Σταθερότητα στις δημοσκοπήσεις
Αν κάτι προκύπτει από τις φρέσκιες δημοσκοπήσεις, εκτός από την εκτίναξη της Ζωής και την καταβαράθρωση της Αφροδίτης, ομολογώ πως είναι η σταθεροποίηση της Ν.Δ. Το κυβερνών κόμμα, παρά το γεγονός ότι διανύει τις χειρότερες μέρες από την ώρα που έγινε κυβέρνηση το ’19, δείχνει να κρατά δυνάμεις, εξέλιξη που αποδίδεται στη νέα στρατηγική που αποφάσισε να ακολουθήσει μετά το πρόσφατο restart ο πρόεδρος Μητσοτάκης. Στο Μαξίμου, μάλιστα, θεωρούν ότι αργά ή γρήγορα θα «πέσει» (κι άλλο) το θέμα των Τεμπών και ότι αργά ή γρήγορα (πάλι) θα καταφέρουν να «επιβάλουν» τη θετική τους ατζέντα. Γι’ αυτό και τις επόμενες μέρες ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης θα δρομολογήσει μια σειρά από δράσεις (προφανώς με τη συμμετοχή υπουργών), κάνοντας focus στη διαχείριση της καθημερινότητας. Των θεμάτων που απασχολούν δηλαδή τους πολλούς και που στο τέλος διαμορφώνουν το κακό ή καλό αποτέλεσμα για την κυβέρνηση.
Η λάθος (;) στάθμιση της METRON
Έχοντας το θάρρος, θέλω να υποβάλλω ένα ερώτημα προς τον αγαπητό Στράτο Φαναρά, που έδωσε χθες τη ΝΔ στην πρόθεση ψήφου να βρίσκεται στο 20% -σε αντίθεση με τους περισσότερους, που δίνουν ποσοστά από 23% έως 26%. Όπως με πληροφορούν κάποιοι φίλοι που ψάχνουν τα ψιλά γράμματα, από τις τράπεζες μέχρι τις δημοσκοπικές εταιρείες, όλα ξεκινούν από τον τρόπο που επιλέγει η METRON να κάνει στάθμιση στοιχείων. Συγκεκριμένα, μου λένε, ο Φαναράς κάνει στάθμιση με βάση το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και όχι σύγκριση με βάση το 41% που πήρε η ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές -κάτι που επιλέγουν άλλες εταιρείες. Με άλλα λόγια, για να καταλαβαινόμαστε, ο σύντροφος Στράτος παίρνει ως βάση την ψήφο στις ευρωεκλογές, όπου και χαλαρή ήταν και το ποσοστό αποχής άγγιξε το 60%. Με τον τρόπο αυτόν θεωρεί ότι η πτώση της ΝΔ από το 41% του ’23 στο 28% των ευρωεκλογών είναι αμετάκλητη. Όμως έτσι -λένε πάντα οι φίλοι μου- είναι σαν να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια. Ένδειξη ισχυρή για το πρόβλημα είναι πως η αδιευκρίνιστη ψήφος στην πρόθεση ψήφου είναι αφύσικα μεγάλη και αγγίζει το 20%! Ειδικός δεν είμαι, ένα ερώτημα θέτω, που πιστεύω έχει βάση για προβληματισμό… Αφήστε που θεωρώ τον Φαναρά κάτι σαν Οικουμενικό Πατριάρχη των δημοσκόπων.
