THEPOWERGAME
Περίπου ενάμιση μήνα μετά την ανακοίνωση του Βλαντίμιρ Πούτιν για την προσάρτηση της Χερσώνας μαζί με τρεις περιοχές της νοτιοανατολικής Ουκρανίας σε εορταστική τελετή του Κρεμλίνου, τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από την περιοχή. Κατά κοινή ομολογία, πρόκειται για μεγάλη υποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας, με τους Ουκρανούς να ανακαταλαμβάνουν τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων. Η περιφέρεια της Χερσώνας βρίσκεται στο νότιο τμήμα της χώρας, παρέχοντας άμεση πρόσβαση στην Κριμαία και στην παροχή ύδρευσης της χερσονήσου.
Ο Ρώσος πρόεδρος είχε δώσει εντολή για την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, η οποία όμως ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από τη διεθνή κοινότητα και έκτοτε ενίσχυσε τους φόβους για τις φιλοδοξίες του Κρεμλίνου. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο, το Κίεβο έχει πια ξεκαθαρίσει πως προτίθεται να ανακαταλάβει και την Κριμαία.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, διευκρίνισε πως οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας απέκτησαν ξανά τον έλεγχο 41 πόλεων στη Χερσώνα, αλλά προειδοποίησε πως υπάρχουν χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες στη μακρινή όχθη του ποταμού Δνείπερου. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωσε την Παρασκευή πως η Ρωσία δεν παραιτείται από τη διεκδίκηση της Χερσώνας, καθώς «είναι περιοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Η υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιφέρεια της Χερσώνας συνέβη μετά την πρόσφατη εγκατάλειψη των κατεχόμενων εδαφών στο Χάρκοβο. Αναπόφευκτα, η ανάκτηση περιοχών από τους Ουκρανούς τονώνει τις ελπίδες για την αποδυνάμωση του Κρεμλίνου. «Θα ήταν μεγάλο λάθος να προσπαθήσει κανείς να κατανοήσει το πώς σκέπτεται ο Πούτιν από την οπτική γωνία της Δύσης», εξηγεί ένας ιστορικός. «Από την άλλη πλευρά, το ηθικό των Ουκρανών παραμένει υψηλό», προσθέτει ο ίδιος.
Με τις πιθανότητες μιας ειρηνευτικής συνθήκης να είναι απόμακρες, η έκβαση του πολέμου θα αποφασιστεί από τον συνεχιζόμενο εξοπλισμό των Ουκρανών με κατάλληλο αμυντικό εξοπλισμό. Εκεί η Δύση, όχι μόνον οι ΗΠΑ, αλλά και η Ευρώπη, θα πρέπει να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες ανεφοδιασμού του στρατού της Ουκρανίας.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία χρησιμοποίησε τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να μη σπαταλήσει όπλα υψηλής ακριβείας. Ίσως οι πιθανότητες ενός συμβιβασμού να μην αποκλείονται πια από τη λίστα των επιλογών της Ρωσίας, ιδιαίτερα εάν αναλογιστεί κανείς πως η καταστροφή της γέφυρας Αντονόφσκι δυσχεραίνει τον ανεφοδιασμό των στρατιωτών από τη μια πλευρά του Δνείπερου στην άλλη.
Όπως επισημαίνουν οι «Financial Times», οι στόχοι του Κρεμλίνου από την αρχή του πολέμου που κήρυξε στην Ουκρανία ήταν ομιχλώδεις, βαπτίζοντάς τον ως «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» για τη διαφύλαξη της ασφάλειας των κατοίκων του Ντονμπάς ή την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας ή την αποστρατιωτικοποίηση και τη μη ένταξή της στο ΝΑΤΟ ή την εκ νέου κατάκτηση των εδαφών που ανήκαν στην τσαρική Ρωσία ή ακόμη και την προστασία της ρωσικής γλώσσας. Ερευνητές της κοινωνίας στη Ρωσία σχολιάζουν πως οι υποστηρικτές του Πούτιν δεν θεωρούν την εισβολή στην Ουκρανία ως στρατιωτική επίθεση, αλλά μια αντίδραση στην ισχυρότερη Δύση, που της επέβαλε τον καπιταλισμό, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.
Ιστορικοί παραπέμπουν στον σοβιετικό πόλεμο του Αφγανιστάν, που διήρκεσε από το 1979 μέχρι το 1989. Υπενθυμίζουν πως ο Λέονιντ Ιλίτς Μπρέζνιεφ, γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, είχε συζητήσει τα σχέδιά του σε έναν στενό κύκλο συνεργατών. Τελικά, ο πόλεμος αυτός διήρκεσε σχεδόν μια δεκαετία…