THEPOWERGAME
Από τη δεκαετία του ’80, εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν επενδυθεί σε τρένα high-speed στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, με πρώτα και καλύτερα το ιαπωνικό Shinkansen (τρένο-σφαίρα) και το γαλλικό Train a Grand Vitesse (TGV). Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, η Κίνα έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο ηγέτη στο χώρο, κατασκευάζοντας 38.000 χιλιόμετρα νέων σιδηροδρόμων, που διασχίζουν ολόκληρη τη χώρα.
Ταυτόχρονα, η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο και η Βρετανία επεκτείνουν τα σιδηροδρομικά τους δίκτυα, ενώ και άλλες χώρες αναμένεται να ακολουθήσουν μέχρι να ξεκινήσει η δεκαετία 2030-2040.
Το 2018, η Αφρική εγκαινίασε την πρώτη της υπερταχεία, με το άνοιγμα της γραμμής Αλ-Μποράκ στο Μαρόκο. Η Αίγυπτος θα μπει κι αυτή στο κλαμπ των χωρών υψηλής σιδηροδρομικής ταχύτητας πριν το τέλος της δεκαετίας του ’20.
Αλλά και η Νότια Κορέα, η Σαουδική Αραβία και η Ταϊβάν εγκαινίασαν γραμμές υψηλής ταχύτητας, ενώ η Ινδία, η Ταϊλάνδη, η Ρωσία και οι ΗΠΑ έχουν δεσμευθεί να στρώσουν νέες σιδηροδρομικές γραμμές που θα ενώνουν πόλεις με ταχύτητες 250 χιλιομέτρων την ώρα.
Ποια είναι όμως τα ταχύτερα τρένα για το 2022;
1: Shanghai Maglev – 460 χλμ/ώρα (Κίνα)
Το ταχύτερο δημόσιο τρένο του πλανήτη είναι επίσης και το μοναδικό στον κόσμο που χρησιμοποιεί τεχνολογία μαγνητικής αιώρησης. Συνδέει το αεροδρόμιο Pudong της Σαγκάης με τον σιδηροδρομικό σταθμό Longyang Road στο κέντρο της πόλης και έχει μέγιστη ταχύτητα τα 460 χιλιόμετρα την ώρα, με αποτέλεσμα να καλύπτει μία απόσταση 30 χιλιομέτρων σε 7,5 λεπτά.
Βασισμένο σε γερμανική τεχνολογία, το τρένο Maglev πετά επάνω σε υπερυψωμένες ράγες, με τους μαγνήτες του να διασφαλίζουν μία διαδρομή χωρίς τις γνωστές σιδηροδρομικές αναταράξεις.
2: CR400 Fuxing – 350 χιλιόμετρα/ώρα (Κίνα)
Εκτός από το εκτενέστερο δίκτυο, η Κίνα έχει και τα ταχύτερα προγραμματισμένα τρένα του κόσμου. Το CR400 Fuxing τρέχει με εμπορική ταχύτητα 350 χλμ/ώρα, ενώ σε δοκιμές έχει φτάσει με επιτυχία τα 420 χλμ/ώρα. Τα τρένα προήλθαν από παλιότερες γενιές τρένων υψηλής ταχύτητας, με τεχνολογία που εισήχθη από την Ευρώπη και την Ιαπωνία.
Με 16 βαγόνια και μέγιστη χωρητικότητα 1200 επιβατών, τα τρένα αυτού του τύπου προσφέρουν φορτιστές wireless συσκευών, ψυχαγωγία, οθόνες smart glass, ενώ έχουν και ειδικό εξοπλισμό για ακραίες καιρικές συνθήκες και δυνατότητες αυτόνομης λειτουργίας.
3: ICE3 – 330 χλμ/ώρα (Γερμανία)
Το περίφημο InterCity Express (ICE) της Γερμανίας έχει στελεχώσει πολλές από τις διαδρομές των γερμανικών σιδηροδρόμων. Πρόκειται για το πιο γρήγορο μέλος της οικογένειας ICE3 με ταχύτητες 330 χλμ/ώρα, που χρησιμοποιείται από τη Γερμανία από το 1999.
