THEPOWERGAME
Έπειτα από σχεδόν δύο μήνες στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας, εκτός από χιλιάδες ανθρώπινες ζωές αμάχων και στρατιωτών φαίνεται πως χάνονται και ποσοστά δημοφιλίας για αρκετούς ηγέτες ξένων χωρών. Τα ποσοστά του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν έχουν πιάσει το χαμηλότερο από την ημέρα που ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στο Οβάλ γραφείο και τα ποσοστά του Μακρόν σημείωσαν σημαντική πτώση παρά τις προσπάθειές του να φέρει σε μία λογική πορεία τον Πούτιν κι αν δεν είχε απέναντί του τη Μαρίν Λεπέν, πιθανότατα η σημερινή μάχη για δεύτερη θητεία στο Προεδρικό Μέγαρο θα ήταν ντέρμπι… Αυτός όμως, που φαίνεται από τους ηγέτες των μεγάλων να αντιμετωπίζει τα σημαντικότερα προβλήματα είναι ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς.
Τα δύο τρίτα των Γερμανών σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση για λογαριασμό του Spiegel, δηλώνουν πως δεν πιστεύουν στη δυναμική, αλλά και τις δυνατότητες του Γερμανού Καγκελάριου. Το συγκεκριμένο μήνυμα είναι εξόχως ηχηρό κι αυτό γιατί στα 16 χρόνια που έμεινε επικεφαλής της Γερμανίας η Άνγκελα Μέρκελ ούτε κατά τα πρώτα της χρόνια στην Καγκελαρία οι αριθμοί της δεν ήταν τόσο χαμηλοί… Οι Γερμανοί καταλογίζουν στον νέο Καγκελάριο της χώρας πως δεν μπορεί να ακολουθήσει τις εξελίξεις και κυρίως πως δεν έχει μία πειστική απάντηση όχι μόνο στα όσα ακραία αξιώνει το Κρεμλίνο αλλά και σε όσα προτείνει το Παρίσι. Οι Γερμανοί πιστεύουν πως ο Όλαφ Σολτς δείχνει εγκλωβισμένος και «σχεδόν φοβισμένος», όπως σημειώνει σε σχετικό άρθρο το Spiegel, απέναντι σε τομές και μέτρα που πρέπει άμεσα να ληφθούν προκειμένου τόσο η Γερμανία όσο και η υπόλοιπη Ευρώπη να προχωρήσουν σε έναν δρόμο ανεξάρτητο από τη ρωσική ενέργεια.
Τα διλήμματα στα οποία έχει να απαντήσει ο Σολτς είναι αλήθεια πως είναι και πολλά και κρίσιμα. Το βασικότερο είναι εάν η ατμομηχανή της Ευρώπης είναι διατεθειμένη να θυσιάσει έπειτα από δεκαετίες τη σταθερότητα και την ανάπτυξή της, προκειμένου να δώσει στα υπόλοιπα 26 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την πεποίθηση πως και αυτή η κρίση θα ξεπεραστεί. Το γεγονός πως η Γερμανία έχει τεράστια εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια είτε σε μορφή αργού πετρελαίου (45%) είτε σε μορφή αερίου (55%) δεν είναι ευθύνη του Σολτς. Η καυτή πατάτα είναι όμως στα χέρια του και πρέπει να δώσει απαντήσεις άμεσα και με αποτελέσματα τα οποία δεν θα είναι απλά ικανοποιητικά, αλλά ρηξικέλευθα.