Το δημοσκοπικό Βατερλό του ΠΑΣΟΚ
Συνεχίζω και λέω, όπως θα έλεγε και ένας φίλος μου παλιός αοιδός. Μέσα σε δύο μέρες δύο δημοσκοπικές εταιρείες έστειλαν το ΠΑΣΟΚ στην 3η θέση και μία ακόμα το κατέταξε ισόβαθμο με τη φίλη μου τη Ζωή. Και νομίζω ότι είναι αργά για δάκρυα για τον πρόεδρο Νίκο. Μάλιστα, παρακολουθώντας πάντα από διαστροφή τα όσα λαμβάνουν χώρα, σπεύδω να σας πω ότι η χθεσινή μέρα ήταν ενδεικτική για τους λόγους κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Ο εκπρόσωπος Μαρινάκης (ο Παύλος ο Α’) ξεκίνησε από το πρωί το «πάρτι» με ένα ιδιαίτερο βίντεο, το οποίο μας έμαθε την «πράσινη λύση» (όπως σας έγραφα χθες) μετά τον πράσινο ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι ο Ανδρουλάκης, αφού έγινε ουρά της Ζωής, αποφάσισε να υιοθετήσει ρητορική Βελόπουλου, διαστρεβλώνοντας με άγαρμπο τρόπο ομιλία του πρωθυπουργού από το 2018 και, όπως σας ανέλυσα χθες, ξεπλένοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για τη Novartis. Με λίγα λόγια, πήρε όλες τις αντενδείξεις στο βιβλίο οδηγιών της αντιπολίτευσης και τις ακολούθησε. Λίγη ώρα μετά και πάλι ο αγαπημένος της θείας μου εκπρόσωπος Μαρινάκης μας θύμισε όσα έλεγε στις 5 Μαρτίου στην Όλγα Τρέμη ο εκπρόσωπος Τσουκαλάς για την ανάγκη να πάει ο Τριαντόπουλος στον φυσικό του δικαστή, που ούτε ο ομόλογός του στη ΝΔ Ρωμανός, που καθόταν δίπλα του, δεν θα τα έλεγε τόσο καλά. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ψηλός της κυβέρνησης έδειξε περίσσευμα μεγαλοψυχίας και έχρισε τον Τσουκαλά ως εν δυνάμει αναπληρωτή του.
Η ανταρσία της Άννας και η Ζωή
Πάντως, πέρα από την πλάκα, στο ΠΑΣΟΚ η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Η Διαμαντοπούλου μιλάει ανοιχτά και πάλι για την ανάγκη να βρεθεί μια λύση πιο «πρωθυπουργίσιμη» και σχεδόν η μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα αρχίζει να αμφισβητεί εμμέσως πλην σαφώς τον πρόεδρο Νίκο. Όσο για τον πρωθυπουργό, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχει ιδανικότερος αντίπαλος από τον Ανδρουλάκη, μέχρι που εμφανίστηκε η Ζωή. Σκεφτείτε δίλημμα εκλογών μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Ζωής Κωνσταντοπούλου και αναλογιστείτε την κατάληξη. Με την ευκαιρία, επιτρέψτε μου, μέρα που είναι, να απευθύνω ένα ρητορικό ερώτημα στα κανάλια (προφανώς όχι στις κάμερες). Γιατί αλήθεια δεν καλούν και τους βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας, να μιλήσουν για την εξωτερική πολιτική, την οικονομία ή για οτιδήποτε άλλο τραβάει η όρεξή τους; Εγώ ιδέες βάζω και οι αρχισυντάκτες των εκπομπών αποφασίζουν, χωρίς προφανώς να μου πέφτει λόγος, αφού ακόμη και να μου έπεφτε, δεν θα τους επηρέαζε και τόσο (ο λόγος μου). Άλλωστε, εκτός του να «αποκαλύπτουν» τις αποκαλύψεις μας και να φιλοξενούν τους «αποκαλυπτές» στα παράθυρά τους, έχω την αίσθηση ότι εμάς, της από δω όχθης, δεν μας πολυγουστάρουν.
