THEPOWERGAME
Έλλειψη διαφάνειας στην ΕΕ με τα εμβόλια
-Δηλαδή τώρα ποιόν ακριβώς τιμώρησε η Κομισιόν με την απόφαση της να μην ανανεώσει τις συμβάσεις με την AstraZeneca; Την εταιρεία ή τα κράτη- μέλη της Ένωσης, δηλαδή τους φορολογούμενους πολίτες που χάνουν ένα φτηνό κι αποτελεσματικό εμβόλιο; Υπάρχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα με το συγκεκριμένο εμβόλιο; Όχι. Τότε γιατί ελήφθη αυτή η απόφαση;
-Επειδή, λένε στις Βρυξέλλες, η εταιρία αποδείχθηκε αφερέγγυα ως προς τα χρονοδιαγράμματα παράδοσης των εμβολίων. Και το ερώτημα παραμένει: υπήρχαν συγκεκριμένες ρήτρες στα συμβόλαια με την AstraZeneca ή όχι; Κι αν δεν υπήρχαν, ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Επί της ουσίας τώρα. Αυτό που έχει διαρρεύσει- γιατί η Κομισιόν αρνείται πεισματικά να δημοσιοποιήσει τους όρους των συμβάσεων– είναι ότι τα εμβόλια της AstraZeneca κοστίζουν κάτι λιγότερο από 2 ευρώ, ενώ οι προδιαγραφές φύλαξης και συντήρησης τους είναι απλές.
– Τι γίνεται με το αντίπαλον δέος, δηλαδή με τη Pfizer, με την οποία η Κομισιόν έσπευσε μάλιστα να κάνει νέα σύμβαση για 1,8 δισ. δόσεις ως το 2023, «αγκαλιάζοντας» την τεχνολογία mRNA; Το εμβόλιο που για τις δύο δόσεις τιμολογείται στα 39 δολάρια στις ΗΠΑ και στα 30 δολάρια στην Ευρώπη, αναμένεται να αυξήσει τα κέρδη των Pfizer- BioNTech κατά 73% από τις αρχικές εκτιμήσεις.
-Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η Pfizer, που έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη, αναμένεται να καταγράψει έσοδα από 70,5 έως 72,5 δισ. δολάρια μέχρι το τέλος τρέχοντος έτους, με τα κέρδη από το εμβόλιο να υπολογίζονται στα 26 δισ. δολάρια, ενώ τα κέρδη ανά μετοχή προβλέπονται από 3,55 έως και 3,65 δολάρια. Οι μελέτες και η ανάπτυξη, ωστόσο, του εμβολίου οδήγησαν σε αύξηση των κερδών της τάξεως του 20% για την Pfizer, που μοιράζεται τόσο τα έξοδα όσο και τα κέρδη με τη γερμανική BioNTech.
-Εμείς δεν λέμε ποιο είναι το καλύτερο ή το πιο αποτελεσματικό εμβόλιο κατά της Covid–19 και των μεταλλάξεων της, γιατί απλά δεν ξέρουμε. Αυτό που μπορούμε να πούμε, όμως, με σιγουριά είναι ότι τα λεφτά είναι πολλά, πάρα πολλά και απαιτείται απόλυτη διαφάνεια κατά τη λήψη αποφάσεων που δεσμεύουν όλη την Ευρώπη…
Ζει και βασιλεύσει η 10ώρη και 12ωρη εργασία
-Αν παρακολουθούσε κάποιος έξω από την ελληνική πραγματικότητα, την κοκκορομαχία που γίνεται εδώ και εβδομάδες για το εργασιακό και το ωράριο εργασίας, θα έμενε σίγουρα με την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που τηρείται ευλαβικά το 8ωρο, ότι οι εργοδότες ούτε καν σκέφτονται καταστρατηγήσουν τη νομοθεσία, ότι έχει εμπεδωθεί εδώ και δεκαετίες η εργασιακή ειρήνη κι ότι τώρα έρχεται ένας… ημίτρελος υπουργός Εργασίας, που θέλει να καταργήσει το 8ωρο και να επιβάλει εργασιακό μεσαίωνα.
-Φυσικά η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Όποιος κυκλοφορεί στην πιάτσα γνωρίζει ότι πολλοί εργοδότες γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το 8ωρο, ότι επιβάλλουν 10ωρη ή 12ωρη απασχόληση φυσικά «κατάμαυρη» κι ότι η διευθέτηση του ωραρίου κόβεται και ράβεται κατά το δοκούν όπου δεν υπάρχουν επιχειρησιακά σωματεία, δηλαδή εκεί όπου ο εργαζόμενος βρίσκεται μόνος του με τον εργοδότη του.
-Δηλαδή τι θέλουν να μας πουν οι σύντροφοι; Ότι τώρα όλα λειτουργούν ρολόι και ο εργαζόμενος είναι… διασφαλισμένος από την εργοδοτική αυθαιρεσία κι ότι αύριο όταν θα θεσμοθετηθεί συγκεκριμένο πλαίσιο, με ασφαλιστικές δικλείδες (ψηφιακή κάρτα), ο εργαζόμενος θα είναι απροστάτευτος;