THEPOWERGAME
Το «Τραγούδι του Χιλμπίλη» ήταν ένα πολύ επιτυχημένο βιβλίο στις ΗΠΑ, όμως η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη του Netflix δεν στέφθηκε με τόσο μεγάλη επιτυχία. Το διάστημα από τη συγγραφική επιτυχία ως τη μεταφορά στην οθόνη, ήταν ακριβώς εκείνο που χρειάστηκε ο συγγραφέας του, ο Τζ. Ντ. Βανς, για να μεταστραφεί από σφοδρός πολέμιος του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ σε υπερασπιστής του.
Όταν την περασμένη Τρίτη ο Βανς κέρδισε τους προκριματικούς των Ρεπουμπλικανών στο Οχάιο και στέφθηκε πλέον, υποψήφιος γερουσιαστής του κόμματος στην πολιτεία, όλοι απέδωσαν την επιτυχία στην στήριξη που έλαβε από τον πρώην πρόεδρο, τον οποίο μέχρι πριν κάποιο καιρό κακολογούσε (τον είχε αποκαλέσει μεταξύ άλλων, «ακόμη ένα οπιοειδές για να ξεφύγει ο λαός από τον πόνο»).
Ο Βανς θεωρείται ανερχόμενο αστέρι των Ρεπουμπλικανών και η εποχή που ήταν ένας απόκληρος των Μεσοδυτικών Πολιτειών των ΗΠΑ, ένας Χιλμπίλη (όπως είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί για τους… βλάχους) χωρίς προοπτικές επιτυχίες, όπως αποτύπωσε την παιδική του ηλικία στο βιβλίο του, περιγράφοντας τους λευκούς απόκληρους των ΗΠΑ, τα λεγόμενα «λευκά σκουπίδια» (white trash), μοιάζει παρελθόν. Ή μήπως όχι;
Η χαλυβουργία και ο εθισμός στην ηρωίνη
Όταν το 2016 δημοσιεύθηκε το (αυτοβιογραφικό) βιβλίο του Βανς, χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τους κριτικούς ως μία προσπάθεια διείσδυσης στις ζωές των μη προνομιούχων στη ραχοκοκαλιά της ηπειρωτικής Αμερικής. Εγγονός ενός εργάτη χαλυβουργίας, γιός μίας χωρισμένης μητέρας που πάλευε με τον εθισμό στην ηρωίνη, ο ήρωας (πιστή απεικόνιση του ιδίου) πάλευε να υπερνικήσει τους δαίμονές τους και να αναδυθεί στην κοινωνική ιεραρχία.
Αργότερα φοιτεί στη Νομική του Γέιλ και υπηρετεί ως πεζοναύτης, πριν ξεκινήσει τη σταδιοδρομία του στον στίβο των επενδύσεων στη Δυτική Ακτή. Η ενασχόληση με την πολιτική φάνταζε ακόμη μακρινή υπόθεση. Η πλοκή του μυθιστορήματος περιγράφει πώς έπρεπε να συμφιλιωθεί με τις ρίζες του, για να μπορέσει να προχωρήσει.
Μετά την αποφοίτησή του το 2013, και αφού εργάστηκε για λίγο καιρό στο γραφείο ενός ομοσπονδιακού δικαστή στο Κεντάκι και έχοντας κάνει ένα σύντομο πέρασμα από τον εταιρικό νόμο, αποφάσισε να μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο και να εργαστεί στο fund επενδυτικών συμμετοχών Mithril Capital του ιδρυτή της PayPal, Πίτερ Τίελ. Στη συνέχεια, έγινε στέλεχος στην επενδυτική Rise of the Rest του Στιβ Κέις, ιδρυτή της AOL, που πόνταρε σε αουτσάιντερς στον χώρο των start-ups.
Τελικά, αποφάσισε να μετακομίσει στην πατρίδα του, το Οχάιο, όπου ίδρυσε το δικό του fund (με τη στήριξη του Πίτερ Τίελ). Με το όνομα Narya Capital (κατά τη συνήθεια του Τίελ να βαπτίζει funds από ήρωες και τοπωνύμια του «Άρχοντα των Δακτυλιδιών» του Τζ. Ρ. Τόλκιν), το πορτφόλιο του fund περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μία υπηρεσία που σου επιτρέπει να επενδύεις σε αγροτική γη, μία εφαρμογή Καθολικής προσευχής και μία πλατφόρμα με βίντεο από το χώρο της αμερικανικής Δεξιάς.
