Έπεσαν έξω με τον Τραμπ
Αναλυτικά στη χθεσινή έκδοση της στήλης σας έγραψα για τις θετικές εξελίξεις που δρομολογούνται στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, γεγονός που έρχεται να διαψεύσει κάτι γνωστές Κασσάνδρες που μετά την εκλογή Τραμπ έσπευσαν να προδικάσουν σχεδόν το απόλυτο γκρέμισμα της γέφυρας που συνδέει την Ελλάδα με τις ΗΠΑ. Τα όσα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Ρούμπιο, με τον Τούρκο ομόλογό του, Φιντάν, από τη μία, το πρώτο γκολ που έβαλε στην προθέρμανση ο Παπασταύρου, ξεμπλοκάροντας την επένδυση της Chevron, και το κυριακάτικο ταξίδι του προέδρου Μητσοτάκη στο Ισραήλ, δείχνουν ότι όχι μόνο δεν υπάρχει θέμα στις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ, αλλά, απεναντίας, έχουν ενισχυθεί σε στρατηγικό επίπεδο οι σχέσεις των δύο χωρών. Και επειδή δεν θέλω να τα μαθαίνετε από αλλού, σπεύδω να σας προεξοφλήσω κάτι σημαντικό, που θα συνδέεται μέχρι και με την επίσκεψη του αρχηγού Κυριάκου στον Λευκό Οίκο. Πριν από τρεις μέρες σας είχα γράψει ότι δεν αποκλείεται μια τέτοια εξέλιξη να δρομολογηθεί εντός του επόμενου μήνα. Από μια καλή, λοιπόν, διπλωματική πηγή έμαθα ότι δεν αποκλείεται να «καβαλάει» (η συγκεκριμένη εξέλιξη) και τον Απρίλιο και να πηγαίνει κάπου εκεί προς τα μέσα Μαΐου. Σε κάθε περίπτωση, εσείς θέλω να κρατήσετε ότι ο Τραμπ θα δεχτεί και δη άμεσα στον Λευκό Οίκο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Τα υπόλοιπα τώρα που διαβάζουμε δεξιά κι αριστερά είναι για να συνεχίσουν να κάνουν καριέρα οι ψεκασμένοι αυτής της δύσμοιρης (σε πολλές περιπτώσεις) χώρας.
Πολιτικός πολιτισμός από Παπασταύρου
Μπορεί λοιπόν το ενδιαφέρον του αμερικανικού κολοσσού της Chevron να συντάραξε τη χθεσινή ειδησεογραφία και να πιστώνεται στη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ωστόσο ο νέος υπουργός, Σταύρος Παπασταύρου, προχώρησε σε μία κίνηση… πολιτικού πολιτισμού που ομολογώ ότι δεν έχουμε συνηθίσει. Μιλώντας στην ΕΡΤ, αντί να δρέψει δάφνες, είπε ότι «έχει πολύ μεγάλη σημασία στην πατρίδα μας να αναγνωρίζουμε και τη θεσμική συνέχεια. Όπως πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι αυτό το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι αποτέλεσμα ενός ανθρώπου ή μιας πολιτικής ηγεσίας 10 ημερών, είναι το αποτέλεσμα μιας συστηματικής προσπάθειας διαχρονικά, που ξεκίνησε από τους προκατόχους μου και την ελληνική κυβέρνηση του 2014». Δεν ξέρω αν το πιάσατε το υπονοούμενο με τη χρονολογία, αν δεν το πιάσατε σπεύδω να σας το κάνω λιανά, επισημαίνοντας ότι τη συγκεκριμένη χρονολογία κυβερνούσε τη χώρα η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Με δεδομένες τις διαχρονικά καλές σχέσεις που διατηρεί (και δεν το κρύβει) ο υπουργός Σταύρος με τον βουλευτή Μεσσηνίας, ακούγοντάς τον δεν σας κρύβω ότι είδα από τα πανέμορφα καστανοπράσινα μάτια μου να περνούν κάτι γέφυρες, που ενώνουν τον πρόεδρο Αντώνη με τη ΝΔ. Ωστόσο, δεν σας κρύβω ότι, ευρισκόμενος στη Νέα Υόρκη, μπορεί τα μάτια μου να μην είναι και τόσο αντικειμενικά, αφού, όπως και να το κάνουμε, επηρεάζονται και από τις γέφυρες και από τους ουρανοξύστες. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτό που θέλω να επισημάνω και σε αυτό μένω (επί του παρόντος), είναι η θεσμικότητα του νέου υπουργού Ενέργειας.