Απολαμβάνοντας τον Σαμαρά
Υπάρχουν πράγματα που επειδή τα απολαμβάνεις δεν θέλεις να τελειώνουν. Αν περνά μάλιστα από το χέρι σου, τα καθυστερείς (με την καλή έννοια), όπως έκανα παλιά γλείφοντας κάτι ξυλάκια παγωτού, τα «Άστυ», και λίγο αργότερα θυμάμαι όταν προσπαθούσα να κρατηθώ με μια φίλη που είχα στο σχολείο και την κυνήγαγα από παγκάκι σε παγκάκι. Αυτά ήρθαν στο μυαλό μου μετά τη χθεσινή δήλωση του προέδρου Σαμαρά, ο οποίος φώναξε στο γραφείο του τους συναγωνιστές και εξαιρετικούς δημοσιογράφους Μπόκα και Λυκουρέντζο, για να τους κάνει δήλωση ότι παραμένει ενεργός στην πολιτική. Αφορμή, η παρότρυνση του πρώην συγκυβερνήτη του, Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος, μιλώντας στον Παπαχελά, προέτρεψε τον πρώην πρωθυπουργό να βγει στη σύνταξη. Ήταν τόσο συναρπαστική η διαβεβαίωση του αρχηγού Αντώνη, που σκέφτηκα να μην κοιμηθώ, για να την απολαμβάνω όλο το εικοσιτετράωρο, όπως έκανα με τα παγωτά μικρός και με την γκόμενα που είχα στο σχολείο. Κατά τις 02:00 τα ξημερώματα με πήρε ο ύπνος, αφού δεν σας κρύβω ότι με νανούρισαν τα υπόλοιπα για τον Τσάφο. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω να ζω και να υπάρχω σε τούτο τον μάταιο κόσμο (παρά το περασμένο της ηλικίας μου) ήταν η ξεκάθαρη δήλωση Σαμαρά ότι παραμένει παρών, όσο κι αν ενοχλεί. Προφανώς δεν έχει καταλάβει ότι αυτός που τα είπε δεν ήταν ο Μητσοτάκης, αλλά ο συγκυβερνήτης του, Βαγγέλης Βενιζέλος. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πολλά βαρύς δεξιός Μεσσήνιος, επειδή είχε σχεδόν διαλύσει τη ΝΔ, αναγκάστηκε για να γίνει πρωθυπουργός να συνεταιριστεί μέχρι και με τον Κουβέλη. Επανέρχομαι όμως στα παλιά τα χρόνια, τότε που έγλειφα τα ξυλάκια της «Άστυ», για να τα συνδέσω με τη σημερινή εποχή, που κάποιοι εξακολουθούν να «γλείφουν» στην όγδοη δεκαετία της ζωής του τον πρόεδρο Σαμαρά, λέγοντάς του ότι αφού έγινε πρόεδρος ο Τραμπ, προφανώς και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Η αποθέωση Γεραπετρίτη από Βενιζέλο
Πάντως, διαβάζοντας τη συνέντευξη Βενιζέλου, εκτός από την ανεξήγητη χαριστική βολή στον Σαμαρά, ξεχώρισα και την έμμεση μαχαιριά που έριξε στον πρώην συγκυβερνήτη του, σπεύδοντας να αποθεώσει τον υπουργό Γεραπετρίτη. Συγκεκριμένα, ο Μπένι έσπευσε να επισημάνει ότι δεν θα πρέπει να περνά απαρατήρητο ότι προσφάτως ο Έλληνας ΥΠΕΞ είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, ο Ρούμπιο έφυγε από το Οβάλ Γραφείο, όπου έγινε η σύγκρουση με τον Ζελένσκι, και πήγε να συναντήσει τον Γεραπετρίτη. Προφανώς, σημείωσε ο Βενιζέλος, δεν ειπώθηκαν λεπτομέρειες, αλλά υπήρξε επαναβεβαίωση της φιλίας μας και της συνεργασίας μας
Χαρτογράφηση από Κοντογεώργη
Και επειδή σας έγραψα ότι η κυβέρνηση θα κάνει focus στη διαχείριση των προβλημάτων που απασχολούν από τη θεία μου στα Χανιά μέχρι και τον Αρχιεπίσκοπο στην Αθήνα, σπεύδω να σας μεταφέρω μια πληροφορία, σύμφωνα με την οποία ο υφυπουργός Θανάσης Κοντογεώργης έχει ήδη προχωρήσει σε μια καταγραφή (όλων ανεξαιρέτως) των θεμάτων που απασχολούν τους δημάρχους ανά την Επικράτεια. Έχοντας γίνει η διάγνωση, στην κεντρική κυβέρνηση θεωρούν ότι είναι σχετικώς εύκολο να βρουν και τη θεραπεία. Εν προκειμένω, για να αναρρώσει ο ασθενής, αντί για χάπια και εμβόλια, απαιτείται να πέσουν γρήγορα ευρώ, που είναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα δεν πέφτουν -κι όπου έχουν πέσει δεν έχουν πιάσει και τόσο τόπο.
