-Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.. Αυτή η φράση ταιριάζει γάντι στον συνταξιούχο πλέον υπάλληλο και άλλοτε κραταιό επικεφαλής της τρόικας στην Ελλάδα, Π. Τόμσεν, ο οποίος συνεχίζει να μιλά για μνημόνια στην Ελλάδα, μετά την κρίση τη πανδημίας. O κ. Τόμσεν μας πανικόβαλε πάλι, προβλέποντας στο πλαίσιο συνεδρίου του The Economist νέα κρίση χρέους στην ευρωζώνη και ολική επαναφορά των προγραμμάτων διάσωσης.
-Αυτή τη φορά έβαλε σε πρώτο πλάνο την Ιταλία, προσθέτοντας από κοντά και τη Γαλλία καθώς το δημόσιο χρέος τους όπως είπε, έχει διογκωθεί υπέρμετρα στη σκιά της πανδημίας ενώ για τη δική μας χώρα η αναφορά του ήταν του τύπου «ας μην το συζητήσουμε για την Ελλάδα»… Για την Ιταλία δε, εκτίμησε πως θα υπάρξει ανάγκη για αναδιάρθρωση χρέους.
-Πηγαίνοντας μας λίγα χρόνια πίσω ο κ. Τόμσεν, μας θύμισε μέρες μνημονίων, όταν τότε ως επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ είχε εμμονή με «τα νούμερα που πρέπει να βγαίνουν». Έτσι χθες υπέδειξε εμμέσως την ανάγκη -κατά την άποψή του- νέων περικοπών στις συντάξεις κάνοντας λόγο για βορειοευρωπαϊκές συντάξεις στην Ελλάδα οι οποίες αποδίδονται με νοτιοευρωπαϊκό σύστημα.
Στην απέξω πάλι (?) οι ΜμΕ
-Καλώς ή κακώς, η ελληνική οικονομία είναι δομημένη αυτήν τη στιγμή πάνω σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, δηλαδή σε επιχειρήσεις που κατά κύριο λόγο απασχολούν το πολύ 10 ανθρώπους, με τις εξαιρέσεις να φτάνουν μέχρι 50 εργαζόμενους. Σε όλες τις Εκθέσεις ευρωπαϊκών θεσμών και οργανισμών, αυτό ακριβώς το γεγονός αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας αφενός για το βάθος της ύφεσης αφετέρου για το ρυθμό ανάκαμψης, καθώς οι μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να απορροφήσουν εύκολα τέτοιους ισχυρούς κραδασμούς, όπως αυτοί της πανδημίας.
-Το ερώτημα που δυστυχώς μένει να αιωρείται είναι το πώς ακριβώς θα αξιοποιηθεί το Σχέδιο Ανάκαμψης για να περάσουν οι μικρές επιχειρήσεις στη νέα εποχή. Αν ο σχεδιασμός προβλέπει ότι θα απαιτηθούν συγχωνεύσεις και συνέργειες, για να αξιοποιηθούν τα “πακέτα” του Σχεδίου, αυτό θα πρέπει να γίνει εγκαίρως σαφές και όχι με μισόλογα. Η τελευταία προσπάθεια βίαιης αναδιάρθρωσης του παραγωγικού ιστού έγινε επί μνημονίου και τρόικας, με τα γνωστά αποτελέσματα…
Όλοι χρωστάνε σε όλους στην αγορά
-Δύο μελέτες- έρευνες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα πρέπει να μελετήσουν τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών- Εργασίας. Η πρώτη αφορά στις επιχειρήσεις που καλύπτονται από την «ομπρέλα» της ΓΣΕΒΕΕ. Σε αντίθεση με τα στοιχεία και την εικόνα για τους εμπόρους, οι μικρομεσαίοι παρουσιάζουν μια εικόνα απογοητευτική.
-Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να ψάξουμε αν όντως υπάρχει κίνδυνος για «λουκέτο» στις 4 από τις 10 επιχειρήσεις, ούτε το αν όντως οι μισοί έχουν σχεδόν άδεια ταμεία, ωστόσο το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο 1 στους 2 χρωστάει σε εφορία ή ΕΦΚΑ, δείχνει ότι στην “επόμενη ημέρα” θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για τα χρέη της πανδημίας. Ξέρουμε ότι το οικονομικό επιτελείο παζαρεύει με τους Θεσμούς για κάτι καλύτερο από τις 60 δόσεις, για τις οφειλές της πρώτης καραντίνας. Η αγορά αγωνιά για το αποτέλεσμα της μάχης….
Κανόνας οι υπερωρίες χωρίς αμοιβή
-Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και τα ποιοτικά ευρήματα της ΓΣΕΕ για τις συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία στην αγορά εργασίας. Κατ’ αρχάς, όταν το 53% των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση και το 76% με μερική απασχόληση, δηλώνει ότι ΔΕΝ αμείβεται για την υπερωριακή του απασχόληση, γεννά ένα… θεματάκι για την Επιθεώρηση Εργασίας. Υπάρχει, όμως κι ένα άλλο ζήτημα.
-Το 73% των εργαζομένων ξεκαθαρίζει ότι προτιμά να παίρνει στο χέρι, κοινώς να πληρώνεται, τις υπερωρίες του, αντί να παίρνει ρεπό ή άδεια. Αυτό, θα ήταν χρήσιμο να το λάβουν υπ’ όψιν τους στο υπουργείο Εργασίας, όταν θα ανεβάσουν για διαβούλευση τις διατάξεις για τη διευθέτηση του ωραρίου….