Τα συγκεκριμένα τρένα δημιουργήθηκαν για τη σιδηροδρομική σύνδεση Κολωνίας-Φραγκφούρτης και εν έτει 2002, κατάφεραν να μειώσουν το χρόνο της συγκεκριμένης διαδρομής από τις 2,5 ώρες στα 62 λεπτά. Τα συγκεκριμένα τρένα, σε περίπτωση καθυστέρησης, μπορούν να πατήσουν ταχύτητα στα 330 χλμ/ώρα και χρησιμοποιούνται και σε διεθνείς διαδρομές προς το Παρίσι, το Άμστερνταμ και τις Βρυξέλλες.
Το συγκεκριμένο σχέδιο χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως βάση και για την οικογένεια τρένων Velaro της Siemens και τη β’ γενιά τρένων της Eurostar.
4: TGV – 320 χλμ/ώρα (Γαλλία)
Το TGV ήταν το πρώτο τρένο υψηλής ταχύτητας της Ευρώπης. Παραδοσιακή οι γαλλικοί σιδηρόδρομοι βρίσκονται στην πρωτοπορία της Ευρώπης μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σπάζοντας το ρεκόρ των 331 χλμ/ώρα το 1964, τα 380 χλμ/ώρα το 1981 και τα 515,3 χλμ/ώρα το 1990! Μάλιστα από τον Απρίλιο του 2007, η Γαλλία κατέχει το ρεκόρ ταχύτητας, στα 574,8 χιλιόμετρα την ώρα!
Ωστόσο η προγραμματισμένη ταχύτητα για τις εμπορικές διαδρομές του TGV έχει οριστεί στα 320 χιλιόμετρα την ώρα, στις διαδρομές που εκτείνονται από το Παρίσι προς Λυών, Μασσαλία, Μπορντώ, Νάντη, Στρασβούργο και Λιλ, Βρυξέλλες και Λονδίνο. Και το αρχικό look του TGV έχει μετασχηματιστεί, με τα νέα βαγόνια ντούπλεξ να στελεχώνουν τα τρένα που μεταφέρουν τους επιβάτες επίσης στη γειτονική Γερμανία, Ελβετία και Ισπανία.
5: JR East E5 – 320 χιλιόμετρα/ώρα (Ιαπωνία)
Η Ιαπωνία εισήγαγε στον κόσμο πρώτη τη λογική των τρένων υψηλής ταχύτητας το μακρυνό 1964 και ακόμη και σήμερα παραμένει παγκόσμιος ηγέτης στο χώρο με το περίφημο Shinkansen ή «τρένο-σφαίρα».
Παρόλο που τα περισσότερα τρένα Shinkansen τρέχουν με μέγιστες ταχύτητες 300 χιλιομέτρων την ώρα, τα τρένα σφαίρες E5 της Japan Railways East (JR East) φτάνουν την ταχύτητα των 320 χλμ/ώρα στον σιδηρόδρομο Tohoku Shinkansen, που εκτελεί τη διαδρομή Τόκιο- Σιν Αομόρι.
Κάθε τρένο έχει 731 θέσεις και 32 ηλεκτροκινητήρες επαγωγής, με δύναμη 12.900 ίππων και είναι κατασκευασμένο με μείγμα ελαφριού αλουμινίου, που τους επιτρέπει καλύτερη αντιμετώπιση των στροφών σε μεγάλες ταχύτητες.
6: Al-Boraq – 320 χιλιόμετρα/ώρα (Mαρόκο)
Το τρένο Al-Boraq του Μαρόκο είναι το ταχύτερο τρένο στην Αφρική. Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία τέθηκε σε λειτουργία το Νοέμβριο του 2018, στη γραμμή μεταξύ της Ταγγέρης και της Καζαμπλάνκα.