Ο Βορίδης βλέπει Σαλβίνι
«Η σαφής οδηγία που έχω δώσει στη νέα ηγεσία του υπουργείου Μετανάστευσης κινείται στη λογική ότι όποιος εισέρχεται στη χώρα μας παράνομα και δεν έχει λάβει άσυλο θα πρέπει να επιστρέφεται στη χώρα από την οποία ήρθε, και είναι σημαντικό να έχουμε και ευρωπαϊκά κανονιστικά εργαλεία για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής». Η παραπάνω δήλωση δεν ανήκει στον υπουργό Βορίδη, αλλά στον πρόεδρο Μητσοτάκη, επιβεβαιώνοντας στην πράξη ότι η κυβέρνηση έχει αλλάξει ρότα σε σχέση με τη γενικότερη διαχείριση του μεταναστευτικού. Αυτή η απόφαση είναι που οδήγησε προφανώς και στη ριψοκίνδυνη πολιτικά επιλογή του υπουργού Μάκη. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι από μια καλή σχετικώς πηγή έμαθα ότι ο νέος υπουργός ετοιμάζει συνάντηση με τον αντιπρόεδρο της ιταλικής κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, χωρίς να αποκλείω και άλλου τέτοιου είδους επαφές. Από αίσθηση και μόνο, κάτι μου λέει ότι ο αρχηγός Κυριάκος θέλει να σύρει την Ευρώπη στη λογική του Τραμπ σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό. Και για να το πετύχει, βρήκε τον άνθρωπό του.
! Όσοι επισκέφτηκαν το γραφείο του Βορίδη είδαν μια πιατέλα με γλυκά. Επειδή ήταν μπόλικα, ήταν λογικό να προκαλούνται και οι ανάλογες ερωτήσεις. Από τις απαντήσεις του υπουργού προέκυψε ότι αυτοί που θέλησαν να γλυκάνουν τον Μάκη ήταν κάτι Σύροι, που προφανώς πήραν σε μετάφραση τα όσα υποστήριξε με το «καλημέρα» ο υπουργός τους.
«Χειροτόνησε» (σχεδόν) τον Παπασταύρου ο Αρχιεπίσκοπος
Εθιμοτυπικές επισκέψεις νέων υπουργών στον Αρχιεπίσκοπο τις πρώτες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους συνηθίζονται… Αυτό που δεν συνηθίζεται είναι ο Αρχιεπίσκοπος να καλωσορίζει και να εκφράζεται δημόσια με τόσο εγκωμιαστικά λόγια για έναν νέο υπουργό. Αν δεν γνώριζα τον άνδρα, εν προκειμένω τον νέο υπουργό Ενέργειας, ακούγοντας τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας, το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να τηλεφωνήσω στη σύζυγό του, για να της πω ότι μάλλον τον χάνει (από σύζυγο). Και αυτό γιατί τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος για τον υπουργό Σταύρο τα λένε οι αρχιερείς όταν χειροτονούν παπάδες ή όποιον αποφασίζει να αφιερωθεί (γενικώς) στον Θεό. Επειδή όμως ο Παπασταύρου δεν είναι ούτε Άγιος, ούτε υποθέτω πως έχει τέτοια αξίωση στο μέλλον, αφήνω εδώ τα όσα είπε ο Ιερώνυμος κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε με τον νέο υπουργό. «Και τον γνωρίζω και τον θαυμάζω και τον καμαρώνω και τρέφω και πολλές ελπίδες. Τα προβλήματα στον χώρο μας, είτε είμαστε μέσα στην Εκκλησία, είτε στην πατρίδα μας, τα γνωρίζουμε όλοι, είναι πολλά. Αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται σε όλες τις εποχές, αλλά ιδιαίτερα στην εποχή μας, με τη συνεργασία. Σήμερα ιδιαίτερα, με όλα αυτά που βλέπουμε και ακούμε στον κόσμο, η συνεργασία στελεχών, αλλά και όλων των πολιτών, και των ανθρώπων μέσα στον χώρο, στην πατρίδα μας, είναι το πρώτο και το απαραίτητο. Επειδή λοιπόν γνωρίζω τον χαρακτήρα, γνωρίζω την εργατικότητα, γνωρίζω τα προσόντα, γνωρίζω τα εφόδια με τα οποία είναι “στολισμένος” ο υπουργός μας, είμαι αισιόδοξος», ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος, απευθυνόμενος στον υπουργό Σταύρο, που αν ήμουν στην θέση του και άκουγα να λέει κάποιος όλα αυτά για μένα, θα έκανα τον σταυρό μου, διπλά και τριπλά.