Η γεωπολιτική στόχευση Τραμπ μέσω των εξορύξεων
Συνεχίζω και… γράφω, επισημαίνοντας ότι αυτή η πολιτική που έχει βάλει μπροστά ο Τραμπ με τις εξορύξεις κάτι μου λέει ότι εκτός από το ενεργειακό ενδιαφέρον, παρουσιάζει και μεγάλο γεωπολιτικό ενδιαφέρον στην περιοχή μας. Η κάθοδος της Chevron και της ExxonMobil στην Ανατολική Μεσόγειο θεωρώ ότι μπορεί να σηματοδοτήσει μεσοπρόθεσμα λύσεις σε θέματα που εκκρεμούν πάρα πολλά χρόνια και δεν μπορούν (ακόμη) να τα διευθετήσουν οι διεθνείς θεσμοί και οι αρμόδιοι παγκόσμιοι οργανισμοί, οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν έχουν καμία σημασία στα μάτια του Τραμπ. Εξορύξεις, νέα δεδομένα συμφερόντων και διαπραγματεύσεις είναι, όπως φαίνεται, το αντίστοιχο δόγμα. Δεν αποκλείω, λοιπόν, τα τρυπάνια των δύο κολοσσιαίων αμερικανικών επιχειρήσεων στον τομέα της έρευνας και της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων να οδηγήσουν λίγο αργότερα και σε πιο προωθημένες συζητήσεις για τα καυτά θέματα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου ενδεχομένως και του Κυπριακού.
! Με την ευκαιρία, να σας πω ότι κάτι μου λέει ότι τις επόμενες ημέρες, αν όχι ώρες, θα δούμε να βγαίνει και το πολυσυζητημένο πλοίο που θα κάνει τις έρευνες. Μάλιστα, από κάτι διπλωματικές πηγές έμαθα ότι υπήρξε και άτυπη συνεννόηση επί του θέματος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Η αυτονόητη κίνηση Πιερρακάκη για το Μάτι και τη Μάνδρα
Ήδη από το 2019 ο υπουργός Πιερρακάκης έχει δημιουργήσει το προφίλ του πολιτικού που δεν βγαίνει καθημερινά στα κανάλια, αλλά όποτε βγαίνει έχει κάτι να πει. Το πολιτικά αυτονόητο δηλαδή. Μπορεί, λοιπόν, να πέρασαν δύο εβδομάδες από τον ανασχηματισμό μέχρι την πρώτη του συνέντευξη, αλλά χθες βράδυ στον ΑΝΤ1 και τον συναγωνιστή Χατζηνικολάου «έβγαλε είδηση» και με το παραπάνω. Ο υπουργός Οικονομικών, λοιπόν, ανακοίνωσε ότι, με νομοθετική ρύθμιση που θα κατατεθεί άμεσα, το Δημόσιο θα παραιτηθεί απ’ όλα τα ένδικα μέσα κατά πρωτόδικων αποφάσεων που επιδίκασαν αποζημιώσεις για ηθική βλάβη και ψυχική οδύνη σε τραυματίες και συγγενείς θανόντων στο Μάτι και στη Μάνδρα. Πέρα από μια αυτονόητη κίνηση ανθρωπιάς, η χθεσινή εξαγγελία Πιερρακάκη στέλνει το μήνυμα ότι το κράτος λειτουργεί με σεβασμό στον πολίτη, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του. Με τον τρόπο αυτόν το Δημόσιο σταματά να αναμασά τις χυδαιότητες των Τσιπροκαμμένων (ωραία χρόνια…) και ενεργεί επιτέλους με σοβαρότητα και ενσυναίσθηση σε ένα τόσο λεπτό θέμα. Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι στην ερώτηση του συντρόφου Νίκου αν το ίδιο θα γίνει και για τα Τέμπη, ο υπουργός απάντησε πως «η κυβέρνηση έχει μία φιλοσοφία, όχι δύο φιλοσοφίες». Δεν έμεινε, όμως, εκεί, αλλά συμπλήρωσε με νόημα ότι «αυτή (η φιλοσοφία) είναι πάρα πολύ απλή: δεν κουνάμε το δάχτυλο, δίνουμε το χέρι».