Πήρε το όνομά του από το μυθικό πλάσμα Αλ Μπόρακ, που μετέφερε τους προφήτες του Ισλάμ (γνωστό στα ελληνικά ως «μπουράκ»). Η γραμμή αποτελεί την πρώτη φάση ενός σχεδιαζόμενου δικτύου υπερταχείας συνολικού μήκους 1.500 χιλιομέτρων και προϋπολογισμού 2 δισ. δολαρίων.
Το πρότζεκτ περιλαμβάνει επίσης την αναβάθμιση της υπάρχουσας σιδηροτροχιάς μήκους 137 χιλιομέτρων μεταξύ του Ραμπάτ και της Καζαμπλάνκα, ώστε να μπορεί να υποδεχθεί τρένα μεγαλύτερης ταχύτητας, μειώνοντας συνολικά το χρόνο της συγκεκριμένης διαδρομής από τις 4 ώρες και 45 λεπτά στις 2 ώρες και 10 λεπτά.
Το Al-Boraq κατέχει το ρεκόρ του ταχύτερου αφρικανικού τρένου. Στη διάρκεια δοκιμών της γραμμής, ένα από τα τρένα άγγιξε την ταχύτητα των 357 χιλιομέτρων/ώρα. Πρόκειται για υπερδιπλάσια ταχύτητα από εκείνη που έτρεξε ποτέ οποιοδήποτε άλλο τρένο στην αφρικανική ήπειρο.
7: AVE S-103 – 310 χλμ/ώρα (Ισπανία)
Η Ισπανία έχει επενδύσει αρκετά τα τελευταία τριάντα χρόνια στην ανάπτυξη του δικτύου της για ταχείες αμαξοστοιχίες. Το 1992, εισήγαγε τεχνολογία από τα γαλλικά TGV και ανέπτυξε τα δικά της γρήγορα τρένα, δημιουργώντας παράλληλα το πιο μεγάλο αντίστοιχο δίκτυο στην Ευρώπη, από τη Μαδρίτη στη Σεβίλλη, τη Μάλαγα, τη Βαλένθια, τη Γαλικία και τη Βαρκελώνη.
Τα αρχικά AVE σημαίνουν Alta Velocidad Espana, δηλαδή Ισπανία Υψηλής Ταχύτητας, αλλά είναι επίσης η ισπανική λέξη για το «πουλί».
Η συνηθισμένη λειτουργική τους ταχύτητα είναι τα 310 χλμ/ώρα. Τα κοσμήματα του «στόλου» της είναι το S-102 Talgo και το S-103 Velaro, το τελευταίο θεωρούμενο συγγενικό- αλλά πιο ισχυρό- από το γερμανικό ICE3.
Πιστοποιημένο για μέγιστη ταχύτητα 350 χιλιομέτρων την ώρα και με χωρητικότητα 404 θέσεων, τα S-103 και τα Talgo S-102 κινούνται στο δίκτυο που ενώνει τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ισπανίας.
Τον Ιούλιο του 2006, ένα S-103 έσπασε το ρεκόρ των 404 χλμ/ώρα, το οποίο τότε αποτελούσε παγκόσμιο ρεκόρ για επιβατικά τρένα.
Κι όλα αυτά παρότι στο παρελθόν οι ισπανικοί σιδηρόδρομοι φημίζονταν για τις χαμηλές ταχύτητες και πολλές καθυστερήσεις. Και ίσως σε πείσμα αυτού.
8: KTX – 305 χιλιόμετρα/ώρα (Νότια Κορέα)
Τα τρένα KTX έχουν μειώσουν κατά 50% το χρόνο κάποιων διαδρομών στη Νότια Κορέα.
Από το 2004, η Νότια Κορέα επέκτεινε το δίκτυό της των τρένων υψηλής ταχύτητας. Ξεκινώντας από τη διαδρομή Σεούλ-Μπουσάν το 2004, τα τρένα KTX τρέχουν με ως και 330 χιλιόμετρα την ώρα, παρότι η στάνταρντ ταχύτητα είναι 305 χλμ/ώρα.