Όταν ο Πιερρακάκης συναντά (στα Χανιά) τον Βενιζέλο (τον Ελευθέριο)
Προχθές σας έγραφα ότι ο υπουργός Πιερρακάκης έχει βαλθεί να εξοντώσει τους πληροφοριοδότες μου μένοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες στο υπουργείο και επιστρέφοντας το ξημέρωμα. Σήμερα σας αποκαλύπτω ότι μάλλον έχει βαλθεί να εξοντώσει και εμένα. Γιατί εκεί που είχα γείρει στον καναπέ μου για έναν απογευματινό ύπνο (απ’ αυτόν που έχει σταθεί η αιτία για διάφορα οράματα που σας έχω εξιστορήσει), μόλις είχα κλείσει τα μάτια μου δέχτηκα έναν ορυμαγδό τηλεφωνημάτων από τη θεία μου, η οποία με ρωτούσε επίμονα «πότε θα κατέβει ο Κυριάκος στα Χανιά», για να κανονίσει «να μη συμπέσει με τα ραντεβού στην κλινική του Γαβριλάκη». Όταν η επιμονή της με έπεισε ότι δεν επρόκειτο για παρενέργεια της νέας φαρμακευτικής της αγωγής, αναγκάστηκα να αφήσω τον ύπνο και να πιάσω το ρεπορτάζ. Και απ’ όσα μου είπαν, έμαθα ότι πράγματι η θεία είχε δίκιο και το πρώτο ταξίδι Πιερρακάκη με το νέο του «καπέλο» θα είναι όντως στα Χανιά και συγκεκριμένα στο ετήσιο πολιτικό μνημόσυνο του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ότι ο νέος «τσάρος» είναι θαυμαστής του «Λευτεράκη» είναι γνωστό (άλλωστε, το γραφείο του κοσμεί ένα πορτρέτο του, δώρο του Ιδρύματος Βενιζέλου). Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό (και το μαθαίνετε από αυτήν εδώ τη στήλη) είναι ότι ο ΥΠΟΙΚ δεν θα παραστεί απλώς στην τελετή, αλλά θα του αποδοθεί από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης ο Σταυρός των Αποστόλων Παύλου και Τίτου. Όπως καταλαβαίνετε, η ανώτατη εκκλησιαστική τιμή της Εκκλησίας της Κρήτης προς έναν υπουργό που μέχρι πριν από λίγες ημέρες είχε την αρμοδιότητα των θρησκευμάτων αποτελεί μια κίνηση που πάντα έχει τη σημασία της.
! Από τη μία ο Παπασταύρου με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και από την άλλη ο Πιερρακάκης με τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, όπως πάει το πράγμα σε λίγο προβλέπω ο Μητσοτάκης να παραπέμπει περισσότερο σε Οικουμενικό Πατριάρχη, παρά σε πρωθυπουργό.
Ο Τραμπ έρχεται Αθήνα (τον Απρίλιο)
Είναι λογικό να έχουμε ένα άγχος με τα όσα κυκλοφορούν εσχάτως στη διεθνή πιάτσα, σε σχέση με τις προθέσεις του προέδρου Τραμπ. Από την αγωνία για το αν θα μας έρθει τελικώς στην Αθήνα η Κίμπερλι μέχρι το πώς και αν θα μεταβληθούν στο μέλλον οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Προς το παρόν όλα βαίνουν καλώς και αν σε αυτά τα καλά αθροιστεί και η πληροφορία που θέλει τον νεότερο Τραμπ να επισκέπτεται τέλος Απριλίου την Ελλάδα, τότε τα πράγματα οδεύουν προς το εξαιρετικό.