Ο Γερμανός Καγκελάριος κατηγορείται, εμμέσως προς το παρόν, από τους Γερμανούς πολίτες πως δεν απαντά ξεκάθαρα στο αίτημα της Ουκρανίας για αποστολή όπλων. Η Γερμανία αναφέρουν πηγές των Συντηρητικών δεν είναι μία χώρα που θα παίζει με τις ανθρώπινες απώλειες χωρίς τουλάχιστον να αρνείται ανοιχτά τη βοήθεια προς την Ουκρανία. Η αλήθεια είναι πως μέχρι σήμερα, 60 ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, η Καγκελαρία έχει τονίσει πως θα βοηθήσει τόσες φορές όσες έχει τελικώς αποτύχει να το πράξει. Ο Σολτς γνωρίζει πως αποστολή γερμανικών όπλων στην Ουκρανία θα σημάνει όχι μόνο το τέλος του NordStream 1 (ο 2 αποτελεί θυσιάστηκε έπειτα από μεγάλες πιέσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης τη 10η ημέρα του πολέμου), αλλά και έναν επερχόμενο χειμώνα με τιμές και κυρίως πληθωρισμό που όμοιό του η Γερμανία και η Ευρώπη δεν θα έχουν συναντήσει από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε κάθε περίπτωση, η στάση που μέχρι τώρα κρατά ο επικεφαλής της Γερμανίας στα δομικά προβλήματα της περιόδου δεν είναι αυτή που θέλουν και αποζητούσαν οι Γερμανοί που τον εξέλεξαν. Είναι επίσης βέβαιο πως η αντιπολίτευση στη Γερμανία δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον όμως είναι το τι θα πράξει τόσο το ίδιο του το κόμμα, όσο και οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι. Ειδικά οι τελευταίοι μοιάζει να έχουν ήδη ανοίξει έναν ξεχωριστό, δικό τους, δίαυλο επικοινωνίας για όλα τα εθνικά και οικονομικά θέματα κυρίως με την Αυστρία και την Ολλανδία παρακάμπτοντας τον Καγκελάριο.
Ο Όλαφ Σολτς βρίσκεται σίγουρα σε δύσκολη θέση αλλά κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει πως πρόκειται για έναν πολιτικό που δεν έχει πρόβλημα να συνεργαστεί με τον «εχθρό» αν το αποτέλεσμα δικαιώσει τις προσπάθειές του. Η αναμονή και υπομονή των Γερμανών και της Ευρώπης φαίνεται πως εξαντλούνται μένει να φανεί εάν το ίδιο συμβαίνει και με την ανθεκτικότητα του Σολτς στα δύσκολα.
, εκτός από χιλιάδες ανθρώπινες ζωές αμάχων και στρατιωτών φαίνεται πως χάνονται και ποσοστά δημοφιλίας για αρκετούς ηγέτες ξένων χωρών. Τα ποσοστά του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν έχουν πιάσει το χαμηλότερο από την ημέρα που ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στο Οβάλ γραφείο και τα ποσοστά του Μακρόν σημείωσαν σημαντική πτώση παρά τις προσπάθειές του να φέρει σε μία λογική πορεία τον Πούτιν κι αν δεν είχε απέναντί του τη Μαρίν Λεπέν, πιθανότατα η σημερινή μάχη για δεύτερη θητεία στο Προεδρικό Μέγαρο θα ήταν ντέρμπι… Αυτός όμως, που φαίνεται από τους ηγέτες των μεγάλων να αντιμετωπίζει τα σημαντικότερα προβλήματα είναι ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς.
Τα δύο τρίτα των Γερμανών σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση για λογαριασμό του Spiegel, δηλώνουν πως δεν πιστεύουν στη δυναμική, αλλά και τις δυνατότητες του Γερμανού Καγκελάριου. Το συγκεκριμένο μήνυμα είναι εξόχως ηχηρό κι αυτό γιατί στα 16 χρόνια που έμεινε επικεφαλής της Γερμανίας η Άνγκελα Μέρκελ ούτε κατά τα πρώτα της χρόνια στην Καγκελαρία οι αριθμοί της δεν ήταν τόσο χαμηλοί… Οι Γερμανοί καταλογίζουν στον νέο Καγκελάριο της χώρας πως δεν μπορεί να ακολουθήσει τις εξελίξεις και κυρίως πως δεν έχει μία πειστική απάντηση όχι μόνο στα όσα ακραία αξιώνει το Κρεμλίνο αλλά και σε όσα προτείνει το Παρίσι. Οι Γερμανοί πιστεύουν πως ο Όλαφ Σολτς δείχνει εγκλωβισμένος και «σχεδόν φοβισμένος», όπως σημειώνει σε σχετικό άρθρο το Spiegel, απέναντι σε τομές και μέτρα που πρέπει άμεσα να ληφθούν προκειμένου τόσο η Γερμανία όσο και η υπόλοιπη Ευρώπη να προχωρήσουν σε έναν δρόμο ανεξάρτητο από τη ρωσική ενέργεια.