Παράλληλα η Νότια Κορέα είναι η μία από τις συνολικά τέσσερις χώρες στον κόσμο που έχει αναπτύξει τρένα κατάλληλα να τρέχουν με ταχύτητες άνω των 420 χλμ/ώρα. Οι άλλες τρείς είναι η Γαλλία, η Ιαπωνία και η Κίνα.
Μία νέα γενιά τρένων τύπου HEMU-430X έφτασε τα 421,4 χλμ/ώρα το 2013, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 352,4 χλμ/ώρα που κατέχουν τα KTX HSR-350x δεύτερης γενιάς.
9: Trenitalia ETR1000 – 300 χλμ/ώρα (Iταλία)
Τα εντυπωσιακά τρένα του ιταλικού δημόσιου σιδηρόδρομου Frecciarossa (Κόκκινο Βέλος) ξεκίνησαν να είναι λειτουργικά το 2017, προκειμένου να ανταγωνιστούν τρένα εξπρές ανταγωνιστικής ιδιωτικής εταιρείας.
Σχεδιάστηκαν για μέγιστη ταχύτητα 400 χλμ/ώρα, χαρακτηρίζονται από σχεδιασμό που επιβεβαιώνει το όνομά τους (μοιάζουν δηλαδή με βέλος) και έχουν δυναμική 10.000 ίππων.
Παρόλο που η μέγιστη ταχύτητα, την οποία επιτρέπεται να αναπτύξουν, είναι τα 360 χιλιόμετρα/ώρα, σε μία δοκιμή το 2016, ένα από τα τρένα αυτά έφτασε τα 394 χιλιόμετρα/ώρα.
Με μήκος 200 μέτρων, διαθέτουν 457 θέσεις τεσσάρων κατηγοριών: άνετο standard, business, premium και executive. Στην τελευταία κατηγορία τα καθίσματα ξαπλώνουν και λειτουργεί υπηρεσία «at-seat».
Τα τρένα «Κόκκινο Βέλος» διατρέχουν σε όλο το μήκος της ιταλικής επικράτειας, ενώνοντας το Τορίνο, το Μιλάνο και τη Βενετία στο βορρά με τη Μπολόνια, τη Ρώμη και τη Νάπολη στο νότο.
10: Haramain High-Speed Railway (HHR) – 300 χλμ/ώρα (Σαουδική Αραβία)
Η ασφυκτική ζέστη και οι αμμοθύελες θα έκαναν κάποιον να πιστεύει πως η Σαουδική Αραβία δεν είναι η καταλληλότερη χώρα για ηλεκτρικά τρένα υψηλών ταχυτήτων. Αλλά ο σιδηρόδρομος Haramain High-Speed Railway (HHR) της Σαουδικής Αραβίας ενώνει τις ιερές πόλεις της Μέκκας και της Μεδίνας σε ταχύτητες ως και 300 χιλιόμετρα την ώρα.
Χρησιμοποιήθηκαν 35 ισπανικής κατασκευής τρένα τύπου Talgo, τα οποία τροποποιήθηκαν για να μπορούν να είναι λειτουργικά σε θερμοκρασίες 50 βαθμών Κελσίου. Το αποτέλεσμα είναι ένα ταξίδι 450 χιλιομέτρα να πραγματοποιείται σε μόλις δύο ώρες.
Κάθε αμαξοστοιχία έχει 13 βαγόνια με χωρητικότητα 417 επιβατών και συνολική ικανότητα μεταφοράς 60 εκατ. επιβατών ετησίως.
Η δυναμικότητα του τρένου αυτού δοκιμάζεται κάθε χρόνο την περίοδο του Χατζ, του ιερού προσκυνήματος των μουσουλμάνων, στη διάρκεια του οποίου περισσότεροι από 2 εκατ. άνθρωποι επισκέπτονται τις δύο ιερές πόλεις.
Από τότε που ξεκίνησε η λειτουργία του HHR το 2018, έχει γίνει ο πιο δημοφιλής τρόπος να ταξιδέψει κανείς προς τα εκεί, με δεδομένο πως η διαδρομή από τον αυτοκινητόδρομο διαρκεί περισσότερο από δέκα ώρες.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