Ο Οδυσσέας πήρε τ’ όπλο του
Με αφορμή το θερμό επεισόδιο που είχαμε προχθές στο ΠΑΣΟΚ, με πρωταγωνιστές τον πρόεδρο Ανδρουλάκη και τη βουλευτίνα Λιακούλη, άρχισα να ψάχνω να βρω (που δεν είναι και τόσο εύκολο) τι πραγματικά συμβαίνει όταν κλείνουν τα φώτα στη Χαριλάου Τρικούπη. Από έναν παλιό ΠΑΣΟΚο φίλο μου πληροφορήθηκα ότι η πηγή του κακού (με την καλή πάντα έννοια) ακούει στο ονοματεπώνυμο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο επονομαζόμενος εσχάτως και «στρατηγός» των πολέμιων του αρχηγού Νίκου. Ο Αρκάς πολιτικός, που έχει πάρει σαφείς αποστάσεις εδώ και χρόνια από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να ξέρει πολύ καλά από γκρέμισμα, αφού και τη ζημιά την κάνει και αφορμή δεν δίνει στον Ανδρουλάκη για να τον διαγράψει. Στο χωριό μου αυτήν την τακτική τη λένε και «πεντοζάλια»…
Η Λιακούλη και η σύσκεψη που δεν έγινε ποτέ
Όταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με το αφήγημα, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα. Αυτό φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση της Ευαγγελίας Λιακούλη, η οποία στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε παράπονα ότι δεν είχε ενημερωθεί για μια «μυστική» σύσκεψη, όπου -υποτίθεται- αποφασίστηκε η στάση του κόμματος απέναντι στην επιστολή του Χρήστου Τριαντόπουλου. Μόνο που αυτή η σύσκεψη… δεν έγινε ποτέ. Το απόγευμα της Τρίτης, την ώρα που φέρεται να πραγματοποιήθηκε, ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν παρών στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών του Ευάγγελου Βενιζέλου. Αντίθετα, είχαν πραγματοποιηθεί πολλές άλλες συσκέψεις για το θέμα της Προανακριτικής Επιτροπής, και -μαντέψτε- σε όλες ήταν παρούσα η ίδια η κυρία Λιακούλη. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι το πρωί της Τρίτης, την ημέρα δηλαδή της υποτιθέμενης σύσκεψης, στην οποία δήθεν δεν κλήθηκε, συμμετείχε σε πολύωρη σύσκεψη μαζί με τα μέλη της Προανακριτικής Επιτροπής, τη Γραμματεία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, άλλους βουλευτές και νομικούς. Εκεί εξετάστηκαν όλα τα πιθανά σενάρια, συμπεριλαμβανομένης της στάσης του ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία επιχειρούσε να παρακάμψει τις προβλεπόμενες διαδικασίες για την παραπομπή του κ. Τριαντόπουλου. Γιατί, λοιπόν, η κ. Λιακούλη αγνόησε όλη αυτήν την προετοιμασία και επέλεξε να εκφράσει παράπονα για μια σύσκεψη που δεν έγινε ποτέ; Πρόκειται για απλή σύγχυση ή για άλλη μία φορά είναι λαγός του πολυμήχανου;
Η χυδαιότητα χτυπάει κόκκινο
Ότι το πράγμα ξεφεύγει εδώ και μέρες δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς. Αλλά ότι χθες έφτασε εξώδικο συγγενών στην Προανακριτική Επιτροπή που κάνει λόγο για «αρουραίο που υποδύεται τον πρωθυπουργό» και για «ηθικό παχύδερμο και τους συνεργούς του», νομίζω ότι όχι μόνο ξεφεύγει από κάθε όριο, αλλά πλέον θυμίζει τις πιο σκοτεινές μέρες της κρίσης που περάσαμε. Σε λίγο θα βλέπουμε πλακάτ με κρεμάλες έξω από τη Βουλή και θα το θεωρούμε… δημοκρατικό δικαίωμα, ενώ πλέον το σοσιαλμιντιακό σλόγκαν «Μητσοτάκη γ***αι» θα αποτελεί πταίσμα, με όσα γίνονται και λέγονται. Και να φανταστεί κανείς ότι τα εξώδικα αυτά γράφονται από χέρια δικηγόρων, που εν γνώσει τους παραβιάζουν τον μισό ποινικό κώδικα. Δυστυχώς, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.
