμενες γυναίκες στο δάσος της Βουλώνης αλλά και πέριξ της «κόκκινης» πλατείας του Παρισιού, την Πλας Πιγκάλ. Ο Σαρκοζί αυστηροποίησε σε τέτοιο βαθμό το νομικό πλαίσιο σε σημείο που ακόμη και η απλή ανταλλαγή μίας «καλησπέρας» μπορούσε να οδηγήσει στο τοπικό αστυνομικό τμήμα…
Αποκορύφωμα της θητείας του στο υπουργείο Εσωτερικών ήταν ο νόμος περί εσωτερικής ασφάλειας, γνωστός και ως νόμος Σαρκοζί, που καθιστά πιο αυστηρό το γαλλικό δίκαιο σε θέματα εγκληματικότητας.
Τον Μάιο του 2005, το όχι των Γάλλων στο δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, εξαναγκάζει την κυβέρνηση Ραφαρέν σε παραίτηση. Στην νέα κυβέρνηση, με νέο πρωθυπουργό τον Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ο Σαρκοζί επανέρχεται στο υπουργείο εσωτερικών.
Στις ταραχές των γαλλικών προαστίων του 2005, υιοθετεί στάση μηδενικής ανοχής στους ταραξίες. Αυτή του η στάση προκαλεί πολλές κριτικές, ωστόσο σε σφυγμομέτρηση φαίνεται ότι το 68% των πολιτών εγκρίνουν την πολιτική του. Το 2006 καταθέτει νομοσχέδιο αναφορικά με την πολιτική απέναντι στους μετανάστες. Το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από την σκλήρυνση των κριτηρίων για την νομιμοποίηση των χωρίς άδεια μεταναστών και από την διευκόλυνση εγκατάστασης στο γαλλικό έδαφος πτυχιούχων μεταναστών. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στις 30 Ιουνίου του ίδιου έτους.
Το 2007 ο Νικολά αισθάνθηκε έτοιμος να «γεμίσει» τα παπούτσια του εκλεκτού της κεντροδεξιάς στην Γαλλία.
Στις 14 Ιανουαρίου πήρε από το κόμμα του το χρίσμα για την υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές της 22ας Απριλίου. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 22 Απριλίου 2007 προηγήθηκε της Σεγκολέν Ρουαγιάλ με 31,1% των ψήφων. Στο δεύτερο γύρο, στις 6 Μαΐου 2007, εξελέγη Πρόεδρος με 53% των ψήφων. Ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 16 Μαΐου του 2007.
Τον Φεβρουάριο του 2012, ο Νικολά Σαρκοζί ανακοίνωσε επισήμως την υποψηφιότητά του για μία δεύτερη προεδρική θητεία στις εκλογές της 22ας Απριλίου 2012. Κύριος αντίπαλός του, από την πλευρά των Σοσιαλιστών, ήταν ο Φρανσουά Ολάντ. Στον πρώτο γύρο ο Σαρκοζί έλαβε 26,18 % των ψήφων έναντι 28,6% του Ολάντ και στον δεύτερο γύρο των εκλογών ηττήθηκε από τον Ολάντ με 48,36% έναντι 51,64% για τον Ολάντ, και στις 15 Μαΐου 2012 ο Ολάντ τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.