! Πληροφορούμαι, μάλιστα, ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι εικόνα από τα κυβερνητικά «προσεχώς», δείχνοντας έμπρακτα ότι το «μήνυμα ελήφθη».
Ο Χατζηδάκης βλέπει (και ακούει) υπουργούς
Από την πρώτη στιγμή που αποφασίστηκε η μετακίνηση Χατζηδάκη στο Μαξίμου σας είχα προβλέψει ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο και κυρίως προς το… πολυτιμότερο για την κυβέρνηση. Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης και ήδη φτάνουν στ’ αυτιά μου τα πρώτα θετικά σχόλια για τον αντιπρόεδρο Κωστή. Μάλιστα, δεν θα έδινα και τόση σημασία αν τα όσα λέγονται δεν προέρχονταν από υπουργούς και βουλευτές. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι, που δεν συνηθίζουν να λένε καλή κουβέντα ούτε για τον εαυτό τους, εσχάτως άρχισαν να λένε ότι βρήκαν έναν άνθρωπο για να συνεννοηθούν. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν συναντήσεις εργασίας με υπουργούς υπό τον Χατζηδάκη, με τη συμμετοχή των Σκέρτσου – Μυλωνάκη, με στόχο την ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου.
Ο Βορίδης, ο Αδαμαντίδης (ο Θέμης) και το «Στην καρδιά»
Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι έγινε στο κινητό μου τηλέφωνο όταν αναρτήθηκε η χθεσινή στήλη, που περιείχε ανάμεσα στα άλλα και το πιπεράτο σχόλιο για τον Βορίδη με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου Μητσοτάκη στο Μετανάστευσης και Ασύλου. Κόσμος και κοσμάκης (σχεδόν) συγκινήθηκε απ’ αυτό που έγραψα σε σχέση με τον αιφνιδιασμό του υπουργού Μάκη, με αφορμή αυτά που άκουγε από τον πρωθυπουργό. Ήταν σαν να είχε «κολλήσει» Τραμπ ο αρχηγός Κυριάκος. Επειδή σας έγραψα ότι ο Βορίδης έδειχνε σαν να άκουγε (άνευ Δανάης) τον αγαπημένο του Θέμη Αδαμαντίδη, ένας καλός άνθρωπος, απ’ αυτούς που με διορθώνουν τα πρωινά, έσπευσε να εμπλουτίσει τη σχετική εικόνα. «Ακούγοντας τον Μητσοτάκη, ήταν σαν άκουγε τον Θεμάκο να ερμηνεύει το δημοφιλές άσμα του, υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο “Στην καρδιά”».
Η «Εστία» υιοθετεί αυτοβούλως τον Δένδια
Δεν σας κρύβω ότι, αν κάτι παρακολουθώ αποβραδίς, είναι τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας «Εστία», που ως γνωστόν διευθύνει ο βιογράφος του Καραμανλή του Β’, Μανώλης Κοττάκης. Και τα παρακολουθώ γιατί παίρνω ένα κλίμα σε σχέση με τις διαθέσεις του προέδρου της καρδιάς μας και όλων των πικραμένων που τον παρηγορούν από το 2009 μέχρι και τούδε. Εσχάτως, όμως, έχω και έναν ακόμη λόγο να βλέπω άγρια μεσάνυχτα την πρώτη σελίδα της ιστορικής εφημερίδας, γιατί εκτός των άλλων έχει αυτοβούλως υιοθετήσει ένα σενάριο που εμφανίζει τον υπουργό Νίκο Δένδια έτοιμο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, στην περίπτωση που στραβοπατήσει ο πρόεδρος Μητσοτάκης. Ο ερασιτεχνικός τρόπος που έχουν επιλέξει να προβάλουν τον Κερκυραίο πολιτικό οι βιογράφοι του Καραμανλή καταδεικνύει και το άγχος που τους έχει καταβάλει, μη γίνει καμία στραβή και ο αρχηγός Κυριάκος κερδίσει και μια τρίτη τετραετία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, και επειδή μιλάμε για σοβαρό άνθρωπο, είμαι σίγουρος ότι και ο Δένδιας έχει αντιληφθεί τη ζημιά που επιχειρούν να του κάνουν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως υποστηρικτές του. Ωστόσο, όπως και στις εκκλησίες, έτσι και στην πολιτική, είναι δύσκολο να αποφύγεις το λιβάνισμα!