Ένας Τσάκας στον ΠΑΟΚ
Ποιος θα μου έλεγε ότι θα ζούσα να δω έναν από τους αρχαίους φίλους μου (που είσαι, ρε Τοκάκη;) να εισέρχεται στο ΔΣ του ΠΑΟΚ; Όχι, δεν μπήκε ο Παπαμιμίκος, αυτός σταθερά διατηρεί την ιδιότητα του ανιψιού και του πιο αποτυχημένου γραμματέα της ΝΔ. Αναφέρομαι στον Μάριο Τσάκα, ένα παλιό ΟΝΝΕΔίτη και συνάμα άρρωστο ΠΑΟΚτσή, που από χθες έγινε μέλος στο ΔΣ της αγαπημένης του ομάδας. Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, σπεύδω να σημειώσω ότι ο Τσάκας υπήρξε εκ των προτερημάτων της επιλογής του ανιψιού Παπαμιμίκου για την ηγεσία της ΟΝΝΕΔ. Σε κάθε περίπτωση, να ευχηθώ καλή θητεία στον Μάριο, που κάθε φορά που τον βλέπω να κάνει κάτι, εντελώς μηχανικά ο νους μου συναντά τον αγαπημένο μου Βασίλη Τοκάκη.
Θετικά νέα για τη FAIS
Από κάτι καλές, οφείλω να παραδεχτώ, χρηματιστηριακές πηγές πληροφορήθηκα ότι η δημόσια προσφορά για τη FAIS GROUP είχε σχεδόν καλυφθεί πριν από το τέλος της δεύτερης ημέρας. Σύμφωνα με τους ίδιους, το ενδιαφέρον ιδιωτών ήταν ιδιαίτερα αυξημένο, με την κάλυψη από το retail να αγγίζει το 90%. Σήμερα, Παρασκευή, τελευταία μέρα της δημόσιας εγγραφής, αναμένεται να πάρουν δυναμικά θέση οι θεσμικοί επενδυτές, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για υπερκάλυψη που μπορεί να ξεπεράσει τις δύο φορές.
Τα οφέλη της αναβάθμισης
Περίπου 1,5 δισ. ευρώ θα εξοικονομήσει ο ΟΔΔΗΧ στις επόμενες εκδόσεις χρέους, λόγω της άντλησης κεφαλαίων με χαμηλότερο κόστος μετά την πλήρη επιστροφή της χώρας μας στην επενδυτική βαθμίδα με το investment grade που μας έδωσε η Moody’s. Εξέλιξη στην οποία είχε καταλυτική σημασία η εξυγίανση των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια. Ο Δημήτρης Τσάκωνας του ΟΔΔΗΧ έλεγε πάντα ότι η μείωση του κόστους άντλησης κεφαλαίων στις ελληνικές εκδόσεις είχε ως προϋπόθεση να πετύχει ο «Ηρακλής». Αν σε αυτό το 1,5 δισ. προσθέσουμε και τα 3 δισ. ευρώ που έχει εισπράξει το Δημόσιο από τις προμήθειες που πλήρωσαν οι τράπεζες για τις κρατικές εγγυήσεις που «Ηρακλή», ο Έλληνας φορολογούμενος έχει όφελος 4,5 δισ. από μια μεταρρύθμιση («Ηρακλής») με ουρά θετικών επιπτώσεων.