Τα διλήμματα στα οποία έχει να απαντήσει ο Σολτς είναι αλήθεια πως είναι και πολλά και κρίσιμα. Το βασικότερο είναι εάν η ατμομηχανή της Ευρώπης είναι διατεθειμένη να θυσιάσει έπειτα από δεκαετίες τη σταθερότητα και την ανάπτυξή της, προκειμένου να δώσει στα υπόλοιπα 26 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την πεποίθηση πως και αυτή η κρίση θα ξεπεραστεί. Το γεγονός πως η Γερμανία έχει τεράστια εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια είτε σε μορφή αργού πετρελαίου (45%) είτε σε μορφή αερίου (55%) δεν είναι ευθύνη του Σολτς. Η καυτή πατάτα είναι όμως στα χέρια του και πρέπει να δώσει απαντήσεις άμεσα και με αποτελέσματα τα οποία δεν θα είναι απλά ικανοποιητικά, αλλά ρηξικέλευθα.
Ο Γερμανός Καγκελάριος κατηγορείται, εμμέσως προς το παρόν, από τους Γερμανούς πολίτες πως δεν απαντά ξεκάθαρα στο αίτημα της Ουκρανίας για αποστολή όπλων. Η Γερμανία αναφέρουν πηγές των Συντηρητικών δεν είναι μία χώρα που θα παίζει με τις ανθρώπινες απώλειες χωρίς τουλάχιστον να αρνείται ανοιχτά τη βοήθεια προς την Ουκρανία. Η αλήθεια είναι πως μέχρι σήμερα, 60 ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, η Καγκελαρία έχει τονίσει πως θα βοηθήσει τόσες φορές όσες έχει τελικώς αποτύχει να το πράξει. Ο Σολτς γνωρίζει πως αποστολή γερμανικών όπλων στην Ουκρανία θα σημάνει όχι μόνο το τέλος του NordStream 1 (ο 2 αποτελεί θυσιάστηκε έπειτα από μεγάλες πιέσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης τη 10η ημέρα του πολέμου), αλλά και έναν επερχόμενο χειμώνα με τιμές και κυρίως πληθωρισμό που όμοιό του η Γερμανία και η Ευρώπη δεν θα έχουν συναντήσει από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε κάθε περίπτωση, η στάση που μέχρι τώρα κρατά ο επικεφαλής της Γερμανίας στα δομικά προβλήματα της περιόδου δεν είναι αυτή που θέλουν και αποζητούσαν οι Γερμανοί που τον εξέλεξαν. Είναι επίσης βέβαιο πως η αντιπολίτευση στη Γερμανία δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον όμως είναι το τι θα πράξει τόσο το ίδιο του το κόμμα, όσο και οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι. Ειδικά οι τελευταίοι μοιάζει να έχουν ήδη ανοίξει έναν ξεχωριστό, δικό τους, δίαυλο επικοινωνίας για όλα τα εθνικά και οικονομικά θέματα κυρίως με την Αυστρία και την Ολλανδία παρακάμπτοντας τον Καγκελάριο.
Ο Όλαφ Σολτς βρίσκεται σίγουρα σε δύσκολη θέση αλλά κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίζει πως πρόκειται για έναν πολιτικό που δεν έχει πρόβλημα να συνεργαστεί με τον «εχθρό» αν το αποτέλεσμα δικαιώσει τις προσπάθειές του. Η αναμονή και υπομονή των Γερμανών και της Ευρώπης φαίνεται πως εξαντλούνται μένει να φανεί εάν το ίδιο συμβαίνει και με την ανθεκτικότητα του Σολτς στα δύσκολα.