Οι εστίες κινδύνου για το χρέος
-Σας λέει κάτι το όνομα Ρολφ Στράους; Είναι ο επικεφαλής οικονομολόγος του ESM και δεξί χέρι του Κλάους Ρέγκλινγκ. Σε ένα μακροσκελές του άρθρο στο Blog του ESM, το στέλεχος του Ευρωμηχανισμού επιχειρηματολογεί υπέρ της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, παρά την εκτόξευση του λόγω πανδημίας, μένοντας έτσι στην ίδια γραμμή, που είχε εκφράσει λίαν προσφάτως.
-Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά». Ο αξιωματούχος αναδεικνύει τρεις εστίες κινδύνου που μπορούν να αυξήσουν το κόστος εξυπηρέτησης και τις δανειακές ανάγκες για τα επόμενα χρόνια: τα επιτόκια δανεισμού, την αδύναμη ανάπτυξη και τις δημοσιονομικές πιέσεις.
-Τα επιτόκια είναι αυτονόητο ότι κάποια στιγμή θα ανέβουν, οι «πληγές» της πανδημίας στους κλάδους- βαρόμετρο για το ΑΕΠ δεν θα κλείσουν σύντομα άρα τι μένει για την κυβέρνηση ως υποχρέωση κατά τον ESM; Η επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία μετά το… διάλειμμα. Και για να μην υπάρχει καμιά παρερμηνεία ή παρεξήγηση, ο κ. Στράους τα κάνει… λιανά:
-«Ο μακροπρόθεσμος στόχος της Ελλάδας για ισχυρή δημοσιονομική θέση, σε ευθυγράμμιση με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο, θα δημιουργήσει ένα δημοσιονομικό “μαξιλάρι”, που θα αποτρέψει τη χώρα από το να διολισθήσει σε ένα περιβάλλον χαμηλής ανάπτυξης κατά τη διάρκεια μελλοντικών κρίσεων και αναταράξεων στις αγορές. Αυτό θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών για την Ελλάδα». Τόσο… καλά
Με το δεξί μπήκε ο Απρίλιος
-Χαμόγελα ανακούφισης σχηματίστηκαν στα πρόσωπα του οικονομικού επιτελείου, όταν πήραν στα χέρια τους τα στοιχεία των φορολογικών εσόδων για το Μάρτιο, καθώς δεν επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι ότι η παρατεταμένη καραντίνα θα «στεγνώσει» τα κρατικά ταμεία.
-Πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, ότι και ο Απρίλιος μπήκε πολύ δυναμικά κι όλα συντείνουν ότι τουλάχιστον στο μέτωπο των εσόδων η μάχη μπορεί να κερδηθεί, καθώς νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν έκαναν παύση πληρωμών.
-Το στοίχημα είναι με την επανεκκίνηση και το «ξεπάγωμα» των τρεχουσών υποχρεώσεων, οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες να στηριχθούν επαρκώς, έτσι ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν και να μην επαληθευτούν οι Κασσάνδρες…
Ούτε κουβέντα για τα θέματα που καίνε
-Μια απορία έχουμε. Όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι παραγωγικών φορέων και Επιμελητηρίων, που έβγαιναν και βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα και διαμαρτύρονται- δικαιολογημένα πολλές φορές- για τα μέτρα στήριξης και ζητάνε- δικαιολογημένα πολλές φορές- μεγαλύτερη ενίσχυση, τι θέση παίρνουν για το νέο εργασιακό; Είναι καλό; Είναι κακό; Τους βοηθάει; Τους δυσχεραίνει; Έχουν να προτείνουν κάτι ή θα περιμένουν το υπουργείο Εργασίας να βγάλει το φίδι από την τρύπα;
-Επί τη ευκαιρία, θα ήθελαν να μοιραστούν μαζί μας οι εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων τι σκέπτονται- αν σκέπτονται- να κάνουν με τους κακούς συναδέλφους τους, που παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία, «φεσώνουν» τους εργαζόμενους τους με απλήρωτες υπερωρίες και τους υποχρεώνουν να δουλεύουν μαύρα 10ωρα και 12ωρα; Θα ήθελαν, επίσης, να μας πουν τι σκέφτονται να προτείνουν στη διαδικασία για τον κατώτατο μισθό; Τι θα εισηγηθούν; Αυξήσεις, μειώσεις, «πάγωμα»; Ή μήπως θα περιμένουν να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση οι επιστημονικοί φορείς;