Ο «εθνικός γαμπρός» και ο Γιαννάκος της ΔΑΛ
Τι ήθελα να ασχοληθώ με τον γαμπρό της Λάτση; Πριν καλά-καλά προλάβω να ξεκινήσω τις κανονικές αποκαλύψεις, άρχισαν να κατακλύζουν το κινητό μου τηλέφωνο κάτι μηνύματα που αναφέρονται στη δράση του Βύρωνα Βασιλειάδη. Ένα απ’ αυτά μου επισημαίνει ότι έχει ενδιαφέρον να σκεφτεί κάποιος και κάτι άλλες περίεργες συμπτώσεις. Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τον αποστολέα του επίμαχου sms, υπάρχει μια υπηρεσία που λέγεται ΔΑΛ (Δημόσια Αρχή Λιμένων) και ένας ασκών χρέη διοικητή λεγόμενος Γιαννάκος. Αυτή λοιπόν η υπηρεσία έχει καταργηθεί από το 2020 με νόμο, όμως ο Γιαννάκος παραμένει ακόμη εκεί μέχρι και σήμερα… Μια ΔΑΛ η οποία είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σε αυτήν την υπηρεσία, που υπάρχει, αλλά δεν υπάρχει, πάει να περάσει η αρμοδιότητα του κανονισμού 352/2017 για τις λιμενικές υπηρεσίες, στις υπηρεσίες που ανήκουν και τα απόβλητα. Μια αρμοδιότητα η οποία έχει μείνει ορφανή και δεν την ασκούσε κανένας και για την οποία μάλιστα η χώρα μας κινδυνεύει να φάει και πρόστιμα. Αυτήν την κρίσιμη, λοιπόν, αρμοδιότητα κυοφορείται ότι θα περάσει στη ΔΑΛ και όχι στην αρμόδια ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, η οποία διορίζεται από τη Βουλή.
! Επειδή γνωρίζω από μικρός την ακεραιότητα του υπουργού Κικίλια, θεωρώ δεδομένο ότι μετά το σημερινό σχόλιο και αγνοώντας την όποια σχέση τον συνδέει με τη Μαριάννα Λάτση (πεθερά του Βασιλειάδη), θα σπεύσει να αποκαταστήσει την τάξη με τον Γιαννάκο. Άλλωστε, επειδή ακριβώς είναι πολυτραγουδισμένη η σχέση του υπουργού Ναυτιλίας με την πεθερά του Βασιλειάδη, έχει έναν επιπλέον λόγο να μην αφήσει τα πράγματα να σέρνονται.
Το διπλό (πολιτικό παιχνίδι) του Μάρη
Κατ’ επανάληψη έχω αναφερθεί στη δράση, αλλά κυρίως στον ρόλο του επιχειρηματικού καθοδηγητή που διεκδικεί (ως νέος Λαμπράκης) ο παλιός στοιχηματζής Δημήτρης Μάρης. Όταν ήταν πρωθυπουργός ο Τσίπρας, προσπάθησε μάλιστα να γίνει θεσμικός παίκτης στα media, στόχο τον οποίο, αν και ξόδεψε ένα καράβι λεφτά, δεν πέτυχε. Όπως αποδεικνύεται, δεν το βάζει κάτω, αν κρίνω από κάτι πληροφορίες που τον θέλουν, την ίδια ώρα που ονειρεύεται ένα νέο κόμμα στην Κεντροαριστερά, να βοηθά οικονομικά και κάτι Μέσα που φλερτάρουν με τα κόμματα που βρίσκονται δεξιά της Ν.Δ. Αν ισχύουν τα όσα φτάνουν στα υπερήφανα αυτάκια μου, έχω την αίσθηση ότι ο Μάρης όχι μόνο δεν θα καταφέρει να κάνει τίποτα σοβαρό, αλλά απεναντίας θα γκρεμίσει κι αυτά που έχει χτίσει. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι κυκλοφορεί και μια φήμη που τον θέλει εσχάτως να τα έχει βρει και με το Μαξίμου. Ο άνθρωπος λειτουργεί σαν την Coca-Cola, που ως γνωστόν πηγαίνει με όλα.
Το κωμικοτραγικό τέλος των λαϊκών μετώπων
Πάει το μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων! Δεν πρόλαβε ο Φάμελλος να κάνει λόγο για κοινά ψηφοδέλτια με το ΠΑΣΟΚ και, λίγες ώρες μετά το άδειασμά του από τον Νίκο Ανδρουλάκη, έπιασε δουλειά ο Νίκος Παππάς, λέγοντας ότι για να αρνείται τη συνεργασία, κάποιος του άσκησε βέτο. Αυτό ήταν! Το ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε επιτέλους αυτό που καιρό τώρα επικαλούνται ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, η Ν.Δ. Ότι δηλαδή δεν δικαιούται διά να ομιλεί ο… 13-0! Ζήτησε μάλιστα τη διαγραφή του. Από τη μεριά του, ο ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε ποιος τραβάει τον Ανδρουλάκη από το δεξί πέτο. Με αυτά και με τα άλλα, τα λαϊκά μέτωπα πήγαν περίπατο. Το ΠΑΣΟΚ πορεύεται αυτοδύναμο, όπως είπε ο σύντροφος Νίκος, και ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται προς ένα νέο Συνέδριο, που εγκυμονεί μία ακόμη διάσπαση. Όσο για τον Τσίπρα, θα μείνει στο λαγούμι του, όπως προειδοποίησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, όσο είναι εκείνη παρούσα. Κι αυτά την ώρα που ο Καρανίκας δίνει δίκιο στη Μενδώνη και ο Πολάκης του επιτίθεται σκαιά. Μια ωραία ατμόσφαιρα! Δεν ξέρει σε ποιον να πρωτοστείλει ανθοδέσμες ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και η Κατσέλη επί σκηνής
Εν τω μεταξύ, κάποιοι ψάχνουν να βρουν πρόσωπο που θα νεκραναστήσει τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ και αυτήν τη φορά ο κλήρος έπεσε στη Λούκα Κατσέλη, που υποτίθεται ότι και έξω από τις αντιπαραθέσεις είναι και επαφές διατηρεί τόσο με το ΠΑΣΟΚ, όσο και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πάνε καλά οι άνθρωποι. Μόλις χθες η Κατσέλη άδειασε τον Φάμελλο, που περίπου είπε ότι έκανε στην άκρη «για την επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία υλοποιείται τώρα». Είπε η Λούκα τα ακριβώς αντίθετα, ότι δηλαδή ο Τσίπρας είναι νέος ακόμη και θα ξαναμπεί στην πολιτική. «Αυτήν τη στιγμή είναι στην Αμερική με τις διαλέξεις. Μακάρι, γυρίζοντας, να είναι ενεργός». Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε για τη στάση του ΠΑΣΟΚ, είπε ότι «δεν του πέφτει λόγος του ΠΑΣΟΚ». Ψυχρολουσία για εκείνους που θεωρούν ότι η Κατσέλη έχει το μαγικό ραβδί για τη νεκρανάσταση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Τσίπρα στον ρόλο του Λαζάρου -μέρες που έρχονται. Αν βέβαια τολμήσει να βγει από το λαγούμι του…
! Και, μα τω Θεώ, δεν κρατιέμαι να ρωτήσω. Δεν βαρέθηκαν τόσο καιρό να ανακυκλώνουν κάθε τόσο πρόσωπα που έχουν φθαρεί στη συνείδηση του κόσμου;
Ψηφίζονται οι ρυθμίσεις για τον εξωδικαστικό
Την επόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για την Κεφαλαιαγορά, που περιλαμβάνει και τις ρυθμίσεις για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, στον οποίο εντάσσεται πλέον στην πράξη όλη η μεσαία τάξη. Όπως μαθαίνω, οι Θεσμοί είχαν συμφωνήσει στον διπλασιασμό των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για την ένταξη πολύ περισσότερων οφειλετών στον εξωδικαστικό (οι οφειλέτες θα μπορούν να ενταχθούν στον μηχανισμό με εισόδημα έως 42.000 ευρώ και περιουσία έως 360.000 ευρώ), υπό μία προϋπόθεση. Να πρόκειται για οφειλέτες με ήδη ληξιπρόθεσμα δάνεια και όχι για οφειλέτες που θα γίνουν «κόκκινοι» προσεχώς. Άλλωστε, στόχος είναι η ταχύτερη αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους και όχι η δημιουργία κινήτρου για μελλοντικές αθετήσεις πληρωμών. Ίσα-ίσα, για να αποφευχθούν οι τελευταίες, θα λειτουργήσει ο προληπτικός μηχανισμός της έγκαιρης προειδοποίησης. Με την υιοθέτηση των διευρυμένων κριτηρίων για ένταξη στον εξωδικαστικό που θα ψηφιστούν από τη Βουλή, αναμένεται γεωμετρική άνοδος των ρυθμίσεων οφειλών.
