-Ο Χρήστος Σταϊκούρας έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής μετά τις εξελίξεις των τελευταίων 48 ωρών. Κατ’ αρχάς, «έδεσε» τη δημοσιονομική χαλάρωση του 2022 κι ως εκ τούτου δεν έχει και τον πονοκέφαλο του επόμενου Προϋπολογισμού, δηλαδή με απλά λόγια πώς θα μπορέσει να πείσει τους δυσκοίλιους Ευρωπαίους για την αναγκαιότητα και τις δημοσιονομικές αντοχές συνέχισης της αναστολής της εισφοράς αλληλεγγύης και των μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών.
-Επιπλέον, πήρε τα εύσημα για την προετοιμασία εντός από τα πληρέστερα Σχέδια, που θα υποβάλει ευρωπαϊκή κυβέρνηση για το Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ τυπική διαδικασία θεωρείται από ευρωπαϊκές πηγές και η έγκριση του ελληνικού αιτήματος για παράταση του πετυχημένου προγράμματος «Ηρακλής». Το… κερασάκι στην τούρτα, είναι η έκδοση του 30ετούς ομολόγου, που όπως λένε άνθρωποι της αγοράς, θα προκαλέσει… χαμό μεταξύ των επενδυτών, οι οποίοι όπως έχουν δείξει στις τελευταίες εκδόσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας, δεν χάνουν τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες.
Η Αθήνα δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω…
-Πολλοί αναρωτιούνται τι συνέβη και η κυβέρνηση αποφάσισε να «τρέξει» το άνοιγμα της αγοράς. Ένας βασικός λόγος είναι ότι η κόπωση των πολιτών έχει φθείρει την αποτελεσματικότητα των περιοριστικών μέτρων, με αποτέλεσμα αφενός οι επιδημιολογικοί δείκτες να μην βελτιώνονται σύμφωνα με τις προσδοκίες αφετέρου η ζημιά στην οικονομία να συσσωρεύεται ειδικά σε «ευαίσθητους» κλάδους.
-Επιπλέον, αν αναζητήσει κανείς ποια πολιτική ακολουθούν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα διαπιστώσει ότι αν και εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυστηρούς περιορισμούς- π.χ. η Γαλλία έχει κλειστή την εστίαση, τα γυμναστήρια, τους κινηματογράφους, τα θέατρα- αντιμετωπίζοντας το 3ο κύμα της πανδημίας, έχουν ήδη δημοσιοποιήσει ή διαρρεύσει έναν οδικό χάρτη σταδιακής επανεκκίνησης της οικονομίας τους. Κοινή συνισταμένη, ότι από τον Απρίλιο και μετά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ετοιμάζονται για rebound κι ως εκ τούτου είναι προφανές ότι η Αθήνα δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω.
Οι ερωτήσεις που «καίνε»
-Με μοντέλο Αυστρίας θα γίνει το άνοιγμα της αγοράς, δηλαδή με rapid tests παντού. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι συμμετέχοντες στην Επιτροπή είναι γιατί δεν υιοθέτησαν, γιατί δεν πρότειναν αυτήν τη λύση, η οποία εφαρμόζεται εδώ και καιρό στην Αυστρία. Ήταν το κόστος, ήταν η χαμηλή αποτελεσματικότητα, ήταν κάτι άλλο;
-Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να δοθούν κι άλλες απαντήσεις όπως για παράδειγμα πώς θα εξασφαλιστεί η ασφαλής μετακίνηση των εργαζομένων- που θα αυξηθούν με το άνοιγμα της αγοράς- με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Θα ενταθούν οι έλεγχοι σε δραστηριότητες υψηλής παραβατικότητας έτσι ώστε να ενισχυθεί το δίχτυ ασφαλείας των εργαζομένων;