Ο έλεγχος των τραπεζών στο Λονδίνο
Δέκα με τόνο πήραν οι ελληνικές τράπεζες από την παρουσία τους στο συνέδριο της Morgan Stanley στο Λονδίνο. Το ενδιαφέρον των επενδυτών ήταν παραπάνω από έντονο και, όπως είχε γράψει η στήλη, προστέθηκαν έξτρα ραντεβού τη δεύτερη μέρα. Παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν πλήρως επιστρέψει στις ανεπτυγμένες αγορές, πλέον θεωρούνται ελκυστικές επενδυτικές ευκαιρίες, καθώς οι επιδόσεις τους ευθυγραμμίζονται με αυτές των ευρωπαϊκών τραπεζών, προσφέροντας επιπλέον δυνατότητες υπεραπόδοσης. Όλες οι τράπεζες δέχτηκαν ερωτήσεις για τη δυναμική της πιστωτικής επέκτασης, για την πορεία των εσόδων, γενικότερα για τα business plans και κατά πόσο είναι ρεαλιστικά ή απλώς «best case scenarios», για ενδεχόμενες εξαγορές, καθώς και για την πολιτική ανταμοιβής των μετόχων. Πάντως, το ευρύτερο, εξωγενές πλαίσιο στο οποίο κινούνται οι τράπεζες είχε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους επενδυτές: Επιπτώσεις των πολιτικών της κυβέρνησης Τραμπ στην ευρωπαϊκή και ελληνική οικονομία. Αμυντικές επενδύσεις. Προοπτικές ανάπτυξης στην Ελλάδα, οφέλη από τουρισμό, ναυτιλία κ.λπ.
Το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών
Μεταξύ των ελληνικών τραπεζών, θα σταθώ στην Alpha Bank. Όχι μόνο λόγω επικαιρότητας, βλέπε αποεπένδυση Πόλσον (οι ξένοι επενδυτές έδειξαν μεγάλη όρεξη να απορροφήσουν τις υπόλοιπες 53 εκατ. μετοχές που κατείχε στην τράπεζα και το έπραξαν μέσα σε 15 λεπτά στο accelerated book building). Αλλά και λόγω της παρουσίας της UniCredit, μετόχου και στρατηγικού εταίρου της Alpha Bank, που συμμετείχε επίσης στο συνέδριο της Morgan Stanley, ούσα μάλιστα ο πιο δημοφιλής «προορισμός» των επενδυτών στο Λονδίνο. Οι επενδυτές ενδιαφέρθηκαν να μάθουν για τη συνεργασία της Alpha Bank με τη UniCredit, ρωτώντας πώς θα εξελιχθεί αυτή η συνεργασία σε επίπεδο προϊόντων και υπηρεσιών. Φυσικά, έθεσαν και ερωτήματα για το ενδεχόμενο αύξησης της συμμετοχής του ιταλικού ομίλου στο μετοχικό κεφάλαιο της Alpha Bank. Οι επενδυτές βλέπουν την Alpha Bank ως ελκυστική επενδυτική επιλογή, ειδικά με τη στρατηγική ώθηση που λαμβάνει από τη συνεργασία της με τη UniCredit και τη δυναμική απόδοση του ιταλικού ομίλου υπό τη διοίκηση του Αντρέα Ορσέλ. Για τους επενδυτές σημασία έχει και η χημεία που υπάρχει μεταξύ Ψάλτη και Ορσέλ και υποδηλώνει μια αγαστή συνεργασία και κοινή στόχευση. Όπως μου μετέφερε πηγή μου που βρισκόταν στο συνέδριο στο Λονδίνο, το βράδυ της Τετάρτης ο Ορσέλ πήγε μόνος του να δει τον Βασίλη Ψάλτη στο δωμάτιο που είχε η Alpha Bank για τις συναντήσεις με τους επενδυτές, για να κάνουν ένα γρήγορο catch up και να μιλήσουν λίγο για τη συνεργασία. Ειρήσθω εν παρόδω, περισσότεροι από 70 επενδυτές συναντήθηκαν με τη διοικητική ομάδα της Alpha Bank, υπό τη ηγεσία των Βασίλη Ψάλτη και Λάζαρου Παπαγαρυφάλλου.