Καμπανάκι Moody’s για τις ΗΠΑ
Την ώρα που ο Τραμπ βαράει τις καμπάνες των δασμών και του εμπορικού πολέμου, καμπάνα κινδύνου κρούει για την πιστοληπτική αξιολόγηση των ΗΠΑ η Moody’s. Ο πιο αυστηρός από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης (που πρόσφατα μας έδωσε, τελευταίος, την επενδυτική βαθμίδα) προειδοποιεί ότι οι εμπορικοί δασμοί μπορεί να υπονομεύσουν τη δημοσιονομική σταθερότητα των ΗΠΑ, περιορίζοντας τη δυνατότητα της χώρας να διαχειριστεί το αυξανόμενο δημόσιο χρέος της και τα υψηλά επιτόκια. Σημειωτέον ότι η Moody’s κρατά, από τον Νοέμβριο του 2023, την αξιολόγηση ΑΑΑ για το αμερικανικό αξιόχρεο, αλλά έχει αναθεωρήσει πτωτικά τις προοπτικές της αμερικανικής οικονομίας από σταθερές σε αρνητικές. Ήδη από τότε ο οίκος είχε επισημάνει ότι η ραγδαία αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης του αμερικανικού χρέους και η πολιτική πόλωση αποτελούν βασική πηγή προβλημάτων. Έκτοτε δεν έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, αλλά μάλλον προς το χειρότερο, με διαφαινόμενη επιδείνωση. Εξ ου και οι επενδυτές στρέφονται στον χρυσό (μόνο φέτος έχει γράψει 17 νέα υψηλά), αλλά και στα ευρωπαϊκά assets.
Φρένο στη μείωση των επιτοκίων
Μεταξύ αυτών, όπως έγραφε η στήλη, οι ελληνικές τράπεζες, που προσελκύουν ισχυρότατο ενδιαφέρον από Αμερικανούς επενδυτές. Γενικά οι ευρωπαϊκές τράπεζες διανύουν μια χρονιά ισχυρής ανόδου. Όπως μου έλεγε φίλος ειδήμων, ο δείκτης των τραπεζών της Ευρωζώνης (SX7E) κινείται στις 195 μονάδες. «Σε τέτοια επίπεδα, και πάνω από τις 200 μονάδες, οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν να βρεθούν πριν από το 2008 και την κρίση της Lehman Brothers», μου έλεγε. Ένας λόγος που αναμένεται να ενισχύσει, πάντως, τις ευρωπαϊκές τράπεζες, πολλώ δε μάλλον τις ελληνικές, που έχουν και μεγαλύτερη συμβολή των επιτοκιακών εσόδων στα έσοδά τους (το 77,30% των εσόδων τους προέρχεται από τόκους, έναντι ποσοστού 58,87% για τις ευρωπαϊκές), είναι οι μετρημένες κινήσεις που αναμένονται από την ΕΚΤ στις μειώσεις επιτοκίων. «Είναι πολύ νωρίς για να διευκρινίσουμε αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να προβεί σε μία ακόμη μείωση των επιτοκίων τον Απρίλιο ή αν θα πρέπει να πατήσει φρένο», είπε χθες ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Λουίς ντε Γκίντος.