Το mentoring του Πίτερ Τίελ, δισεκατομμυριούχου ιδρυτή της PayPal και οπαδού του Τραμπ
Ο Βανς είχε ακούσει μία ομιλία του Πίτερ Τίελ στο Γέιλ, πριν ακόμη εργασθεί γι’ αυτόν και θεωρείται πως η συντηρητική οπτική του επέδρασε στην πολιτική κατεύθυνση που πήρε αργότερα, ιδιαίτερα οι επιφυλακτικές απόψεις του για τη μετανάστευση και τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα.
Ο δισεκατομμυριούχος τον βοήθησε να συγκεντρώσει τα κεφάλαια για το fund του και αργότερα ήταν εκείνος που χρηματοδότησε την προεκλογική του εκστρατεία στο Οχάιο με 13,5 εκατ. δολάρια.
Παράλληλα, τον έφερε σε επαφή με τον Ντόναλντ Τραμπ στην πολυτελή έπαυλη του τελευταίου στο Μαρ-Α-Λάγκο. Εκτός από τον Τίελ, τη μεσολάβηση με τον πρώην πρόεδρο έκαναν ακόμη ο παρουσιαστής του συντηρητικού Fox News Τάκερ Κάρλσον και ο γιός του πρώην προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ.
Η όψιμη υποστήριξη στον Τραμπ και ο «Εθνικός Συντηρητισμός»
«Ο Ντ. Τζ. Βανς μπορεί να έχει πει κάποια όχι τόσο σπουδαία πράγματα για εμένα στο παρελθόν» δήλωσε ο Ντόναλντ Τραμπ, όταν ανακοίνωσε ότι τον στηρίζει στους προκριματικούς στο Οχάιο στα μέσα Απριλίου, «αλλά καταλαβαίνει τώρα». Ο Βανς είχε δηλώσει παλιότερα ένας «Never Trumper» («Ποτέ Οπαδός του Τραμπ»), ενώ το 2016 συζητούσε το ενδεχόμενο να ψηφίσει την Χίλαρι Κλίντον.
Στο μεσοδιάστημα, όπως περιγράφει εκ των υστέρων, κατέρρευσαν οι ψευδαισθήσεις που του είχε δημιουργήσει η «συστημική Αμερική», εκείνη που χαιρέτισε το βιβλίο του, αλλά τελικά, κατά τον ίδιο, αποδείχθηκε πως δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τους αναξιοπαθούντες των Πολιτειών της αμερικανικής ενδοχώρας.
Ο «εθνικός συντηρητισμός», ο πολιτικός χώρος που θεωρητικοποιεί το Τραμπισμό και περιγράφεται από τα αμερικανικά ΜΜΕ ως το «πολιτικό σπίτι» του Βανς, στρέφεται προς την άκρα δεξιά σε θέματα που αφορούν την πολυπολιτισμικότητα και τους κανόνες για τη μετανάστευση (ο Βανς κατηγορεί την χαλαρή συνοριακή πολιτική των Δημοκρατικών για την αύξηση των ναρκωτικών που μαστίζουν τους… Χιλμπίλη του λευκού προλεταριάτου των ΗΠΑ).
Και προς την (θεωρούμενη) αριστερά σε θέματα που αφορούν το ελεύθερο εμπόριο, όπου αντιτίθεται στη λογική laissez-faire της ελεύθερης αγοράς, όπως την είχε φανταστεί ο νεοφιλελευθερισμός.
Η ιδεολογία συμπληρώνεται από στροφή προς τον Καθολικισμό (που θεωρείται πως προτάσσει την οικογένεια και τις παραδοσιακές αξίες, σε αντιδιαστολή με τον Προτεσταντισμό, που προκρίνει την αυστηρή εργασιακή ηθική και τον ατομικισμό).
Και χαρακτηρίζεται από σκεπτικισμό προς τις «big business», ενώ ο ίδιος ο Βανς εμφανίζεται και ως συμπαθών προς τον Ούγγρο εθνικιστή πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορμπάν.