THEPOWERGAME
Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες με μεγάλη κατανάλωση ενέργειας, όπως οι βιομηχανίες αλουμινίου και οι παραγωγοί λιπασμάτων, αναθεωρούν την παρουσία τους στη Γηραιά Ήπειρο λόγω των ανεπαρκειών στην προσφορά φυσικού αερίου και του δυσβάσταχτου ενεργειακού κόστους. Η Γηραιά Ήπειρος θα έχει προβλήματα με την ενεργειακή της επάρκεια και το επόμενο έτος παρά την πρόοδο που σημειώνεται εδώ και κάποιους μήνες.
Πριν από την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και την πρόσφατη καχυποψία στις οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στο Πεκίνο και τη Δύση, η εγκατάσταση της παραγωγής στην Κίνα θα ήταν οφθαλμοφανής επιλογή. Αλλά τα προβλήματα στις εφοδιαστικές αλυσίδες εδώ και δυόμιση χρόνια και η φετινή κλιμάκωση της γεωπολιτικής ανασφάλειας έχουν αναγκάσει τις βιομηχανίες -και όχι αποκλειστικά στην Ευρώπη- να εξετάσουν τη μεταφορά των δραστηριοτήτων τους σε άλλες χώρες. Η Τουρκία, το Μεξικό, η Ινδία, η Καμπότζη και το Βιετνάμ περιλαμβάνονται στη λίστα υποψήφιων χωρών, μαρτυρούν επιχειρηματίες στη Wall Street Journal.
Λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας και της ενεργειακής αυτάρκειας, οι ΗΠΑ συγκαταλέγονται στις επιλογές των ευρωπαϊκών βιομηχανιών που βλέπουν πως η κινεζική οικονομία γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική απέναντι στη Δύση. Αν και οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες τον Οκτώβριο και οι προβλέψεις για έναν ήπιο χειμώνα έχουν οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα τις τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, το κόστος στις ΗΠΑ αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο, αναφέρει το Reuters.
Αναμφίβολα, οι ΗΠΑ έχουν επηρεαστεί από την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη, με τον Λευκό Οίκο να δρομολογεί μέτρα 13,5 δισ. δολαρίων για τη στήριξη των αμερικανικών νοικοκυριών, το κόστος θέρμανσης των οποίων εκτιμάται πως θα είναι κατά 28% υψηλότερο από πέρσι. Αλλά οι ανατιμήσεις στις ΗΠΑ δεν συγκρίνονται με τον πολλαπλασιασμό των τιμών του φυσικού αερίου στην Ευρώπη ή π.χ. το μέγεθος των μέτρων στήριξης 200 δισ. ευρώ στη Γερμανία. Ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ΗΠΑ είναι πως είναι ενεργειακά αυτόνομες, έχοντας μεγάλη παραγωγή σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Μεγάλη μείωση κατανάλωσης για να έρχεται ενέργεια από εξοικονόμηση
Ναι μεν η μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας από τους βιομηχανικούς ομίλους της Ευρώπης δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες για να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε εξαιτίας της χειραγώγησης των προμηθειών φυσικού αερίου από την Gazprom, αλλά με τι κόστος;
Οικονομικοί αναλυτές φοβούνται μήπως δεν λειτουργήσουν ξανά τα εργοστάσια που κλείνουν λόγω του ενεργειακού κόστους. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) υπολογίζει πως η ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη μειώθηκε το γ΄ τρίμηνο κατά 25% από πέρυσι, αντανακλώντας μια σημαντική πτώση που δεν φαίνεται να πηγάζει αποκλειστικά από την εξοικονόμηση ενέργειας ή τη μετάβαση σε πετρέλαιο.
Τις υποψίες αυτές ενίσχυσε η υποχώρηση της μεταποιητικής δραστηριότητας εντός Ευρωζώνης τον Οκτώβριο στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Μάιο του 2020. Εκτός του κινδύνου ύφεσης που γίνεται όλο και πιο πολύ ορατός, «είναι πολλές οι εταιρείες που απλά σταματούν την παραγωγή», σχολιάζει στο Reuters ο Πατρί Λαμέρ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου στον πάροχο υπηρεσιών κοινής ωφέλειας E.ON.
Γερμανία: Μια στις 12 βιομηχανίες εξετάζει μετεγκατάσταση
Σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων στη Γερμανία (DIHK), περίπου το 82% των 24.000 επιχειρήσεων που συμμετείχαν σε αυτήν θεωρούν πως ο μεγαλύτερος επιχειρηματικός κίνδυνος είναι οι τιμές της ενέργειας και των πρώτων υλών. Σχεδόν μια στις πέντε ενεργοβόρες βιομηχανίες έχουν περιορίσει την παραγωγή τους ή τις προσφορές τους, ενώ μια στις 12 εξετάζει τη μεταφορά των δραστηριοτήτων της κάπου αλλού, ιδιαίτερα όσες δραστηριοποιούνται στον κλάδο των αυτοκινητοβιομηχανιών. «Ακούμε αρκετά συχνά από εταιρείες που αναζητούν νέες τοποθεσίες που να ανταποκρίνονται στο χαρτοφυλάκιο τους, με γνώμονα την ενέργεια», σχολίασε ο Ίλγκα Νοθνάγκελ της DIHK.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της BASF, η οποία ανακοίνωσε τέλη Οκτωβρίου πως περιορίζει σε μόνιμη βάση την παρουσία της στην Ευρώπη λόγω ενεργειακού κόστους και του ρυθμιστικού πλαισίου της Ε.Ε που γίνεται όλο και πιο περιοριστικό. Παράλληλα, ο γερμανικός κολοσσός χημικών εγκαινίασε την πρώτη μονάδα ενός συμπλέγματος εργοστασίων στην Κίνα. Όμως, η επέκταση της BASF στην Κίνα έρχεται σε αντίθεση με την επιφυλακτικότητα ενός αυξανόμενου αριθμού μικρότερων εταιρειών σε ό,τι αφορά τη συνέχιση των δραστηριοτήτων τους στη 2η ισχυρότερη οικονομία του κόσμου.
Οι μεγάλοι όμιλοι μένουν πιστοί στην Κίνα, όχι οι μικρότερες εταιρείες
Αν και η απόλυτη αποσύνδεση των βιομηχανιών της Δύσης από την Κίνα αποτελεί μακρινό σενάριο, αρκετές εταιρείες αποστασιοποιούνται. Πιο απλά γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικές από τις τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στο Πεκίνο και την Ουάσιγκτον με επίκεντρο το εμπόριο, την τεχνολογική υπεροχή και τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της Κίνας, επιδιώκοντας να συμπεριλάβει την Ταϊβάν στη σφαίρα επιρροής της.
Σε ανάλογο μήκος κύματος, η Γερμανία δεν είναι τόσο θετικά διακείμενη στην Κίνα όσο ήταν επί καγκελαρίας Άνγκελα Μέρκελ. Αλλά και το Πεκίνο στρέφεται όλο και πιο πολύ στους εγχώριους προμηθευτές του.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως οι επενδύσεις των αμερικανικών εταιρειών στην Κίνα μειώθηκαν από τα 13 δισεκ. δολάρια το 2019, δηλαδή προ πανδημίας, στα 8,4 δισεκ. δολάρια πέρσι. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις της Γερμανίας στην Κίνα ουδέποτε ανέκαμψαν μετά την πτώση που σημειώθηκε από την πανδημία και έπειτα, παρατηρούν οι Financial Times. Στοιχεία της εταιρείας ερευνών Rhodium Group έδειξαν πως το ένα τρίτο των ευρωπαϊκών επενδύσεων στην Κίνα προήλθαν μόνον από τρεις ομίλους: την Volkswagen, Daimler και BASF.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
